فرارو: رامین مهمانپرست سخنگوی وزارت امور خارجه امروز در نشست خبری خود در مورد سفر جان کری به ایران ابراز بی اطلاعی کرد، مهمانپرست در این باره گفت: «چیزی به صورت رسمی در رابطه با سفر ایشان دریافت نکرده ایم.»

به گزارش فرارو، این درحالی است که نشریه فارین پالیسی وابسته به شورای روابط خارجی امریکا در اویل این هفته مدعی شد که رئيس دموكرات كميته روابط خارجي مجلس سناي آمريكا به كاخ سفيد پيشنهاد كرده به ايران سفر كند.

“فارین پالیسی” در گزارشی با عنوان “گسترش شایعه: آیا کری به تهران می‌رود؟ ” دلیل سفر احتمالی کری را میانجیگری برای دستیابی به توافق در زمینه مسئله هسته‌ای با ایران عنوان کرد.

این خبر در شرایطی منتشر شد که پرونده هسته ای ایران بعد از مذاکرات ژنو و صدور قطعنامه شورای حکام شورای امنیت بر علیه ایران عملا به بن بست رسید، آمریکا و کشورهای غربی نیز ایران را به تشدید تحریم ها تهدید کرده اند.

با انتشار شایعه سفر جان کری از سوی “فارین پالیسی” این خبر دیگر از حالت شایعه در داخل آمریکا خارج شد و تبدیل به یک مسئله بین المللی درحوزه روابط ایران و آمریکا بدل شد، مقامات دولتی ایران و آمریکا تاکنون درقبال انتشار این خبر واکنشی نشان نداده اند.

“مایک همر “، سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا این خبر را نه تایید و نه تکذیب کرد. اعضای روابط خارجی سنا نیز در این باره اظهار نظری نکردند. سخنگوی وزارت امور خارجه ایران نیز می گوید از این مسئله بی اطلاع است.

اما تنها واکنش مقامات رسمی ایران در این باره از سوی علاءالدین بروجردی رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی صورت گرفته است، بروجردی هم در تائید یا رد این خبر سخنی به زبان نیاورد.

علاء الدین بروجردی فقط از جدی نبودن این مسئله خبر داد، وی گفت: «با توجه به تداوم سیاست های خصمانه دولت و کنگره آمریکا علیه ایران، طرف ایرانی هیچ گونه انگیزه ای برای ورود به بحث مذاکره با آمریکا ندارد.»

علاء الدین بروجردی تنها نماینده ای نیست که از جدی نبودن این مسئله سخن می گوید، بلکه جواد جهانگیر زاده از نمایندگان نزدیک به رییس مجلس نیز این گونه اعتقاد دارد.

جهانگیر زاده در این باره گفت: «نبايد بحث اخير را چندان جدي گرفت چرا كه آمريكايي‌ها پيش‌تر هم با اهداف خاص موضوع مذاكره با نمايندگان مجلس را مطرح كرده‌اند و پس از آنكه جوي را در اين رابطه به راه انداختند، عقب كشيدند و بهره‌برداري سياسي خاص خود را انجام دادند.»

بروجردی هم مانند مهمانپرست به رسمی نبودن این سفر اشاره کرد و افزود: «سناتورهاي آمريکايي تاکنون بارها براي آمدن به ايران و يا مذاکره با نمايندگان مجلس شوراي اسلامي پيشنهاداتي داده‌اند اما سياست هاي آمريکا در قبال ايران بويژه در دوره اوباما که کنگره را نيز در اختيار دارد، هيچ تغييري نکرده است.»

به نظر می رسد واکنش مقامات ایرانی هم شباهت ویژه ای با واکنش مقامات امریکایی در این باره دارد، هر دو طرف تمایل دارند که به طور مستقیم و واضح در این باره اظهار نظر نکنند و تا زمان قطعی و رسمی شدن مسئله در باره آن سخن نگویند.

دو گانه های ایران و آمریکا
این اولین بار نیست که جان کری سیاست مدار دموکرات و پر نفوذ آمریکایی خواهان سفر به ایران است و همین مسئله می تواند تا حدودی صحت خبر “فارین پالیسی” را نشان دهد.

کری اولین بار در مبارزات انتخاباتی سال 2004 در برابر سیاست های بوش نسبت به ایران موضع گرفت وی در ان مقطع مدعی بود که قاطعانه تر با ایران برخورد خواهد کرد. اما کری در آن انتخابات از بوش شکست خورد و مجبور شد که حیات سیاسیش را در سنای آمریکا و کمیته روابط خارجی آن ادامه دهد.

اما این بار کری در کسوت یک سناتور پر نفوذ سخن از سفر به ایران به میان می آورد، وی در آذر 85 در اولین سفر خاورمیانه ای خود در سمت رییس کمیته روابط خارجی سنا از تمایلش برای سفر به ایران خبر داده بود.

وی در آن سفر در پاسخ به سوال خبرنگاران که پرسیدند که آیا قصد سفر به ایران را ندارید؟ گفت: «من زمان کافی ندارم و نمی‌توانیم در این مدت زمان کوتاه ترتیبات کار را انجام دهیم ولی خیلی مایل هستم که به تهران بروم، در یک زمان و لحظه مناسب این کار را انجام می‌دهم.»

اگر پیشنهاد جان کری را به عنوان پیشنهاد کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در نظر بگیریم این دومین بار است که تلاش های در رابطه ایجاد فضای گفت و گو بین سنای امریکا و مجلس ایران مطرح می شود، این اتفاق برای اولین بار در مهر ماه سال گذشته اتفاق افتاد و چند تن از نمایندگان مجلس ایران از جمله تابش و مصباحی مقدم با هیاتی از نمایندگان آمریکایی در واشنگتن دیدار کردند، اما آن مذاکرات بی نتیجه ماند.

در صورت سفر جان کری به ایران باز هم برای دومین بار است که یکی از مقامات آمریکایی عالی رتبه آمریکا به ایران می آیند، اولین بار “رابرت مک فارلین” رییس شورای امنیت ملی دولت ریگان درسال 65 به صورت مخفیانه وارد ایران شد که بعدها جنجال های دنباله داری را درپی داشت و آن ماجرا در آمریکا به “ایران گیت” مشهور شد.