خبرنامه امیرکبیر: خوانید که شهیدتان اندرزگو، چگونه مهارت داشت در تغییر چهره و از دست رژیم شاه بارها گریخت. چقدر هم شما افتخار می کردید که “این شهید برگوار” تان مهارت داشت “در تغییر چهره و فرار آن روزها برای فرار از شاه تغییر چهره بد نبود اما الان بد است؟

خبرگزاری فارس که نقش پروپاگندای کودتا گران را بر عهده دارد ، سخت این روزها مشغول لجن پراکنی است. تجمع های شانزده آذر را آنگونه که خود می خواهد منتشر می کند و در این میان از خبر جعل کردن هم هراسی ندارد. اصلا چرا هراس ، وقتی قاضی ، دادستان و ارشاد از خودشان است. تازه ترین اقدام شان همین موضوع دستگیری “مجید توکلی” ، فعال سرشناس دانشجویی و انعکاس او در لباس زنانه است.

مجید توکلی نامی آشناست چرا که وقتی ۲۱ آذر ۱۳۸۵ ، احمدی نژاد به دانشگاه امیرکبیر (پلی تکنیک) رفت ، او و سایر دانشجویان در مقابل دروغ گویی هایش سکوت نکردند. همین شد که وزارت اطلاعات دولت نهم پرونده نشریات موهن را راه انداخت که ماحصل آن بازداشت طولانی قصابان ، منصوری و البته مجید بود. تسویه حسابی سنگین که البته مجید تا آخرش تاوان داد.

این روزها که یکی ، یکی فرزدان دانشجوی میهن بازداشت می شدند مجید که دانشجوی کشتی سازی است و واحد هایی را در بندرعباس می گذراند ، برای سخنرانی به تهران آمد. ساعاتی بعد از سخنرانی او به نوشته فارس دستگیر شد و البته امروز عکس هایی از مجید در لباس زنانه منتشر شد.

آیا می توانیم به این عکس ها اعتماد کنیم ؟ من می گویم نه. دوست ندارم بیش از این عکسی که گذاشته ام ، عکسی از مجید بگذارم نه اینکه مجید سرشکسته شود و آبرویش برود بلکه او بیشتر از اینها عزت دارد که به واسطه دروغگویی های فارس ، آبرویش برود. چرا باید بپذیریم عکس های اسیر جدید مان در دست کودتا گران را ، و در حالی که او عزت مند ، سه ساعت قبلش در تریبون دانشگاه ، دیو ولی فقیه را زیر سوال برده بود.

بیاییم مساله را جور دیگری بنگریم. بله مجید توکلی با لباس زنانه داشت فرار می کرد ، و شما گرفیدش. چرا فرار ؟ از چه ؟ مگر او جنایتکار است؟ مگر خلافکار است؟ مگر چه کرده ؟ پس کجاست آن انتقاد پذیری تان. همین امروز می خواندم که یکی از حامیان رهبر می گفت ، ببینید چقدر آزادی است که دانشجو در مقابل رهبری هر انتقادی می خواهد مطرح می کند. پس چه شد آزادی ؟

مجید جز آنچه واقعیت است نگفت وقتی فریاد زد :”امروز اینجاییم تا اعتراض مان را بر سر همه مستبدان و مستکبران جامعه و در راس آن ها آقای خامنه ای فریاد بزنیم.”

آقایان کودتا گر ، لطفا برای من روشن کنید ، چرا مجید باید فرار نکند؟ آیا مگر کم بلا سرش آوردید در آن یکسال و اندی که دست تان بود. آیا شما مگر قاتل نیستید ؟ همین ده سال را نگاه کنید از زهرا کاظمی و بنی یعقوب در کارنامه تان است تا ندا و بقیه کشته شدگان ماه های اخیر . مگر متجاوز نیستید؟ مگر کهریزک کارنامه نظام سی ساله تان نیست؟ چرا مجید نباید فرار می کرد؟

عکس مجید را کنار بنی صدر گذاشته اید. به چه منظور؟ من به فرار بنی صدر هم خرده ای نمی گیرم. مگر آن روزهای ابتدایی دهه شصت نمی کشتید؟ مگر دست تان به خون آلوده نشده بود ؟ یعنی اگر می ماند ، زنده می گذاشتید اش؟

من به همه آنها که مثل مجید برای نقشی که در جامعه دارند ، برای اینکه در دست بازجویان جلاد شما نیفتند ، حق می دهم فرار کنند ، چرا نه.

اما یک چیز ، اگر فرار و تغییر و چهره بد است ، چرا به شهید اندرزگو ایرادی نمی گیرید. به این سایت مجله “ذکر” متعلق به حزب موتلفه بروید و بخوانید که شهیدتان اندرزگو، چگونه مهارت داشت در تغییر چهره و از دست رژیم شاه بارها گریخت. چقدر هم شما افتخار می کردید که “این شهید برگوار” تان مهارت داشت “در تغییر چهره و فرار آن روزها برای فرار از شاه تغییر چهره بد نبود اما الان بد است؟ چرا؟ مگر شما چه کم از رژیم شاه دارید؟ اگر او ساواک داشت، شما واواک (وزارت اطلاعات و امنیت کشور) دارید. اگر او کمیته مشترک ضد خرابکاری داشت، شما که ۲۰۹ اوین تان یکی از مکان های مخوف است که ما می دانیم. حتما یادتان رفته که کل کشته های سیاسی شاه در ده سال آخر ، به اندازه کسری از قتل های تابستان ۶۷ شما نیست. باز هم بگویم؟

این را هم آخر بگویم، مجید ما سربلند است، حتی اگر عکس او را با روسری بسازید و در لباس زنانه. اول اینکه زنان جنبش سبز ما کم از مردان ندارند که لباس شان را تحقیر بدانیم. ثانیا، اگر مجید با لباس زنانه گریخته، برای عزتی بوده که در دانشگاه فریاد زده و از دیو ولی فقیه تان انتقاد کرده و می خواسته این حنجره باز آزاد باشد و فریاد بزند.

چه خوب گفت علیرضا فیروزی که مجید در خانه اش (دانشگاه) بازداشت شد و چه زیباست رسم زمانه که دوستان ما را در خانه شان – دانشگاه – بازداشت می کنند اما دوستان شما (کودتاگران) را مانند سردار زارعی در حرمسرا بازداشت می کنند! درود بر شرف مجید توکلی ها ، آری مجید ما شرف دارد ؛ چیزی که شما ندارید.