بازتاب:
علي زادسر، نماينده جيرفت، در نامه‌اي كه به تازگي خطاب به رئيس‌جمهور نگاشته، ضمن اشاره به آمار و ارقام متعدد از ميزان راه‌هاي سراسر كشور و تلفات‌ آنها، با تأكيد بر مدارك دكتراي حمل‌ونقل رئيس‌جمهور، پيشنهادهايي را هم براي رفع اين معضل كشور ارايه كرده است.
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، در اين نامه آمده است:

برادر ارجمند جناب آقاي دكتر احمدي‌نژاد ـ زيد عزه ـ
رياست محترم جمهوري اسلامي ايران
سلام عليكم
موقعيت حكومتي و رشته تحصيلي (دكتراي حمل و نقل) جناب‌عالي و گزارش مستند، علمي، فني و بسيار تلخ و اسف‌بار سردار رؤيانيان فرماندهي محترم راهنمايي و رانندگي كشور در كميسيون قضائي و حقوقي از يك سو و عدم تأثير آنچناني مجلس در تصميمات دولت از طرف ديگر، دلايل تقديم مطالبي است كه در پي مي‌آيد:
قاعدتاً رئيس جمهور محترم كه دكتراي رشته حمل و نقل را اخذ كرده‌اند مي‌دانند كه:

الف) سالي حدود سي هزار (000/30) ايراني مسلمان و غير مسلمان در جاده‌ها و بيشتر در شعاع سي (30) كيلومتري شهرها، در تصادفات وسائط نقليه و حوادث رانندگي كُشته مي‌شوند و قريب به سيصد هزار (000/300) نفر ديگر از آنان مصدوم و معلول مي‌گردند.

ب) با توجه به اين كه رئيس جمهور محترم فعلي، شهردار سابق تهران بوده‌اند، مستحضر هستند كه نزديك به چهل (40) سال پيش كارشناسان مسايل ترافيكي تهران، براي بيست (20) سال بعد تهران كه جمعيتش را به پنج ميليون نفر تخمين زده‌ بودند، حداقل پانصد (500) كيلومتر بزرگراه درون شهري در نظر گرفته بودند و اين در حالي است كه بيش از سي و هفت (37) سال بعد از آن اظهار نظر كارشناسي شده، كه جماعت تهران بزرگ از مرز 10 ميليون نفر عبور كرده است، حداكثر سيصد (300 )كيلومتر بزرگراه در اين شهر كه يكي از ابر شهرهاي جهان است، احداث گرديده است.

ج) بديهي است كه يك تحصيل كرده در رشته حمل و نقل كه اكنون از لطف و امتحان الهي رئيس جمهور ايران نيز شده است وقوف دارند كه:

1ـ كشور پهناور ايران اسلامي يكصد و هشتاد هزار (000/180) كيلومتر راه دارد كه فقط 31 هزار كيلومتر از آن‌، بزرگراه، آزاد راه و راه اصلي است و 44 هزار كيلومتر آن راه فرعي پر خطر هستند و مابقي هم كه بيش يكصد هزار (000/100) كيلومتر مي‌شوند به راه روستايي ناميده مي‌شوند. در كمال تأسف و ناباوري فقط و فقط 23 هزار كيلومتر از 000/180 كيلومتر راه كشور تحت نظارت و كنترل اجمالي پليس قرار دارند!؟ يعني حدود 13 درصد، و با صد تأسف بايد اذعان كرد كه در كشور ما حتي يك كيلومتر «اتوبان مطابق با استاندارد جهاني» وجود ندارد.

2ـ كيفيت حمل و نقل مسافر و كالا هم در كشور ايران از عجايب است تا آنجا كه بيش از 90 درصد اين دو، از طريق راه زميني و جاده‌هاي اكثر ناامن و حادثه خيز صورت مي‌گيرد و فقط 7 درصد از طريق راه‌آهن است و آن 3 درصد باقيمانده هم با خطوط هوايي انجام مي‌پذيرد و حيرت‌آور اين است كه فقط 270 هزار كاميون، كاميونت و تريلر و بيست هزار اتوبوس از رقم جالب توجه 5/8 ميليوني خودرو در كل كشور، بيش از 90 درصد مسافران و بار آن‌ها را جابجا مي‌كنند و عجيب‌تر اينكه از 400 ميليون نفر مسافر در جاده‌هاي كشور تنها 45 درصد آنان با اتوبوس، قطار و هواپيما مسافرت مي‌كنند و بدين جهت است كه روزانه بالاي 50 نفر در جاده‌ها كشته مي‌شوند و از اين پنجاه كشته سهم ناوگان حمل و نقل عمومي 25 نفر است.

