خبرآنلاین: گلن کسلر تحلیلگر واشنگتن پست و عضو «شورای روابط خارجی» ایالات متحده در گزارش امروز خود به موضوع قطعنامه شورای حکام علیه ایران پرداخت.

او به نقل از یک مقام ارشد دولت اوباما نوشت که اگر ایران فورا «به رفیقی موافق» بدل نشود، با «مجموعه ای از پیامدها» مواجه خواهد شد؛ «امیدواریم ایران متوجه این پیام شفاف بشود».
کسلر مدعی شده که این قطعنامه به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع خواهد شد، که قدرت وضع تحریم علیه ایران را دارد. طی دوره بوش، چین و روسیه تحریم های شورای امنیت را تعدیل می کردند. مقامات ایرانی قطعنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی را «اشتباهی تاریخی» خواندند.
این عضو «شورای روابط خارجی» می نویسد «اوباما در اظهاراتش به سوی ایران دست دراز کرد و ویدئویی [برای تبریک نوروز] فرستاد. او دو نامه محرمانه به آیت الله خامنه ای، یعنی تصمیم گیر اصلی در امور سیاست خارجی و امنیتی، ارسال کرده، و برای تامین سوخت راکتور تحقیقاتی تهران به روسیه و فرانسه پیوست».
کسلر نتیجه گیری می کند که پس از ماه ها تلاش، «یکی از معدود دست آوردهای ملموس دولت اوباما که می تواند به آن اشاره کند، عبارت است از تمایل چین و روسیه در حمایت از قطعنامه روز جمعه».
گلن کسلر می گوید مقامات دولت اوباما تاکید کردند که آنها به تعامل خاتمه نداده و هیچ پیشنهادی را نیز پس نگرفته اند. اما حس آشکاری در دولت اوباما وجود دارد که ایران به شکل مثبتی واکنش نشان نمی دهد.
تحلیلگر واشنگتن پست با اشاره به روند مذاکرات ژنو و وین، به نقل از یک مقام امریکایی می نویسد «ما پاسخ مثبت و سازنده ای از ایرانیان دریافت نکرده ایم. و در حالی که پاسخ سازنده ای دریافت نمی کنید، ادامه چنین تعاملی دشوار است».
کسلر در این گزارش مدعی است روسیه اخیرا در مورد ایران کم طاقت شده و همکاری هایش را با این کشور کاهش داده است.
گرچه چین نیز اعلام کرده بود در پی همکاری نزدیک با ایران است، اما تصمیم گرفت از قطعنامه شورای حکام پشتیبانی کند. این حمایت پس از آن حاصل شد که دو مقام ارشد کاخ سفید به پکن سفر کرده و هشدار دادند که ممکن است اسراییل [تاسیسات هسته ای] ایران را بمباران کند، این امر موجب بحران در منطقه خلیج فارس خواهد شد. چنین اقدامی مشکلات اجتناب ناپذیری برای نفت مورد نیاز چین بوجود آورده و مصیبتی اقتصادی خواهد بود».
کسلر به نقل از «ری تاکیا» از اعضای «شورای روابط خارجی» که تا چندی پیش از مشاوران وزارت خارجه بوده، گفت «کم حوصلگی مشخصی در دیپلماسی امریکا وجود دارد. ما ایران را تا سطح نهایی خطر بالا بردیم، که این گونه نیست، و جوی بحرانی ایجاد کردیم، که غیر معقول است». او خاطر نشان کرده که [در دوران جنگ سرد] وقتی ریچارد نیکسون به سمت چین دست دراز کرد، یک سال و نیم طول کشید تا پاسخ مثبتی دریافت کند؛ «ممکن است ایرانی ها در فروردین ماه با پیشنهاد دیگری باز گردند. هیچ موافقتنامه ای در تهران نمی میرد. ایرانی ها هرگز بله یا خیر نمی گویند».