مهدی خزعلی:در پی انتشار نامه سرگشاده مهدی خزعلی به رییس قوه قضائیه درباره به کارگیری مجدد بازداشتگاه کهریزک، مسیح علی نژاد گفتگویی با مهدی خزعلی در مورد جزییات احیای این بازداشتگاه انجام داده است که در پی می آید:

ـ آقای دکتر شما گفته اید منابع موثق، خبر آغاز به کار دوباره بازداشتگاه کهریزک را در اختیارتان قرار داده اند ممکن است بفرمایید این منابع موثق مشخصا چه کسانی بوده اند؟
ـیکی از مقامات عالی رتبه دستگاه قضایی کشور به عنوان دردل نکاتی را در مورد وضعیت بازداشتگاه غیراستاندارد کهریزک مطرح کردند و در عین حال خبر دادند که علی رغم دستور مقام رهبری مبنی بر تعطیلی این بازداشتگاه غیراستاندارد، کسانی اقدام به بازگشایی مجدد این بازداشت گاه کرده اند این مقام عالی رتبه قضایی همچنین از تغییر نام بازداشتگاه کهریزک به سروش ۱۱۱ خبر داده و بسیار ابراز نگرانی کرد.
ـ یعنی کسی که خبر را به شما داده است، در حال حاضر در دستگاه قضایی سمت دارد؟

ـ ایشان یکی از مسولین مستقیم قوه قضاییه استان تهران است. البته موضوع جدیدی نیست و در واقع اوایل فروردین، خبرهای جسته گریخته ای از آغاز به کار مجدد کهریزک به گوشمان رسید که با پیگیری های بعدی مشخص شد که این خبر متاسفانه واقعیت دارد
ـ بر اساس خبر دریافتی شما آیا به کارگیری مجدد این بازداشتگاه به معنی فعالیت دوباره بازجویان و دست اندرکاران سابق کهریزک است و یا احیانا کسانی در این بازداشتگاه همچنان نگهداری می شوند؟

ـبله متاسفانه این بازداشتگاه زندانی دارد و در حالی که وقتی دستور تعطیلی یک بازداشتگاه صادر می شود بی شک نگهداری زندانی در چنین بازداشتگاهی تنها به واسطه تغییر نام آن نمی تواند قانونی باشد. لذا به دنبال دریافت چنین اخبار نگران کننده ای تصمیم گرفتم مراتب را از طریق نامه سرگشاده ای به اطلاع آقای لاریجانی ریاست محترم قوه قضایی برسانم تا ایشان پیگیر ماجرا باشند.
آیا در جریان هستید که این بازداشتگاه زیر نظر چه کسانی مدیریت می شود؟
گفته شده، آقای سردار رادان با هلی کوپتر به محل این بازداشتگاه تردد دارد و ….
ـ آیا پیش از این مکاتباتی با سردار رادان هم داشته اید تا صحت و سقم اخباری که در اختیارتان قرار گرفته بود را جویا شوید؟
ـاز دیدگاه ما که عزیزان مان را زیر شکنجه از دست داده ایم، سردار رادان و سعید مرتضوی به عنوان متهمان اصلی پرونده کهریزک محسوب می شوند و طبیعی است که هیچ ضرورتی برای نامه نوشتن به متهم وجود ندارد. به این دلیل به آقای لاریجانی نامه نوشته ام که ایشان در روزهایی که چهار تن از زندانیان بنا به اقرار و گزارش خود نهادهای امنیتی در زیر شکنجه در کهریزک کشته شدند، ریاست قوه قضاییه را عهده دار نبودند، لذا نامه را به شخص ایشان نوشته ام تا مبادا خارج از دستگاه قضایی بازداشتگاه کهریزک دوباره احیا شود.
آیا از طریق های نهادهای دیگر هم پیگیر این موضوع شده اید؟
مجلس شورای اسلامی به عنوان یک قوه بر عملکرد دستگاه های اجرایی و قضایی پس از ارسال نامه به رییس قوه قضایی در جریان این مسئله قرار دارد و همانطور که آقای داریوش قنبری، سخنگوی فراکسون اقلیت مجلس، گفته اند در صورت فعالیت مجدد این بازداشتگاه باید با متخلفان و کسانی که برخلاف نظر مسئولین عمل کردهاند با شدت و قاطعانه برخورد شود. اما متاسفانه در سیستم مدیریت کشور فعلا پاسخگویی تعطیل است و عملا کسی خودش را مسوول پاسخگویی به اخبار نگران کننده ای که در مورد مسال جاری می رسد نمی داند. به هر حال بازگشایی مجدد کهریزک تحت پوشش یک نام دیگر، به نوعی اعلام خطر محسوب می شود که مسولان پیش از بروز بحرانی مشابه رسوایی کهریزک باید در صدد پیگیری بر آیند و امیدوارم که مجلس شورای اسلامی نیز به زودی کمیته دیگری برای تحقیق و تفحص در زمینه بازگشایی مجدد کهریزک تشکیل داده و موضوع را به صورت جدی در دستور کار قرار دهد

