امضا کنید: نامه درخواست آزادی عبدالله یوسفزادگان از ریاست قوه قضاییه به امضای المپیادیها و دانشجویان علوم انسانی
وبلاگ: جمعی از دارندگان مدالهای برتر در المپیادهای علمی کشوری و جهانی در رشتههای مختلف و دانشجویان و دانشآموختگان رشتههای علوم انسانی در دانشگاههای تهران طی نامهای به ریاست قوه قضاییه خواستار آزادی فوری عبدالله یوسفزادگان شدهاند. در صورتی که علاقمند به امضای این نامه هستید و به یکی از گروههای نامبرده شده تعلق دارید نام و مشخصات خود (شامل نام و نام خانوادگی، نام رشته و دانشگاه و در صورت المپیادی بودن عنوان مدالی که بردهاید) را به صورت کامنت ذیل این مطلب درج بفرمایید و از دوستان خود نیز دعوت کنید که به جمع امضاکنندگان این نامه بپیوندند.
به نام خدای بخشنده بخشاینده
حضور آیتآلله صادق آملی لاریجانی، ریاست محترم قوه قضاییه
با سلام و عرض تبریک سال نو؛
هدف ما، جمعی از دارندگان مدالهای برتر در المپیادهای علمی کشوری و جهانی در رشتههای مختلف و دانشجویان و دانشآموختگان رشتههای علوم انسانی در دانشگاههای تهران، از نگارش و امضای این نامه بیان دغدغهها و نگرانیهاییست که نسبت به روند بازداشت فعالان فرهنگی و نخبگان دانشگاهی ایران احساس میکنیم. علیالخصوص، در هفتههای گذشته خبر بازداشت عبدالله یوسفزادگان و انتقالش از تهران به زندانی در مشهد خاطر بسیاری از دانشگاهیان را آزرده و آشفته کرد. بنا بر وظیفه اخلاقی و مدنی خود نکات زیر را با حضرتعالی در میان میگذاریم به امید آنکه در وضعیت عبدالله یوسفزادگان و دیگر دانشگاهیان دربند بهبودی حاصل شود و انشاءالله شاهد آزادی زودهنگام آنها و توقف برخوردهایی از این دست باشیم.
یک هفته مانده به عید نوروز در حالی که امید میرفت سایر زندانیان پس از انتخابات آزاد شوند، متاسفانه خبر رسید عبدالله یوسفزادگان، برندهی مدال طلای المپیاد ادبیات کشور و دانشجوی برجستهی رشتهی حقوق، در منزلاش دستگیر و به شهر مشهد منتقل شده است. در عجب ماندیم از این فرهنگپروری و اعتمادسازی میان حکومت و نخبگان فرهنگی. دو هفتهای گذشت، سال نو شد و همچنان از علت بازداشت او و انتقالش به مشهد بیخبریم و از پیش نگرانتر.
عبدالله یوسفزادگان از استعدادهای درخشانیست که هم و غم خود را صرف خدمات فرهنگی و پژوهشی کرده است و در کارنامه و پیشینه خود نمونه نیکویی از همراهی تخصص و تعهد، و فضیلت و فضل را به نمایش گذاشته است. او در میان دوستان خود به چهرهای فرهیخته، کتابخوان، کتابشناس، آشنا با دردهای فرهنگی و اجتماعی ایران و ایرانیان، با ایمان و اخلاقی شهره است و بازداشت چنین چهرهای از اعتبار دستگاه قضایی و امنیتی کشور در اذهان هر که او را میشناسد میکاهد. پرسش ما از شما این است که کسی که در خانوادهای انقلابی، فرهنگی و متدین و دبیرستان تخصصی علوم انسانی و زیر نظر دکتر حداد عادل تربیت شده و بعد در مرکز نخبگان المپیادی کشور و بعدتر در بهترین دانشگاههای دولتی نظام جمهوری اسلامی تحصیل کرده و همواره در زمرهی ممتازترین چهرههای علمی و اخلاقی بوده است در زندان شهری غریب چه میکند؟ نه علت انتقالش به مشهد و نگهداریاش در سلول انفرادی معلوم است و نه اتهامی که بابتش بازجویی و بازخواست میشود؛ و البته چندان عجیب نیست چراکه از سویی او جرمی مرتکب نشده و در معرض اتهام موجهی نیست که بخواهد طرح شود و از سوی دیگر متاسفانه در ماههای گذشته موارد متعددی از چنین برخوردهای ناسنجیده و غیرموجه با نخبگان فرهنگی کشور دیده شده است. آیا ما حق نداریم بدانیم این دانشجوی نخبه که جز برای ارتقای فرهنگ و سرزمینش قدم و قلمی نزده است در کدام زندان غربت به بند است؟ و به کدامین گناه؟
جناب آیتالله لاریجانی،
شما خود از حوزویانی هستید که سالیان سال در وادی مباحث نظری فلسفه، فقه و حقوق سیر کردهاید؛ از این رو حضور شما در رأس دستگاه قضایی کشور این نوید را داشت که دانشجویان و پژوهشگران ایرانی ملجأ و مرجعی در نظام قضایی خواهند یافت. امیدمان این بود (و هست) که در دوران ریاست شما بر قوهی قضاییه، اهل اندیشه از گزند تندرویهای جاری اندکی خلاصی مییابند. باور داشتیم که حضرتعالی میدانید قدر استعدادهای درخشانی را که تنها از سر دغدغههای انسانی و اخلاقی به کار فکری و پژوهشی در علوم انسانی دل میبندند، همانها که از معیشت و فراغت خود میگذرند تا از مسئولیتشان در قبال کشور نگذرند. آیا پاسخ شریفترین و فرهیختهترین فرزندان این سرزمین زندانهای “نامعلوم” و بازجوییهای “با چشمبند” و غیراصولی است؟ آیا میدانید بر ذهن و ضمیر پاک آنها چه میرود در این بازداشتگاههای بینام و نشان و سلولهای انفرادی؟ آیا در آستانهی سال نو سزای خانوادهشان بیخبری و سردرگمی و واهمهی بی امان است؟ چرا عبدالله یوسفزادگان، صاحب مدال طلای المپیاد ادبی کشور و از استعدادهای بالفعل فرهنگی کشور، باید سال نو را پشت میلههای زندان بگذراند؟ و به راستی دستگاه قضایی نظام جمهوری اسلامی چه میکند با استعدادهایی که آیندهی این مملکت را خواهند ساخت؟ آیا معنای این فضای پلیسی نفسگیر “تعامل با نخبگان” است؟ حتی اگر از نظر دستگاه قضایی اتهامی به امثال یوسفزادگان وارد بود، آیا بهتر نبود با احضار و بازجویی عادی در شهر تهران و در دادگاه عادله و بر اساس موازین اخلاقی و قانونی و با تدبیر بیشتر و مصلحتاندیشی افزونتر و هزینه کردن کمتر از اعتبار دستگاه قضایی اقدام شود؟ آیا تعبیر دستگاه قضایی از “جذب حداکثری” به زندان افکندن دانشگاهیان برجسته و مستقل پیش از اثبات وقوع هرگونه جرمی است؟
ما مصرانه از شما میخواهیم که پیگیر پروندهی این دانشجوی برجستهی ایرانی شوید و پاسخی برای نگرانیهای جامعهی دانشگاهی کشور بیابید. ما امضاکنندگان این نامه از شما میخواهیم که در جهت تبدیل قرار بازداشت موقت عبدالله یوسفزادگان به قراری خفیفتر و آزادی زودهنگام او گامی موثر بردارید و نگذارید اذهان عمومی جامعه بیش از این دستخوش تشویش و عدم امنیت شوند. قویاً بر این باوریم که ادامهی بازداشت افرادی چون یوسفزادگان جز تخریب اعتبار دستگاه قضایی و سلب اعتماد نخبگان از دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی نتیجهای نخواهد داشت.
گذشت زمان نشان داده است که چنین برخوردهایی تنها بر عمق و ابعاد بحران افزوده است. بر این اساس، با امید به توجه شما و استقلال دستگاه قضایی بیصبرانه در انتظار اقدامات عملی و مسئولانه و خوشفرجام جنابعالی در جهت احقاق حقوق و آزادی فوری فرهیختگان در بند هستیم.
جمعی از دارندگان مدالهای برتر در المپیادهای علمی کشوری و جهانی و دانشجویان و دانشآموختگان رشتههای علوم انسانی در دانشگاههای تهران
امضاکنندگان تا کنون:
– فاطمه احمدی / مدال طلای المپیاد ادبیات سال 80 / کارشناسی ادبیات دانشگاه تهران/سینما دانشگاه هنر / کارشناسی ارشد زبانشناسی پژوهشگاه علوم انسانی / کارشناسی ارشد سینما دانشگاه متروپلیتن لندن
– مهرداد بابادی / دانشجوی امفیل جامعهشناسی / دانشگاه کمبریج
– امین بزرگیان / روزنامه نگار
– زهرا پورعزیزی/ فارغ التحصیل جامعه شناسی / دانشگاه تهران
– محمدرضا جلائیپور / رتبه 1 کنکور سراسری و مدال طلای المپیاد ادبی / دانشجوی دکتری جامعهشناسی دانشگاه آکسفورد
– هماد جمشیدی / کارشناسی ارشد / دانشگاه ناتینگهام
– مژگان خورشیدی / کارشناس ارشد حقوق عمومی دانشگاه شهید بهشتی
– مهدی خویی / کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه
– زهرا دنیائی / مدال نقره المپیاد ادبی ۷۹ / فلسفه دانشگاه فرایبورگ
– حسن رحمانی / فارغ التحصیل دانشگاه تهران / فوق لیسانس دانشگاه ساسکس
– مهسا روحی / دانشجوی دکترای روابط بین الملل / دانشگاه کمبریج
– یاسر روستایی / حقوق بشر دانشگاه منچستر
– ابوالفضل ستوده / کارشناسی جامعه شناسی / دانشگاه تهران
– مریم سعیدی / دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه مینهسوتا / طلای المپیاد ریاضی کشوری ۱۳۷۸
– سعید شریعتی / فارغالتحصیل اقتصاد / دانشگاه آکسفورد
– فاطمه شمس / مدال نقره المپیاد ادبی- سال ۱۳۷۹ / جامعه شناسی ادبیات دانشگاه آکسفورد
– علی شوریده / مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی ۱۳۷۸،۱۳۷۹ / دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه مینه سوتا
– حسین شیخالاسلام / فارغ التحصیل ادبیات / دانشگاه تهران
– سید عمادالدین طباطبایی / کارشناسی حقوق دانشگاه تهران / کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه فرایبورگ
– محمدعلی کدیور/ دانشجوی دکترای جامعه شناسی / دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل
– دانش مرادی گراوند / دانشجوی دکتری زیست شناسی / انستیتو ماکس پلانک آلمان
– مریم مروّج / مدال نقره المپیاد ادبی سال 80 / کارشناسی حقوق دانشگاه تهران / کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه جورج واشنگتن
– بابک مینا / دانشجوی فلسفه دانشگاه لیون
– زوبین نصیری محلاتی/ دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی تهران
– امير نيما / فارغ التحصيل جامعه شناسي / ايران – تبريز
پیام برای این مطلب مسدود شده.