05.08.2010

واشنگتن پست و ادامه تحليل ها از طرح نظامی آمريکا: زمزمه موشک باران ايران

روز: روان اسکاربارو:

پس از آنکه افسر نظامی عاليرتبه آمريکايی درباره وجود طرح نظامی رويارويی با ايران سخن گفت، تحليلگران اعلام کردند حمله پنتاگون برای نابودی توانمندی رژيم ایران در توسعه تسليحات هسته ای تا حد زيادی بر روی استفاده از بمب افکن های بی- 2 و موشک های هدايت شونده اتکا خواهد کرد.

موشک هايی که از سوی کشتی ها، زيردريايی ها و بمب افکن های بی- 52 شليک می شوند، دفاع هوايی و تأسيسات هسته ای ايران را منهدم خواهند کرد.

بمب افکن های بی- 2 اس چندين تن بمب، از جمله بمب های نفوذکننده به درون زمين را بر روی تأسيسات زيرزمينی و مخفی خواهند ريخت؛ تأسيساتی که گمان می رود تهران در آنجا سرگرم غنی سازی اورانيوم برای ساخت تسليحات و کلاهک های هسته ای است.

توماس مک اينرنی ژنرال بازنشسته ارتش و خلبان سابق جت های جنگنده گفت: “اين طرح شامل يک حمله مقدماتی هوايی و عمليات مخفی برای آغاز يک “انقلاب مخملی” است تا مردم ايران بتوانند کشورشان را از رژیم پس بگيرند”.

ژنرال مک اينرنی گفت بمب افکن های بی- 2 اس بر فراز ايران پرواز خواهند کرد و موشک های هدايت شونده از سطح آب شليک خواهند شد. وی گفت اين عمليات چند روز به درازا خواهد کشيد.

جان پايک تحليلگر نظامی که مديريت وب سايت امنيت جهانی را برعهده دارد گفت، هرچند اهداف بسياری در ايران وجود دارد، اما تنها چند مورد از اين تأسيسات هستند که اهميت آنها به قدری است که در صورت تخريب، روند برنامه هسته ای ايران را به طور چشمگيری مختل خواهند کرد.

آقای پايک گفت: “تقريباً تمامی اين تأسيسات در نواحی دور افتاده قرار دارند و آسيب به غيرنظاميان مشکل چندانی نخواهد بود. اغلب اين تأسيسات مجهز به محوطه های مسکونی برای کارمندان هستند. بمباران اين محوطه ها سبب کشته شدن کارکنان و ايجاد تأخيری به اندازه يک نسل در برنامه خواهد شد.”

در سناريوی مطرح شده در وب سايت وی آمده است: “حملات هوايی آمريکا به ايران از محدوده حمله سال 1981 اسرائيل به مرکز هسته ای اسيرک در عراق بسيار گسترده تر خواهد بود و بيشتر يادآور روزهای اوليه هجوم هوايی ايالات متحده به عراق در سال 2003 خواهد بود. با استفاده از تمام قوای بمب افکن های بی-2 که در ديگو گارسيا موضع گرفته اند و يا مستقيما از ايالات متحده گرواز خواهند کرد، ده دوازده سايت مظنون به فعاليت هسته ای بمباران خواهد شد.”

دولت اوباما توانست در تابستان جاری، پشتيبانی سازمان ملل را در تصويب دور تازه ای از تحريم ها عليه تهران بدست آورد، اما در اينکه محدوديت های تجاری و اقتصادی بتواند سودای رژيم تندروی اسلامی ايران در تبديل شدن به یک قدرت هسته ای را از سر بيرون کند، ترديد وجود دارد.

درياسالار مايک مولن رئيس ستاد مشترک ارتش آمريکا روز يکشنبه در پاسخ به اين پرسش که آيا هيچ طرح نظامی برای حمله به ايران وجود دارد، توجه همگان را دوباره به گزينه نظامی جلب کرد.

وی گفت: “ما اين طرح را در اختيار داريم. حمله به ايران يک گزينه مهم است و اهميت آن به خوبی درک شده است.”

پاسخ درياسالار مولن به اين سؤال، نشان دهنده به روز شدن خط مشی های پنتاگون و نهايی شدن طرح جنگ با ايران است.

يدالله جوادی معاون فرمانده سپاه پاسداران انقلاب روز يکشنبه در تهران گفت در صورت وقوع حمله عليه تأسيسات هسته ای ايران، کشورش خليج فارس را برای همگان ناامن خواهد کرد.

آقای جوادی به خبرگزاری ايرنا گفت: “اگر آمريکايی ها کوچکترين اشتباهی بکنند، امنيت منطقه به مخاطره خواهد افتاد. امنيت خليج فارس يا بايد برای همه باشد و يا برای هيچکس.”

يک مقام ارشد سابق وزارت دفاع به واشنگتن تايمز گفت ستاد مشترک ارتش در دوره رياست جمهوری جورج بوش، مشغول بحث هایی در مورد ايران بوده است. اما هيچ کدام از فرماندهان، از جمله درياسالار مولن که در آن زمان فرماندهی نيروی دريايی را برعهده داشت، توصيه به انجام حمله نظامی نکردند. اولين دليل آن هم نگرانی از قرار گرفتن مردم در پشت رژيم و تحت الشعاع قرار گرفتن جنبش نوپای دموکراسی در ايران بود.

ژنرال مک اينرنی و ساير طرفداران گزينه نظامی می گويند، به همين دليل در دست داشتن يک طرح مخفيانه برای بی ثبات کردن دولت ملاها در ايران دارای اهميت است.

اگر تحريم ها شکست بخورند، واشنگتن با سردرگمی روبرو خواهد شد: آيا بايد اجازه توليد بمب را به ايران بدهد؛ که این خود می تواند تهديدی عليه اسرائيل و ساير متحدان آمريکا باشد؛ و يا اينکه به حمله هوايی دست بزند.

درياسالار مولن گفت: “من درباره پيامدهای جانبی هر کدام از اين شرايط صحبت می کنم. اين پيامدهای جانبی هستند که پيش بينی آنها در بی ثبات ترين نقطه دنيا بسيار دشوار است و اين موضوع مرا بيش از هرچيز نگران می کند.”

با از رده خارج شدن بمب افکن های اف- 117 نايت هاوک، که اولين دور بمباران عراق در سال 2003 را برعهده داشتند، نيروی هوايی ايالات متحده به دو نوع هواپيمای جنگی بی- 2 و اف- 22 راپتور اتکا خواهد کرد. اف- 22 در جنگ های عراق و افغانستان به کار گرفته نشده اند ولی پنتاگون اين جنگنده را برای رزمايش دريايی ماه گذشته در آسيا و قدرت نمايی در برابر کره شمالی به این منطقه ارسال کرد.

اگر طرح نظامی شامل پرواز جت های جنگنده دارای خلبان بر فراز ايران شود، در اينصورت اف- 22 بيشتر به کار خواهد آمد. مزيت اين جنگنده ها، نفوذ در فضای هوايی تحت مراقبت شديد و بمباران اهداف است.

ژنرال چارلز ای هورنر ژنرال بازنشسته نيروی هوايی و فرمانده ارشد هوايی آمريکا در جنگ 1991 خليج فارس گفت: “هدف گيری سايت ها کاملاً مشخص است، ما بايد به دنبال تأسيسات زيرزمينی باشيم و احتمالاً از پس آن برخواهيم آمد. بی- 2 از عهده آن برخواهد آمد. روش کليدی همين خواهد بود.”

منبع: واشنگتن تايمز- 2 اوت

پیام برای این مطلب مسدود شده.

Free Blog Themes and Blog Templates