رادیوزمانه: کمپین بین‌المللی حقوق بشر نسبت به «خطرناک بودن وضعیت سلامتی» شیرین علم هولی و برخی دیگر از زنان زندانی در بند زنان زندان اوین هشدار داد.

فعالان حقوق بشری به این کمپین گفته‌اند که شیرین علم هولی دوشنبه هفته گذشته برای بازجویی به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده و برای انجام مصاحبه تلویزیونی «تحت فشار» قرارگرفته‌ است.

بنا به این گزارش به شیرین هولی گفته شده که اگر با وزارت اطلاعات «همکاری» کند، مجازات وی تخفیف داده خواهد شد.

این در حالی است که شیرین علم هولی طی نامه‌ای که در زندان اوین نوشته، از «شکنجه و آزار و اذیت برای مصاحبه تلویزیونی» خبر داده‌ است.

در بخشی از این نامه آمده‌است: «تاثیرات شکنجه به حدی است که غیر از کابوس از خود بیخود هم می‌شوم. به خاطر ضرباتی که بر سرم وارد کرده‌اند به سردردی شدید گرفتارم و بعضی از روزها درد هجوم می‌آورد و سردردم آنقدر شدید می‌شود که دیگر نمی‌دانم در اطرافم چه می‌گذرد.»

این زندانی سیاسی می‌گوید: «به بخاطر سردرد شدید بینی‌ام شروع به خونریزی می‌کند… هدیه دیگر آن‌ها برای من ضعف بینایی چشمانم است که دایم تشدید می‌شود و هنوز به درخواستم برای عینک پاسخی نداده‌اند.»

نیروهای امنیتی اجازه ملاقات شیرین هولی و خانواده‌اش را مشروط به «قانع کردن فرزندنشان برای انجام مصاحبه تلویزیونی» کرده‌اند.

این زندانی سیاسی با رد کردن این درخواست ماموران امنیتی به خانواده‌اش گفته‌است «هیچ جرمی مرتکب نشده» که بخواهد جلوی تلویزیون قرار بگیرد.

شیرین علم هولی متولد ۱۳۶۰ از اهالی یکی از روستاهای حوالی ماکو در آذربایجان غربی است که از اردیبهشت ۱۳۸۷ در بازداشت است.

نیروهای امنیتی اجازه ملاقات شیرین هولی و خانواده‌اش را مشروط به «قانع کردن فرزندنشان برای انجام مصاحبه تلویزیونی» کرده‌اند

وی از سوی دادگاه انقلاب به اتهام «خروج غیرقانونی از مرز» به تحمل دو سال حبس تغزیری و به اتهام «محاربه از طریق ارتباط با پژاک»، به اعدام محکوم شد.

چندی پیش گزارش‌های مبنی بر تحت فشار قرار داشتن محبوبه کرمی، فعال حقوق بشر برای «اعتراف» تلویزیونی منتشر شده بود.

گفته می‌شود که خانم کرمی برای «رها شدن از فشارهای شدید جسمی و روحی» قبول کرده‌است که جلوی دوربین‌های ماموران اطلاعات قرارگیرد.

نهادهای امنیتی همچنین از خانواده زینب جلالیان، زندانی سیاسی در کردستان خواسته‌اند که دخترشان را برای مصاحبه تلویزیونی قانع کنند.

این فعال سیاسی با بیان اینکه مرتکب «هیچ گناه و خطایی» نشده و تنها جرمش «حق‌خواهی» است، حاضر به مصاحبه نشده‌ است.

زینب جلالیان سال گذشته از سوی دادگاه به اتهام همکاری با «پژاک» به اعدام محکوم شد. وی از سال ۱۳۸۶ تا کنون در زندان سنندج در بازداشت است.

بنا به گزارش‌های منتشر شده در حال حاضر نزدیک به ۲۰ زندانی ایرانی کرد در انتظار حکم اعدام هستند. احسان فتاحیان و فصیح یاسمنی، دو زندانی ایرانی کرد سال گذشته به اتهام «محاربه» اعدام شدند.

پژاک نام اختصاری «حزب حیات آزاد کردستان» به کردی است که در سال ۲۰۰۴ میلادی تاسیس شده‌است. این حزب سیاسی در بیانیه اعلام موجودیتش مشی خود را برای سرنگونی حکومت ایران «مسلحانه» عنوان کرده‌است.

اغلب اعضای بازداشت شده پژاک در ایران می‌گویند که در این حزب فعالیت مسلحانه نداشته‌اند.