بی‌بی‌سی: گروهی از زندانیان سیاسی ایران که در زندان اوین به سر می برند در نامه ای به مراجع تقلید شیعه از نحوه رفتار مأموران و نوع رسیدگی قضایی به پرونده خود گلایه کرده اند.

در این نامه که متن آن روز دوشنبه ۳۰ فروردین (۱۹ آوریل) در سایت های خبری مخالفان دولت منتشر شد، از عدم استقلال قاضیان، عدم رعایت اخلاق توسط مأموران و بازجویان، صلب امکان استخدام وکیل مناسب، بدرفتاری و شکنجه در جریان بازجویی، فشار بر خانواده ها و صحنه سازی برای دادگاه های دسته جمعی علنی به شدت انتقاد شده است.

تهیه کنندگان این نامه نوشته که تقریبا تمام زندانیان بند ۳۵۰ اوین از بازجویان و قضات خود به صراحت شنیده اند که تصمیم گیری در مورد احکام قضایی در واقع توسط قاضی صورت نمی گیرد و نهادهای امنیتی میزان مجازات را مشخص می کنند.

به نوشته آنها، عدم آزادی برخی از بازداشت شدگان که قرار وثیقه برای آنها صادر و وثیقه آنها هم تودیع شده است و همچنین به تعویق افتادن صدور حکم برخی از بازداشت شدگان که محاکمه آنها پایان گرفته است، ناشی از عدم استقلال قاضی است.

فحاشی مأموران و استفاده آنها از کلمات رکیک در هنگام بازداشت و بازجویی، تماس های مکرر و “غیر متعارف” بازجویان با همسر یا مادر برخی بازداشت شدگان و ایجاد مزاحمت برای آنها، بازداشت همکاران متهمان و وادار کردن آنها به اعتراف به داشتن رابطه “غیر اخلاقی”، و تهدید به آزار جنسی از جمله مواردی است که در نامه زندانیان سیاسی به آن اعتراض شده است.

به نوشته آنها، بازداشتگاه امنیتی سپاه در زندان اوین، موسوم به بند “۲ الف”، از نظر فحاشی های رکیک، ضرب و شتم و تهدیدهای جنسی وضعیتی نامناسب تر از بخش های دیگر این زندان دارد.

“از جمله مضحک ترین و شرم آور ترین بخش های این دادگاه علنی، استفاده از سه نفر از کسانی است که اساسا چندین ماه قبل از انتخابات بازداشت شده بودند، ولی در اخبار به گونه ای القا شد که گویی این افراد در جریان انتخابات بازداشت شده اند و متأسفانه دو تن از همین افراد را پس از حوادث عاشورا و بر اساس همان اعترافات ساختگی و از قبل نوشته و تمرین شده به دار آویختند.”

نامه گروهی از زندانیان سیاسی ایران به مراجع تقلید

این گروه از زندانیان سیاسی نوشته اند که این گونه برخوردها در بند ۲۰۹ اوین که در اختیار وزارت اطلاعات است صورت نمی گیرد، اما بازجویان وزارت اطلاعات از طریق فشار بر خانواده ها و تهدید به افشای مسائل خصوصی افراد آنها را به همکاری با خود وادار می کنند.

به نوشته آنها در مواردی بازداشت همسر و فرزند یا تهدید به بازداشت اعضای خانواده برای اعمال فشار بر بازداشت شدگان انجام شده است.

یکی از این زندانیان گفته است که او را تهدید کرده بودند که اگر در دادگاه دسته جمعی علنی، آنچه را بازجویان به او دیکته می کنند به زبان نیاورد، خواهر و پدرش را بازداشت می کنند.

او گفته است که بازداشت شدگان را چند روز جلوتر به سالن دادگاه برده و در حضور قاضی و دادستان نحوه اعتراف کردن را به آنها آموزش و تمرین داده بودند.

در بخشی از نامه زندانیان سیاسی به مراجع تقلید آمده است: “از جمله مضحک ترین و شرم آور ترین بخش های این دادگاه علنی، استفاده از سه نفر از کسانی است که اساسا چندین ماه قبل از انتخابات بازداشت شده بودند، ولی در اخبار به گونه ای القا شد که گویی این افراد در جریان انتخابات بازداشت شده اند و متأسفانه دو تن از همین افراد را پس از حوادث عاشورا و بر اساس همان اعترافات ساختگی و از قبل نوشته و تمرین شده به دار آویختند”.

نامه مذکور خطاب به آیت الله یوسف صانعی، آیت الله اسد الله بیات زنجانی، آیت الله علی محمد دستغیب، آیت الله جعفر سبحانی، آیت الله عبدالکریم موسوی اردبیلی، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی و آیت الله موسی شبیری زنجانی نوشته شده است.

صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه ایران اخیرا در قم به دیدار برخی از این مراجع رفته بود و در مورد عملکرد دستگاه قضایی گزارش داده بود.

تهیه کنندگان نامه نوشته اند که از مراجع تقلید انتظار ندارند که نوشته های آنها را بدون بررسی باور کنند، اما انتظار دارند که در مورد این نامه تحقیق کنند و اگر درستی مطالب آن برایشان روشن شد، واکنش نشان دهند.