عصرایران: ما در این کشورها شاهد موروثی شدن حکومت ها و سکوت رسانه ای و دیکتاتوری هستیم و علاوه بر آن بسیاری از حکام ما از بیماری های لاعلاج رنج می برند و همه این ها کشورهایمان را برای وقوع شورش های به مراتب سنگین تر آماده می کند و البته موفقیت ملت ها در کشورهای عربی بسیار زودتر از مردم قرقیزستان خواهد بود اگر سران کشورهای عربی به خود نیایند و همچنان به حمایت های کشورهایی مثل آمریکا دل خوش کرده باشند.
سردبیر یک روزنامه عربی تحت عنوان ” درس قرغیزی للشعوب العربیه ” نوشت : قرقیزستان کشوری کوچک در آسیای میانه است که بیشترین جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند این کشور دو پایگاه مهم آمریکا و روسیه را در خود جای داده و نیروهای امنیتی این کشور در بالاترین سطح آمادگی برای سرکوب صداهای مخالف در کشور قرار دارند و با همه این تفاصیل این کشور نتوانست از رئیس جمهور خود حمایت کند و مردمی که به خیابان ها آمده بودند رئیس جمهور را ناچار به فرار کردند.

به گزارش “تابناک”، روزنامه “القدس العربی” در نوشتاری به قلم “عبدالباری عطوان”، سردبیر این روزنامه عربی، ضمن طرح موضوع بالا نوشت: این بار دوم است که قرقیزستان حوادثی اینچنینی را شاهد است که رئیس جمهور برای نجات خود از کشور فرار می کند و کاخ ریاست جمهوری به آتش کشیده می شود .

رئیس جمهور قرقیزستان همانند همتایان خود در کشورهای عربی ، کشورش را اداره می کرد و از نظر فساد اجتماعی و اقتصادی چیزی از این کشورها کمتر نداشت او بیت المال را برای منافع شخصی مصرف می کرد و سرنوشتی داشت که همه ما از تلویزیون شاهد آن بودیم
او کشورش را نیز دربست دراختیار نیروهای جنگی ( مسقر در افغانستان ) و کشورهای دیگر قرار داد تا در آن استراحت کنند و به این ترتیب سرسپردگی خود را کاملا به آمریکا به اثبات رساند
قرقیزستان نمونه کامل بی توجهی به مبانی دموکراسی بود و این همان است که ما در کشورهای عربی و برخی کشورهای اسلامی شاهد آن هستیم علاوه بر آن حمایت هایی که آمریکا از این کشور می کرد کمتر از حمایت های اوباما از ما نیست.

“عطوان” در ادامه می افزاید، شرایط حقوق بشری قرقیزستان از بسیاری از کشورهای عربی از جمله مصر بهتر است اما همه این عوامل نتوانست مانع از آتش زدن کاخ ریاست جمهوری شود.

آنچه در قرقیزستان می گذرد باید درس عبرتی برای سران کشورهای عربی و ملت های مسلمان باشد.

ما در این کشورها شاهد موروثی شدن حکومت ها و سکوت رسانه ای و دیکتاتوری هستیم و علاوه بر آن بسیاری از حکام ما از بیماری های لاعلاج رنج می برند و همه این ها کشورهایمان را برای وقوع شورش های به مراتب سنگین تر آماده می کند و البته موفقیت ملت ها در کشورهای عربی بسیار زودتر از مردم قرقیزستان خواهد بود اگر سران کشورهای عربی به خود نیایند و همچنان به حمایت های کشورهایی مثل آمریکا دل خوش کرده باشند.