جرس: بانوان بیت شهید محراب آیت الله سیدعبدالحسین دستغیب پس از هجوم لباس شخصی به بیت ایشان رنجنامه ای را منتشر کردند.

متن این رنجنامه بدین شرح است:

بسمه تعالی

«هل جزاء الاحسان الّا الاحسان»

تاریخ هشتصد ساله‌ی خاندان بزرگ «دستغیب» در شهر شیراز، بر اهالی استان فارس خصوصاً شیرازی‌ها پوشیده نیست؛ خاندانی که همگی اهل علم و فضل و فرزانگی بوده و هستند؛ چهره‌هایی که عمر خود را وقف خدمت به مردم این دیار نموده‌اند.

در ایّامی که حضرت زینب(سلام الله علیها) و فرزندان امام حسین(علیه السلام) مورد هجوم، سنگباران و انواع اهانت‌ها از طرف یزیدیان واقع شدند، خانه‌ی ما از طرف مدّعیان دفاع از امام حسین(ع)!!؟ و به بهانه‌ی عصبانی بودن از سوت و کف روز عاشورا!!!؟ مورد هجوم قرار گرفت.

ما که سالیان طولانی زندان و تبعید مردانمان را در حکومت ستم‌شاهی تحمّل کردیم، این بار دختران خود را از ترس هجوم ناجوانمردانه‌ی سفّاکانِ ، به کنج خانه کشاندیم و از دیدن سر شکسته و خونین جوانانمان بر خود لرزیدیم.

به راستی کسانی که داعیه‌ی مسلمانی و ولایتمداری و عاشق امام زمان(عج) بودن را دارند، ندیدند و نشنیدند: «قل لا أسألکم علیه أجراً الّا المودّة فی القربی».

سخن ما بیت شهید آیت‌الله دستغیب(ره) این است که چرا ما را آرام نمی‌گذارید؟ چه شده کار را به این جا رسانده‌اید که اگر مردان ما اظهار حق کنند و طبق دستور شرع مقدّس سخن بگویند، مورد انواع فحش و اهانت قرار می‌گیرند و مسجد و دفتر و نمازگزاران مسجدشان مورد هجوم و سنگباران اوباش واقع می‌شوند؟

امّا با وضع موجود هر چند ظاهراً چاره‌ای جز تحمّل و سکوت نیست؛ لیکن شاید هم وظیفه این باشد که همچون مادرمان حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) به در خانه‌ها برویم و طلب یاری کنیم؛ و از مراجع عظام و علما و مردم عزادار اهل بیت(ع) استمداد طلبیم. اللّهمّ خذ حقّنا ممّن ظلمنا.

سیده صدیقه دستغیب، سیده بتول دستغیب، سیده زهرا دستغیب، سیده طاهره دستغیب، سیده منصوره دستغیب، سیده فاطمه دستغیب، سیده معصومه دستغیب