بی‌بی‌سی: یک سازمان دفاع از حقوق روزنامه نگاران در گزارشی، ایران را رکورددار شمار روزنامه نگاران زندانی در جهان معرفی کرده است.

کمیته حمایت از روزنامه نگاران در گزارش خود در مورد شرایط دست اندرکاران رسانه های همگانی در ایران گفته است که در حال حاضر دست کم چهل و هفت روزنامه نگار در این کشور زندانی هستند و به این ترتیب شمار روزنامه نگاران محبوس در ایران از سال 1996 – چهارده سال پیش – تا کنون در هیچ کشور دیگری در جهان سابقه نداشته است.

براساس این گزارش، شمار روزنامه نگاران زندانی در ایران حتی از تعداد مشابه در جمهوری خلق چین، با نظام کمونیستی و جمعیت بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون نفر، پیشی گرفته و برای جمهوری اسلامی رکوردی کم سابقه در این زمینه برجای گذاشته است.

در این گزارش آمده است که بسیاری از روزنامه نگاران بازداشتی بعد از اعلام نتیجه بحث برانگیز انتخابات ریاست جمهوری در ماه ژوئن سال جاری به زندان افتاده اند و تشکیلات حکومتی همچنان به اقدامات تهاجمی خود برای جلوگیری از فعالیت و دستگیری روزنامه نگاران مستقل و منتقد دولت ادامه می دهد.

در گزارش کمیته حمایت از روزنامه نگاران به نقل از مدیر اجرایی این سازمان آمده است که “سرکوب بی امان مطبوعات در ایران نشانه آن است که حکومت از ابراز دیدگاه های جدید و دسترسی مردم به اطلاعات و اخبار بیمناک است.”

“سرکوب بی امان مطبوعات در ایران نشانه آن است که حکومت از ابراز دیدگاه های جدید و دسترسی مردم به اطلاعات و اخبار بیمناک است”

کمیته حمایت از روزنامه نگاران

وی در مورد هدف از تهیه این گزارش گفته است که “هدف ما صرفا مستند کردن بیرحمی حکومت نیست بلکه گوشزد کردن این واقعیت به مقامات ایران است که جهان اقدامات آنان را زیر نظر دارد.”

کمیته حمایت از روزنامه نگاران گزارش خود را بر اساس آمار و اطلاعات مربوط به بازداشت روزنامه نگاران در تاریخ اول فوریه سال جاری تهیه کرده و گفته است که این گزارش “تصویری مختصر” از اسامی و شرح حال کسانی است که در آن تاریخ در زندان بوده اند.

به گفته این کمیته، گزارش منتشر شده شامل اسامی بیش از پنجاه روزنامه نگار دیگری نمی شود که در خلال ماه های اخیر دستگیر و پس از مدتی، از حبس آزاد شده اند.

این گزارش می افزاید که “پنج تن از روزنامه نگارانی که در حال حاضر در زندان هستند قبل از آغاز دوره سرکوب روزنامه نگاران در سال جاری به زندان افتاده اند.”
اتهامات بازداشتیان

کمیته حمایت از روزنامه نگاران گفته است که برخی از بازداشتیان از جمله روزنامه نگاران سرشناس در داخل و خارج ایران هستند که از آن جمله می توان به عماد الدین باقی، نویسنده و فعال حقوق بشر، ماشاء الله شمس الواعظین، روزنامه نگار و وکیل مدافع روزنامه نگاران و کسانی مانند محمد داوری، افشاگر آزار زندانیان کهریزک، و شیوا نظر آهاری، مدافع حقوق بشر که در طول هشت ماه گذشته دو بار به زندان افتاده، اشاره کرد.

در ادامه گزارش آمده است که در بسیاری از موارد، مقامات قضایی اتهامات مبهم ضد حکومتی مانند “تبلیغات علیه نظام”، اهانت به مسئولان و اخلال در نظم عمومی را علیه روزنامه نگاران بازداشتی عنوان کرده اند اما در اکثر موارد، دلیل و شرایط بازداشت در پرده ای از ابهام قرار دارد و رسما هیچ اتهامی علیه فرد بازداشتی وارد نشده است.

برخی از بزاداشت شدگان به دوره ها طویل حبس، شلاق، تبعید داخلی و ممنوعیت طولانی یا مادام العمر از نویسندگی و سایر فعالیت های مدنی و سیاسی محکوم شده اند و برای یک روزنامه نگار نیز حکم اعدام صادر شده و دو تن دیگر نیز با اتهاماتی مواجه هستند که در صورت محکومیت، در جمهوری اسلامی مجازات اعدام را در پی دارد.

کمیته حمایت از روزنامه نگاران اعلام داشته است که “با توجه به تداوم سیاست سرکوب توسط دولت ایران،” این کمیته به بررسی ماهانه شرایط روزنامه نگاران زندانی در ایران ادامه می دهد هر چند در شرایط عادی، معمولا به انتشار تنها یک گزارش سالانه در سطح جهانی اکتفا می کرده است.

در این گزارش، آمده است که “ایران در حال حاضر، با فاصله ای عظیم، مقام اول جهان به عنوان زندانبان روزنامه نگاران را به خود اختصاص داده و چین، با بیست و چهار روزنامه نگار زندانی، در رده دوم قرار می گیرد.”

در ادامه این گزارش، اسامی و شرح حال تعدادی از روزنامه نگاران بازداشتی چاپ شده و در ضمیمه آن، یک فیلم ویدیوئی از مصاحبه یاسون آتاناسیادیس، روزنامه نگار یونانی در دسترس قرار دارد.

این خبرنگار در جریان گردآوری خبر در ایران بازداشت شد و بیست روز را در زندان گذراند و در این مصاحبه، تجربه خود را از این دوره بیان می کند.

کمیته حمایت از روزنامه نگاران یک سازمان غیر انتفاعی است که برای پیگیری و برانگیختن واکنش جهانی علیه برخورد خشونت آمیز و سلب حقوق روزنامه نگاران در نقاط مختلف ایجاد شده و فعالیت آن شامل تهیه گزارش در مورد شرایط رروزنامه نگاران به خصوص در نقاطی است که اطلاعات مربوط به آنها به سادگی در دسترس افکار عمومی قرار نمی گیرد.

این سازمان در سال 1981 توسط گروهی از روزنامه نگاران خارجی که در ایالات متحده فعالیت داشتند تاسیس شد و مقر آن در شهر نیویورک واقع است.