وزیرعلوم دولت اصلاحات: تفكیك‌جنسیتی خروج نخبگان از كشور را سرعت می‌بخشد
خُسن آقا: نخبه میخوان چه کار!؟ خدا داده دکطرای تقلبی از نوع کردان و رحیمی و دکطر احمدی نژاد!
پارلمان نیوز: خبرگزاری ایلنا، محمدحسین نجاتی: طرح تفكیك جنسیتی در دانشگاه‌های كشور بیش از آن‌كه در حد عمل باشد، در حد حرف است، اما وقتی كه وزیر علوم دولت دهم دم از اجرای این طرح می‌زند و از بررسی پیشنهادهای ارائه شده برای ایجاد دانشگاه‌های تك‌جنسیتی خبر می‌دهد، باید باور كرد كه حرف‌ها جدی است.
نمونه اجرای طرح تفكیك‌جنسیتی سال‌های سال است در دانشگاه الزهرا و امام صادق(ع) وجود دارد و شاید علت طرفداری طراحان از این طرح آن است كه طرح فوق از اختلاط دختر و پسر جلوگیری می‌كند درحالی‌كه این اختلاط در محیط‌های دیگر نیز وجود دارد و نمی‌توان تنها دانشگاهها را از این اختلاط مستثنی دانست، در كنار این موضوعات توان علمی كادر آموزشی و ظرفیت فضاهای آموزشی خود نشان از آن دارد كه حرف‌هایی كه قرار است عملی شود، تا چه حد به واقعیت نزدیكند. واقعیت اما دورتر از همه این گفته‌ها است، این را تحلیل‌های دكتر جعفر توفیقی آخرین وزیر علوم دولت اصلاحات،به‌روشنی نشان می‌دهد:
تفکیک جنسیتی مسئله‌ای است که در طول چند سال اخیر در حوزه‌های مختلف مطرح می‌شود و در دانشگاهها در حوزه بهداشت ودرمان و البته پیش از این نیز در حوزه‌های دیگر مطرح شد و حتی به اجرا هم در آمد، مسئله‌ای که امام خمینی (ره) در زمان حیات‌شان آن را مطرود اعلام کردند، با این حال شاهد این هستیم كه مسئولان آموزشی كشور به دنبال اجرایی كردن این طرح هستند، به طور كلی منشا ارائه طرح‌های این چنینی و اصرار بر اجرای آن را چگونه می‌بینید؟
برای بهتر شدن بحث من سعی می‌كنم كه این موضوع را بیشتر باز كنم چرا كه در حال حاضر تعبیر‌های مختلفی از این امر صورت می‌گیرد، اگر تفكیك جنسیتی در دانشگاه‌های كشور به معنای تاسیس دانشگاه‌هایی جداگانه باشد، كه این امر در دانشگاه‌های مختلف دنیا وجود دارد اما نه به شكلی كه اكنون مسئولان ما انتظار دارند. ما در كشور به طور محدود از این دانشگاهها داریم و در اغلب كشورهای دنیا نیز این دانشگاهها وجود دارد اما در كشورهای دیگر این دانشگاهها مشكل اجباری بودن را ندارد و برای كسانی است كه ترجیح می‌دهند به این دانشگاهها بروند. این شكل دانشگاهها از این باب نیست كه وقتی در دانشگاهها برای مثال فرهنگ عمومی و ارزش‌ها زیر سئوال می‌روند اقدام به تاسیس این دانشگاه بكنند. بلكه فرصتی است برای كسانی كه می‌خواهند در این نوع دانشگاه تحصیل كنند و از روی اختیار آنها است و نه از روی اجبار. پس این بدیهی است كه اگر قرار باشد دانشگاه‌هایی به شكل تفكیك جنسیتی و تك جنسیتی فعالیت كنند، باید اینقدر فرصت‌های برابر در بین دانشگاهها وجود داشته باشد كه دانشجویان از روی یك اراده آزاد و با قدرت اختیار و انتخاب بالا تصمیم‌گیری كنند، نه این‌كه ما دانشگاه‌های مادر كشور را جدا كنیم و آن وقت بگوییم تقاضای مردم است.
در حال حاضر نگاهی كه از سوی مسئولان كشور به این قضیه وجود دارد این است كه باتوجه به معضلات و مشكلاتی كه در دانشگاهها به دلیل اختلاط جنسیتی وجود دارد، به دنبال این كار هستند، شما به صورت كلی این نگاه را تایید می‌كنید و نظرتان در این رابطه چیست؟
اگر تفكیك جنسیتی به همین معنا باشد كه آن را باز كردیم به این معنا كه در دانشگاهها دیوار در وسط كلاس ایجاد شود نادرست است، چرا كه نگاه به دانشگاهها به سمتی می‌رود كه این محیط ارزش‌ها و فرهنگ عمومی را زیر سئوال می‌برد و بر این اساس باید این جداسازی را انجام داد در صورتی كه این نگاه كاملا غلط است و تجربه ثابت كرده است كه دانشگاهها نسبت به سایر نهادهای اجتماعی جزء سالم‌ترین محل‌ها بوده است و قطعا بیش از سایر نهادها پاسدار ارزش‌ها است. به نظر من این نگاه، نگاه مسمومی است چرا كه ما دانشگاهیان را كه همواره از قشرهای تاثیرگذار جامعه ایران بودند را یك دفعه زیر سوال می‌بریم و سعی داریم برای آن‌هایی كه زمینه‌ساز بسیاری از ساخت‌های اجتماعی مطلوب كشور هستند، مدلی ارائه كنیم.
