آینده: در سال 58 پس از پیروزی قاطع علما و عصبانیت جریانات كمونیستی و منافقین، شجونی تركیب مجلس خبرگان را توهین به مردم خواند ونوشت: چقدر خطرناك است كه انبوه صلاحیت ها یكطرفه ،ظالمانه و حق كشی به حال انزوا و كناره گیری درآیند. این بزرگترین تهدید اسلام است.

بخش تحلیلی آینده: بررسی سوابق برخی چهره‌های تندرو كه اكنون پس از یك دوره سكوت و انزوا ـ كه دلیل آن قابل بررسی است- با حملات بی‌سابقه به گروه زیادی از مردم میداندار دفاع از سلامت انتخابات شده‌اند، یافته‌های جالبی را به دست می‌دهد.

البته آدمها خیلی تغییر می كنند. گاهی دلیلش آن است كه عقلشان بیشتر شده، گاهی به جهت آن است كه جهت منافعشان تغییر كرده است. اصلا كاری به ماجراهای … كرج نداریم. شاید آن حرفها درست نباشد. خبر همیشه می تواند درست یا غلط باشد.

اما یك اعلامیه چطور؟‌ سندی كه در یك روزنامه رسمی به اسم آقای شجونی در سال 1358 چاپ شده (روزنامه اطلاعات 21 مرداد 1358ش 15927) و ایشان نه تنها خبرگان را تخطئه كرده ـ آن هم درست پس از پایان انتخابات و انتخاب افراد و اعلام اسامی آنها ـ بلكه در درستی انتخابات هم تردید كرده است.

صحبت از نامه ای است كه در سال 1358 پس از برگزاری انتخابات كاملا آزاد و بدون ردصلاحیت “مجلس خبرگان قانون اساسی” و پیروزی قاطع علما و روحانیت در این مجلس و عصبانیت و اعتراض احزاب و جریانات سیاسی كمونیستی، منافقین و ملی‌گرایان،ایشان همراه با یك نفر دیگر با انتشار اطلاعیه‌ای كه در 21 مرداد 1358 در روزنامه «انقلاب اسلامی» متعلق به بنی صدر چاپ كرده و فردای آن در اطلاعات هم چاپ شد، ضمن اعتراض به نتایج انتخابات، دو نكته را یادآور شده است:

اول آن كه این انتخابات با تقلب همراه بوده و درست نیست. برای این كار به مطالبی از قول این و آن استناد كرده و و افزوده است: این چنین انتخاباتی برای آبروی انقلاب پاك و مردمی امت قهرمان ما چه تبعات و ضایعاتی به بار می آورد؟‌ در مصوبات چنین منتخبین در آینده چه اندازه اعتناء و اعتبار قبول مردم انقلابی خواهد بود بماند؟

توجه داریم كه مصوبات این مجلس، همین قانون اساسی است كه امروزه پایه و اساس نظام جمهوری اسلامی است.

دوم این كه جناب ایشان از اساس خبرگان را نادرست می داند. تعجب می كنید وقتی دلیل آن را می شنوید. دلیلش این است كه چرا خبرگان از یك طبقه خاص تشكیل شده است.

به جملات ایشان توجه فرمایید:
چیزی كه غیر قابل گذشت و اغماض است، این است كه تشكیل مجلسی با این تركیب و هیأت یكسان و تعلق آن فقط به یك طبقه، توهین بزرگی به تمام جامعه ایران تلقی می شود. و این چقدر خطرناك است كه انبوه صلاحیت ها كه به منزله سرمایه بزرگ دوران سازندگی این كشور محسوب می شود با این رفتار یك طرفه ظالمانه و حق كشی به حال انزوا و كناره گیری درآیند. این خطر بزرگ نه تنها موجودیت جامعه و انقلاب مستضعفین امت ما را به مخاطره می اندازد بلكه بزرگترین تهدیدی است كه برای مكتب نجات بخش اسلام.

این در حالی است كه در آن مجلس علاوه بر بزرگان روحانیت و علما كه اكنون تعدادی از آنها چون آیات مكارم، سبحانی، جوادی آملی، موسوی اردبیلی و… در شمار مراجع تقلیدند، تعدادی از چهره‌های جریان روشنفكری نظیر بنی صدر و سحابی و ..نیز به این مجلس راه یافته بودند و تنها كمونیستها و كسانی چون مسعود رجوی از راهیابی به خبرگان به دلیل فقدان رای مردم باز مانده بودند.

آیا باور می كنید كسی كه آن روز این مطالب را اظهار می كرده امروز اینچنین نه تنها از انتخابات دفاع كند بلكه با ادبیات كوچه بازاری كه تنها شایسته برخی از كسانی است كه وی القاب آنان را برای مخالفین خود آورد، این چنین داد دینداری و حفظ نظام و ولایت را سر بدهد؟ خبرگانی كه امام با آن عظمت پشت آن بود از نظر ایشان هم از اساس باطل بوده است و هم كیفیت انتخاب آن.

البته از حق نباید گذشت كه شجونی یك مزیت بر شمار زیادی از مدعیان امروز كه در مقاطع انقلاب و جنگ هیچ سابقه ای نداشته اند، دارد و آن سابقه مبارزه و حضور در زندان شاه است كه البته همین سابقه می طلبد وی رفتاری اسلامی و عادلانه-ولو با هر سلیقه سیاسی داشته باشد.