ـ مگر در موارد گذشته که مجلس کمیته تحقیق و تفحص در مورد نحوه بازجویی ها و نگهداری زندانیان در بازداشتگاهها تشکیل داده بود به نتیجه مشخصی منتهی شده است؟

دغدغه اصلی همین است که در موارد گذشته کسانی چون علاءالدین بروجردی به عنوان نماینده ویژه مجلس روانه بازداشتگاهها و زندان ها شده بودند که متاسفانه واقعیت تاسف برانگیز وضعیت زندان ها را کاملا وارونه جلوه می دادند. به عنوان مثال آقای بروجردی در همان جریان تحقیق از زندان ها، گفته بودند آقای ابطحی در یک سلول پنجاه متری مجهز نگهداری می شد و همه چیز کاملا منطبق بر قانون بوده است. در حالی که در همان زمان و پس از آزادی ام از زندان، آقای بروجردی به دیدار پدرم آمده بودند که بنده همانجا به ایشان گفتم اگر شما وضعیت و نحوه نگهداری آقای ابطحی را منعکس کرده اید من هم یکی دیگر از زندانیان هستم که گزارش واقعی را در اخیتار شما قرار می دهم و شما به عنوان یک نماینده مسوول وظیفه دارید اخبار بنده را هم منعکس کنید که در یک سلول شش متری با وضعیت اسف باری که حتی گردش شب و روز هم در آن سلول مشخص نبود نگهداری می شدم، در مدت بازداشت حتی یک ثانیه هم از هواخوری که جزء شرایط اولیه نگهداری زندانی محسوب می شود بهره مند نبوده ام. آقای بروجردی هیچ جوابی به بنده ندادند. لذا اگر قرار باشد بار دیگر کسانی چون بروجردی در مورد آغاز به کار مجدد کهریزک تحقیق و تفحص کنند نمی توان امید چندانی به گزارش مجلس داشت.

در مورد کسانی چون سعید مرتضوی که اشاره کردید به عنوان متهمان اصلی کهریزک محسوب می شوند مدتی است هیچ خبری منتشر نمی شود، شما می دانید ایشان در حال حاضر کجا هستند و چه می کنند؟

ایشان پس از آنکه به عنوان معاونت دادستان کل کشور منصوب شدند، در یک اتاق کوچک و تقریبا در انزوا قرار گرفته اند. دیگر از آن اتاق کار بزرگ و سر و صداهای گذشته ایشان خبری نسیت اما ظاهرا خود آقای مرتضوی از این انزوا استقبال می کند تا خیلی سر زبان ها نباشد چرا که می داند با قرار گرفتن در صدر خبرها باید در مورد آنچه در کهریزک بر جوانان این کشور رفته است خود او نیز پاسخگو باشد.

فکر می کنید دستگاه قضایی به اتهامات سعید مرتضوی هم رسیدگی کند یا پرونده کهریزک به ماجرای اعدام همان چندنفری که اعلام کرده اند ختم شود؟

اگر کسانی در پرونده ایشان اعمال نفوذ نکنند باید خود آقای مرتضوی نیز در کنار سایر متهمان بازخواست و مورد مواخذه قرار گیرد اما متاسفانه دستگاه قضایی ما یک دستگاه مستقل نیست و بررسی پرونده کسی که پیش از این در جایگاه دادستانی بوده است نیز چندان آسان نیست. قضات تحت فشارهای زیادی هستند تا آنجا که اگر بگویم دادگاه متهمان کهریزک و صدور احکام برای آنها هم فرمایشی است شاید چندان بیراه نگفته باشم.

به عنوان سئوال آخر؛ آیا خود شما از افشای آغاز به کار دوباره بازداشتگاه کهریزک نگران نیستید و آیا با شما تماسی از جانب مسولان امنیتی کشور گرفته نشده است تا شما را تحت فشار قرار دهند که در این زمینه دیگر مطلب ننویسید و یا مصاحبه ای انجام ندهید؟
فشاری که بر روی زندگی شخصی من است چنان رنج آور است که حتی بچه های من هم گاهی اصرار می کنند تا پدرشان دیگر ننویسد و در معرض خطر دوباره بازداشت و زندان قرار نگیرد. پس همین نا امنی ها و فشارهای اقتصادی که ناشی از ایجاد محدودیت کامل در کار انتشارات من است، به اندازه کافی شکننده هست. همین که یک بچه از اینکه پدرش به یک مقام قضایی نامه بنویسد که هیچ کار غیرقانونی هم نیست، احساس نا امنی و نگرانی می کند به اندازه کافی می تواند مرا تحت فشار قرار دهد. این روزها این احساس نا امنی در همه جای کشور هست. ما ملت طنز پردازی داریم اما مردم ما این روزها در کوچه و خیابان، حتی از یک شوخی ساده هم می ترسند، این فضای ناامنی در زمان شاه هم وجود نداشت اما نمی شود در برابر همه چیز سکوت کرد