خنده شاه و ماجرای دست ندادن دیپلمات زن با گورباچف
پارسینه: کتاب حاشیههای مهمتر از متن، منتشر شده توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامي به بررسی برخی حواشی مهم تاریخ انقلاب ميپردازد. به گزارش الف، در اين كتاب سعي شده است تا با قلميروان و زباني ساده، زواياي پنهان و فراز و نشيبهاي تاريخ معاصر و مبارزات ملت ايران در قالبي نو و به صورت داستان کوتاه به مخاطب ارائه شود. سایت الف چند حاشیه از اين کتاب را به اين شرح منتشر کرد:
شاه فقط خندید
به هنگام برگزاري جشن هنر شيراز در سال 56 نمايشهاي بسيار شرم آوري انجام شد. بعدها آنتوني پارسونز، سفير وقت انگليس در ايران نقل کرده بود: «من به خاطر دارم اين موضوع را با شاه در ميان گذاشتم وبه او گفتم: اگر چنين نمايشي به طور مثال در شهر منچستر انگلستان اجرا ميشد، کارگردانان و هنرپيشگان جان سالم به در نميبردند.» و شاه فقط خنديده بود!
ماجرای دست ندادن دیپلمات زن ايرانی با گورباچف
تعداد محدودي عکاس و خبرنگار مشغول تهيه خبر بودند؛ موقع ورود، گورباچف با همه دست داد، ولی وقتي به من رسيد، سريع دستم را زير چادر جمع کردم. شاید کمي ناراحت شد، ولی لبخندی زد و رفت. وقتي نامه خوانده ميشد، بعضي وقتها چهرهاش تغيير ميکرد و من به دقت حرکات گورباچف را زير نظر داشتم. در نهایت هم آقاي جوادي آملي با آرامش خاصی که در صورتشان بود به سوالات گورباچف پاسخ داد. به نظر ميرسید گورباچف از جوابهاي آقاي جوادي قانع شده است. هنگام خداحافظي دوباره دستش را به سمت من دراز کرد و من اين بار چادر را روي دستم انداختم و با او دست دادم. گورباچف گفت: «خانم دباغ؛ من دستم را براي دست دادن دراز نکردم، بلکه دستم را به سوي مادر انقلاب دراز کردم که بگويم همسایههای خوبي هستيم.»
حجتیه هیچگاه منحل نشد
حجتيهايها دو گروه بودند. یک دسته ميگفتند تا قبل از ظهور هر پرچميبرای مبارزه بلند شود پرچم کفر است . بعضی هم برعکس اولیها ميگفتند: ما تا حالا براي امام زمان کار ميکرديم از الان به بعد هم بايد به نايبشان خدمت کنيم. جشن نيمه شعبان انجمنیها در استاديوم شهيد شيرودي يادم نميرود. وقتی عکس امام را پايينتر از عکس بقيه علما و مراجع زدند. آخر هم طی اعلامیهاي دفاتر انجمن در سراسر کشور تعطیل شد، ولی به قول امام هیچ گاه منحل نشد.
پیام برای این مطلب مسدود شده.