آفتاب: «دنیس راس» مشاور ارشد دولت‌های بوش پدر و کلینتون در امور خاورمیانه و مشاور اغلب وزرای امور خارجه آمریکا نظیر «جیمز بیکر»، «وارن کریستوفر» و «مادلین آلبرایت» در نوشتاری تند علیه ایران با نام «با چماق به سمت ایران بروید نه هویج» صراحتا سیاست مذاکرات دیپلماتیک در مواجهه با برنامه اتمی جمهوری اسلامی را «ناکارآمد» معرفی کرد.

راس با ارائه تصویری مجازی از خاورمیانه می‌نویسد: چنین سناریویی را از نظر بگذارنید؛ عربستان سعودی به کشوری هسته‌ای تبدیل شده است. مصر نیز به تبعیت از عربستان، هسته‌ای شده است. اگر چه هر دوی این کشورها عضو پیمان ان پی تی هستند اما امروز این توافقنامه زیرپای آنهاست. ریاض و قاهره سلاح‌های اتمی‌شان را از متحد سنی خود یعنی پاکستان بدست آورده‌اند، تا در برابر تهدید ایران شیعه مذهب، مسلح باشند. از سوی دیگر بحران در عراق همچنان ادامه دارد. کشمکش اسرائیل و فلسطینی‌ها هم حل نشده باقی مانده است. ایران همچنان نفوذ خود را در میان شیعیان لبنان حفظ کرده است و خلاصه اینکه تمامی قدرت‌های با نفوذ خاورمیانه از شیعه و سنی گرفته تا اسرائیل، به سلاح هسته‌ای دست یافته‌اند و این در حالی است که درگیری‌های نژادی، فرقه‌ای و بین دول در خاورمیانه به اوج خود رسیده است. اگر این شرایط از نظر شما وحشتناک به نظر می‌رسد، دیدگاهتان کاملا درست است. بنابراین با توجه به این شرایط نباید به ایران اجازه داد تا برنامه‌های هسته‌ای‌اش را دنبال کند.

مشاور ارشد دولت‌های بوش پدر و کلینتون در ادامه با اصرار بر تحلیل تند خود سعی می‌کند ایران را عامل اصلی مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه معرفی کند. راس می‌نویسد: «در ماه دسامبر گذشته سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان اعلام کرد ممکن است عربستان نیز که در محاصره کشورهای خلیج‌فارس قرار گرفته، در مسیر هسته‌ای شدن قدم بردارد. او براین نکته اصرار داشت که فعالیت‌های هسته‌ای عربستان صلح‌آمیز خواهد بود اما درنظر بسیاری، اظهارات فیصل ‌آنجا که گفته بود «وقتی ایران بر فعالیت‌های هسته‌ای خود پافشاری می‌کند، شاید ما هم این کار را انجام دهیم»، بیشتر رنگ و بوی تهدید داشت.

راس در ادامه به مصر اشاره می‌کند و می‌گوید: اگر عربستان این راه را در پیش بگیرد، مطمئنا مصر نیز از قافله عقب نخواهد ماند. یکی از مقامات عالی‌رتبه مصر به من گفت: اگر ما نتوانیم جلوی ایران را بگیریم باید نقطه پایانی برای رژیم منع تکثیر سلاح‌های کشتار جمعی ، رسم کنیم.»

مشاور ارشد دولت‌های بوش پدر و کلینتون با اشاره به اینکه مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه منجر به جنگ فرقه‌ای میان شیعه و سنی؛ و درگیری میان اسرائیل و مسلمانان می‌شود،‌ در یک موضع‌گیری خصمانه تنها راه ممانعت از این درگیری‌ها را متوقف کردن ایران در مسیر آنچه که او آن را تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای خواند، ذکر می‌کند.

«راس» با اشاره به موفقیت‌آمیز خواندن فشار غرب بر ایران و تصویب دو قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، به مقاومت ایران در برابر فشارهای غرب اشاره کرده و راه برخورد با تهران را اینگونه عنوان می‌کند: برخی می‌گویند باید وضع شرایط سخت را درباره ایران کنار بگذاریم و با این کشور به توافق برسیم. البته من برای این رویکرد احترام قائلم، اما این رویکرد زمانی نتیجه خواهد داد که مفهوم مشوق‌ها و تنبیه‌ها برای ایران کاملا تفهیم شود. زمانی که مشوق‌هایی از سوی کشورهایی نظیر انگلیس، فرانسه و آلمان به ایران داده شده است، روی میز مذاکره قرار گیرد، رد کردن آن‌ها برای ایران چندان آسان نخواهد بود.

راس در تحلیلی غلط که نشان می‌دهد چقدر از تحولات سیاسی ایران دور است، نامه منتشره از سوی هاشمی رفسنجانی درباره پایان جنگ هشت ساله را نشانه بروز درگیری داخلی در ایران به هنگام تحت فشار قرار گرفتن، می‌داند و می‌نویسد: «زمانی که مذاکرات ایران و غرب در ماه اکتبر 2005 به نتیجه نرسید رفسنجانی با انتشار نامه‌ای محرمانه درباره چرایی صدور فرمان پایان جنگ از سوی آیت‌الله خمینی، درنظر داشت به دولت محمود احمدی‌نژاد تذکر دهد که نمی‌توان به خاطر ایدئولوژی دربرابر تحلیل‌های واقع‌گرایانه از تحولات جهانی ایستاد.»

این تحلیلگر ارشد آمریکایی در بخش پایانی مقاله‌اش در پاسخ به چرایی استفاده از چماق علیه ایران، با اعتراف ضمنی به اتحاد اندیشمندان ایرانی درباره ضرورت ادامه برنامه‌های هسته‌ای، سعی می‌کند مسیر این اتحاد را منحرف کرده و آن را به عزم ایران برای دستیابی به سلاح سوق دهد.

راس در همین راستا می‌نویسد: باید از سیاست چماق برعلیه ایران استفاده کرد چرا که تمامی اندیشمندان ایرانی به ارزش برخورداری از سلاح هسته‌ای واقفند و هیچ مشوقی نمی‌تواند آن‌ها را از مسیری که در پیش گرفته‌اند، بازدارد و تنها تهدید منزوی شدن و اعمال تحریم‌های سخت اقتصادی است که می‌تواند نظر نخبگان ایرانی درباره ادامه فعالیت‌های هسته‌ای‌شان عوض کند