به نظر شما این نگاه برون‌گرای فرهنگی و نگاهی كه عده‌ای تصور می‌كنند كه به نمایندگی از همه مردم امور فرهنگ را اصلاح می‌كند می‌تواند برخی معضلات فرهنگی موجود در دانشگاهها را حل كند؟
تجربه نشان داده است كه این نگاه امتحان خوبی برای جریان‌های فكری نبوده است، این نگرش‌های برون‌گرا در جامعه باعث تحمیل عكس‌العمل‌های منفی در جامعه می‌شوند و نوعی بی‌اعتمادی به مردم و جامعه را القا می‌كنند. كسانی كه این طرح‌ها را مطرح می‌كنند شاید نمی‌دانند كه مردم و دانشجویان در كنار هم می‌توانند سالم باشند و خود آنها با روش‌های مناسب دیگری به راحتی می‌توانند پاسدار ارزش‌ها و فرهنگ عمومی جامعه باشند و قطعا این نگاه به دانشجو و قشر علمی، دانشگاهی كشور می‌تواند آثار نامطلوبی را داشته باشد.
در زمان وزارت شما فشارهایی زیادی از سوی برخی تشكل‌ها در این زمینه وارد می‌شد، با این حال عكس‌العمل شما در در زمان وزارت در دوران اصلاحات چه بود؟
این طرح‌ها در زمان وزارت من نیز مطرح می‌شد اما طرفداری نداشت و اقشار فرهیخته و علمی دانشگاهی كشور با این قبیل روش‌ها مخالفت می‌كردند و اساس پیش‌فرض این بحث‌ها را قبول نداشتند. به نظر من برای حفظ ارزش‌ها و پاسداشت فرهنگ عمومی دانشگاه بهترین محل است و برای آن نیازی به تفكیك‌های مكانیكی نیست. همچنین در آن زمان پاسخ ما به این نگاه‌ها این بود كه اینها نوعی بی‌اعتمادی به دانشجو و دانشگاهیان است كه دانشگاه نمی‌تواند پاسدار ارزش‌ها باشد و قطعا این نگاه‌ها نگرش‌های مشابه آن می‌تواند در خروج نخبگان از كشور موثر واقع شود كه بارها اعلام كردیم اجرای این طرح می‌تواند نوعی تلاطم فرهنگی را در كشور ایجاد كند.
با توجه بر برخی آموزه‌های اسلامی این مسئله را می‌توان عمیق‌تر از آنچه مطرح می‌شود ریشه‌یابی کرد. در حال‌حاضر موضوع تفکیک جنسیتی توسط بسیاری از مسئولان مطرح می‌شود. اما آنچه مهم است آن است که اندیشه‌های امام ره در هیچ یک از این حرف‌ها بارز نیست، نظر شما در این رابطه چیست؟ و منشا این بی‌توجهی را چه می‌دانید؟
تفکیک جنسیتی در جامعه اسلامی از نظر امام کاملا ملغی بود و ایشان نمی‌پذیرفتند که معضلات جامعه با این روش حل و فصل شود. این اندیشه امام نشان‌دهنده آن بود که زنان باید در هر زمینه‌ای در جامعه در کنار مردان باشند و نمی‌پذیرفتند که با این اقدام بخواهیم مشکلات جامعه را حل كنیم، اما در حال‌حاضر شاهد هستیم که رفتار و طرز فکر برخی از مسئولان در جامعه به هیچ عنوان منطبق با اندیشه‌های امام خمینی(ره) نیست و به نظر می‌رسد که آرمان‌های انقلاب ونظام را به کلی فراموش کرده‌ایم در حال حاضر شاهد هستیم که علاقه‌مندی به امام و اندیشه‌هایش جای خود رابه ایده‌هایی داده است که حتی در پایه این انقلاب بر آن مبنا چیده نشده است.
زن ومرد باید بتوانند در تمامی عرصه‌ها در کنار هم کار کنند و نیاز است که با همکاری و هم فکری هم در تمامی فضاهای اجتماعی اعم از مراکز آموزشی، تجاری، اداری، پژوهشی و…بتوانند جامعه را در کمال آرامش اداره كنند. کسانی که مسئله تفکیک جنسیتی را مطرح می‌کنند می‌خواهند چه مشکلی را مطرح كنند. در حال حاضر زن و مرد در کنار هم در تمامی عرصه‌ها کار می‌کنند و این امکان‌پذیر نیست که بتوانیم این رویه را مردود اعلام كنیم. با این روش نمی‌توان جامعه را مصون نگه داشت این روش نه تنها جامعه را مصون نمی‌کند بلکه آن را به مخاطره می‌اندازد در هیچ کجا نتوانستیم با تفکیک جنسیتی مصونیت به وجود آوریم مصونیت با جداسازی تحقق نمی‌یابد.
به نظر شما این اقدامات می‌تواند مارا در امر آموزش عالی به عنوان الگویی برای كشورهای منطقه مطرح كند؟
خیر، من تعجب می‌كنم برخی مسئولان از الگو شدن ایران برای دیگر کشورهای جهان دم می‌زنند. می‌خواهند دیدگاه‌های ایران را بین‌المللی کنند ولی با این اقدامات نمی‌توان در این راه موفق بود ما نمی‌توانیم با این دیدگاه‌ها برای دنیا الگویی ارائه دهیم. چرا که دنیا باور می‌کند که ایران برای زنان زمینه رشد و پیشرفت را فراهم نمی‌کند و محدودیت را وسیله‌ای برای مصونیت کرده است.
پیام برای این مطلب مسدود شده.