آینده: سازمان مجاهدین خلق پس از ورود ارتش عراق به اردوگاه اشرف، مقر این سازمان دچار بحران تشكیلاتی شده است. شكست سران این گروهك تروریستی در خارج كردن خود از لیست سیاه تروریستی آمریكا، واگرایی شدید كادرهای سازمان و تقویت اخبار حاكی از شرایط رو به مرگ مسعود رجوی، بحران داخلی این سازمان تروریستی را تشدید كرده است

پس از گذشت بیش از ده سال از تعلیق فعالیتهای گروهك تروریستی مجاهدین خلق، با بی‌تدبیری‌های صورت گرفته در ماه‌های اخیر، این گروه ورشكسته در حال تجدید سازمان می‌باشد.

به گزارش خبرنگار «آینده»، گروهك تروریستی مجاهدین خلق پس از حمله كور خمپاره‌ای به مجمع تشخیص مصلحت نظام و وزارت اطلاعات در سال 1377 كه وزارت اطلاعات به دلیل پرونده قتل‌های زنجیره‌ای دچار بحران شده بود، طی ده سال گذشته قادر به انجام هیچ‌گونه اقدام قابل توجهی نبوده است.

طی هفت ماهه گذشته اخبار متعددی درباره عملیات تك‌تیراندازهای منافقین یا تحركات آنان در 25 خرداد، 30 خرداد و 18 تیر توسط رسانه‌های افراطی منتشر شده و اخیراً نیز ناآرامی‌های روز عاشورا به این گروهك نسبت داده شده است.

این در حالی است كه سازمان مجاهدین خلق پس از ورود ارتش عراق به اردوگاه اشرف كه با پیگیریهای ایران و همكاری مقامات عراقی انجام شد، مقر این سازمان دچار بحران تشكیلاتی شده است. شكست سران این گروهك تروریستی در خارج كردن خود از لیست سیاه تروریستی آمریكا، واگرایی شدید كادرهای سازمان و تقویت اخبار حاكی از شرایط رو به مرگ مسعود رجوی، بحران داخلی این سازمان تروریستی را تشدید كرده است.

در این شرایط انتشار اخباری مبنی بر سازماندهی اغتشاشات تهران توسط این گروه درحال اضمحلال، بهترین كمك برای جلوگیری از فروپاشی تشكیلاتی آنان است كه با بی‌تدبیری رسانه‌ای و سیاسی و صرفاً برای منافع كوتاه‌مدت سیاسی مطرح می‌شود.

دراین مقطع موضوع محاربان عاشورا تنها با محاكمه فردی كه بستگان وی عضو این گروه تروریستی بوده‌اند و در ناآرامی‌ها صرفاً اقدام به تصویربرداری با موبایل و ارسال آن كرده بود، پیگیری شده است.

این بزرگ‌نمایی و تبلیغ برای این گروه تروریستی در حالی صورت می‌گیرد كه طی ده سال گذشته، نهادهای اطلاعاتی نظام به ویژه وزارت اطلاعات اشراف كاملی بر تحركات این گروه داشته و از فعالیت آن‌ها جلوگیری كرده اند و علاوه بر بازگشت دادن شمار زیادی از اعضای پشیمان این گروهك، افراد اغفال شده توسط این گروه كه اقدام به تبلیغ یا همكاری می‌كردند، در صورت عدم اثرگذاری تذكرات و جلسات توجیهی به مراجع قضایی معرفی و به حبس‌های كوتاه مدت و میان مدت محكوم می‌شدند و جهت جلوگیری از تبلیغ برای این گروه، اخبار این اقدامات نیز منتشر نمی‌گردید.

اكنون این پرسش از مسئولان رسانه ملی و سایر دستگاه‌ها مطرح است كه چرا زمینه احیا و بازسازی یك گروه ورشكسته و در حال فروپاشی كه با بحران‌های متعدد درونی مواجه است را فراهم می‌آورند و به صورت ضمنی فعال بودن این گروه را به اعضای در حال جدایی از آن القا می‌كنند؟