3ـ حداكثر توان تحمل خيابان‌هاي تهران براي رفت و آمد خودرو يك ميليون (000/000/1) وسيله‌ نقليه است وليكن هم اكنون بيش از 3 ميليون دستگاه خودرو از 5/8 ميليون دستگاه كل كشور در تهران در حال تردد هستند و اين مطلب واقعاً يكي ديگراز عجايب اين تهران عجيب است!!؟.

4ـ مسلم است كه رياست محترم جمهوري واقف هستند كه فقط 14 ميليون سفر روزانه از 65 ميليون سفر روزانه ايراني‌ها در كل كشور در مركز يعني تهران به وقوع ‌مي پيوندد كه از هر 100 نفر مسافر شهري در تهران چهل و پنج مسافرش سهم اتوبوس، ميني‌بوس، تاكسي و مترو مي‌باشد و 55 نفر ديگر با وسيله شخصي و درست برعكس بقيه مردم دنيا رفت و آمد مي‌كنند.

5ـ مطمئناً جناب آقاي دكتر احمدي‌نژاد اطلاع دارند كه ساليانه تعداد 1 ميليون (000/000/1) خودرو و يك ميليون (000/000/1) موتور سيكلت (قاتل جوانان) در كشور توليد مي‌شود، يعني رشد توليد خودرو در كشور بيش از 17 درصد است وليكن رشد توليد راه كمتر از 2 درصد مي‌باشد و اين‌هم از ديگر عجايب كشور ما است و توقع هم داريم كه سالي سه(3) لشكر 10 هزار (000/10) نفري كشته در جاده‌ها توليد نكنيم و انتظار داريم كه سياحان جهاني هم به ايران مسافرت بكنند.

6ـ لابد كه شهردار محترم سابق تهران در جريان قرار گرفته‌اند كه از 1015 شهردار محترم و خدوم شاغل در كل كشور فقط 317 شهردار از نعمت راهنمايي و رانندگي برخوردار هستند و 698 شهردار شهرهاي ايران از ارائه خدمات راهنمايي و رانندگي محروم هستند.

د) جناب آقاي رئيس جمهور محترم كه شهردار سابق تهران بوديد و رشته‌ تخصصي حمل و نقل را نيز دارا هستيد كارشناسان مربوط مدعي هستند كه:

1ـ 1500 نقطه حادثه‌خيز خطرناك در جاده‌هاي كشور تا اين لحظه شناسايي شده‌اند كه اگر بخواهيم آن ها را اصلاح بكنيم ،حداقل 1000 ميليارد تومان پول نياز دارند.
2ـ چنانچه قصد نصب علائم مؤثر راهنمايي و رانندگي را نيز داشته باشيم باز هم به 1000 ميليارد تومان اعتبار احتياج است.

3ـ احداث هر يك كيلومتر راه استاندارد قابل قبول حداقل يك ميليارد تومان اسكناس لازم دارد.
4ـ روزي 20 ميليارد تومان هزينه تصادفات رانندگي در كشور است.

5ـ 70 درصد مرگ و مير جاده‌اي ناشي از چگونگي رانندگي ايراني‌ها به وجود مي‌آيد .
6ـ 70 درصد ترافيك تهران از رفتار و كردار ساكنين اين بزرگ شهر پرماجرا و عدم وجود زيرساخت‌هاي مناسب و مديريت واحد ناشي مي‌شود.

7ـ بيشترين كشتار جاده‌اي در شعاع سي (30) كيلومتري شهرها رخ مي‌دهد.
8ـ يكي از علت‌هاي اصلي تصادفات مجهز نبودن خودروها به ترمز A.B.S و نداشتن كيسه هوا (ايربك) شناخته شده است.

9ـ پليس مي‌تواند حداقل 50 درصد حوادث رانندگي را كاهش بدهد اگر دولت نيازهايش را برآورده بسازد و نيازهاي پليس راهنمايي و رانندگي را مي‌توان تأمين كرد، اگر پول جرائم رانندگي رانندگان متخلف را در اختيار او قرار بدهند.

بنابراين پر واضح است كه پرداختن دولت به 4 بند اخير اين نوشتار در شرايط فعلي كشور، مدتي مديد و اعتباري نجومي لازم دارد كه در اين روزگار و كوتاه‌مدت ميسر نيست، وليكن فرماندهي محترم راهنمايي و رانندگي كشور سردار رؤيانيان در كميسيون متعهد گرديد كه اگر فقط جرائم رانندگي متخلف را در اختيار ما قرار بدهند حوادث جاده‌اي و مُردن‌هاي بين راهي را به نصف كاهش مي‌دهيم و حقيقتاً اين ادعاي بزرگي است و درخواست مطرح شده واقعاً كوچك است.

جناب آقاي دكتر احمدي‌نژاد! مي‌گويند حضرت‌عالي به عنوان شهردار تهران روزي و روزگاري در يك مقاله مدعي شده‌ايد كه اگر توانمندي پليس راهنمايي و رانندگي را 3 تا 5 برابر افزايش بدهيم مي‌توانيم با بسياري از بلاهاي جاده‌اي مقابله كنيم و بنابر ادعاي فرماندهي راهنمايي و رانندگي اين كار با پول جرائم رانندگي شدني است، حالا كه الحمدا… رئيس جمهور شده‌ايد وقتي است كه تصميم بگيريد، اين گوي و اين هم ميدان، يا علي مدد.
در پايان چند پيشنهاد را تقديم مي‌دارد و رفع زحمت مي‌نمايد.

1ـ صدا و سيما، وزارت‌خانه‌هاي آموزش و پرورش و راه و ترابري به همراه ناجا، اقدام به فرهنگ‌سازي رانندگي ايراني‌ها بفرمايند و از پيش دبستاني‌ها شروع كنند، آن‌هم هماهنگ، هنرمندانه، متنوع و با تشويق و تنبيه واقعي و درست.

2ـ سيستم نظارتي پليس را در ابعاد مختلف و در كل كشور تأسيس و تقويت كنند، خصوصاً حضور فيزيكي پليس در مقابل ديد رانندگان خياباني و بياباني.

3ـ شوراي ملي مقابله با حوادث ترافيكي و جاده‌اي با رياست رئيس جمهوري تشكيل بشود.
4ـ ارائه خدمات بيمه‌اي و تحصيلي به شهروندان به نوعي با پليس و چگونگي رانندگي رانندگان گره بخورد.

5ـ اعطاي اختيارات بيشتر به پليس جهت كنترل رفتارهاي رانندگان، خصوصاً‌ رانندگان 270 هزار كاميون كه هيچ نوع كنترلي بر آنان در جاده‌ها وجود ندارد.
6ـ افزايش ظرفيت معابر با توسعه انضباط رفتاري و اعمال محدوديت ترافيكي

بد نيست كه يادآور گردد كه ظرف يك سال زير پل هوايي كرجـ قزوين 29 نفر ايراني كشته‌ شده‌اند براي اينكه حاضر نشدند از روي پل عابر پياده عبور كنند و به استقبال مرگ رفته‌اند.

حالا تصور كنيد رفتار چندين ميليون راننده را در طول شبانه روز در كل كشور خصوصاً در تهران.

صدا و سيما واقعاً مي‌تواند به صورت جدي فرهنگ‌سازي كند و رفتار رانندگي را در كل كشور اصلاح كند و نرخ تصادفات را كاهش بدهد اگر جدي وارد عمل بشود.

ضمناً مستحضر باشيد كه استان كرمان 11 درصد از 180000 كيلومتر راه‌هاي كشور را به خود اختصاص داده است ولي فقط از 2 درصد از اعتبارات اين بخش بهرمند بوده و مي‌باشد.

با تشكر علي زادسر جيرفتي