کمترین: مصاحبه اخیر با مامان در پی جتجال‌ها:
سلام خانم درخشان، ممنون که پذیرفتید با ما مصاحبه کنید.
سلام علیکم. والله من نمی دونم چی به نفع حسین است و چی به ضرر اوست و تنها می تونم برایش دعا کنم. این روز ها خیلی مشوشم. هم من و هم پدرش بنده خدا.
شرایط روحی حسین این روزها چطوره؟
-بسیار کلافه و بی حوصله است. خیلی به نظرم افسرده می آید. از بلاتکلیفی، زندان و تنهایی بعد از دو سال خیلی خسته شده و این طور که به ما می گه اکثر روز می خوابه. اخیرا تقاضا کرده که حداقل به بند عمومی منتقل شه در عوض قبول کردن که جاشو عوض کنن و بهش محل بهتری رو بدن و اونجا واسش گل رز کاشتن.
با حسین ملاقات دارید؟
-بیشتر از یک ساله که به صورت مرتب هفته یکبار باهاش ملاقات داریم ولی هشت ماه اول دستگیریش هیچ ملاقاتی باهاش نداشتیم و نمی‌دونستیم کجاست.
رفتار مسئولین زندان در زمان ملاقات چگونه است؟
-بستگی به ماموران حاضر در اون روز خاص داره ولی اکثرا احترام‌آمیزه.
هنوز عده‌ای شک دارند که حسین اصلا زندان باشه حتی بعضی می‌گفتند حسین از درون ویلایی در زعفرانیه به دولت کمک می‌کنه. فکر نمی‌کنید علت این شایعات کم‌کاری رسانه‌ای شماست؟
-برای اون یک عده دعا می‌کنم هیچوقت گرفتار دردی که ما گرفتارش هستیم، نشوند. ما ماه‌های اول بازداشت حسین خیلی گیج بودیم و نمی‌دونستیم چه خبره و چه کار باید بکنیم. از طرفی حسین خواسته بود که با رسانه‌های خارجی مصاحبه نکنیم. رسانه‌های داخلی هم سراغ ما نمی‌آمدند. با همه این معذورات، من و پدر حسین به رئیس قوه قضائیه نامه‌ای نوشتیم که خیلی جاها پخش شد. وقتی هم فضا یک مقدار روش‌تر شد، دخترم برای اطلاع رسانی وبلاگی درباره ماجرای حسین زد. در این دوسال خیلی به ما سختی گذشته، پدر حسین چند بار ناراحتی قلبی پیدا کرده. زمانی که در زندان به حسین گفته بودند پدرش سکته کرده اجازه تلفن نداشت. بچه ام اینقدر گریه کرده بود و خودش را سرزنش کرده بود که اون ناراحتی حسین برای من و پدرش خیلی دردناک تر بود، ولی ما حتی به حسین نگفتیم که پدرش ناراحت بود چون نصف ناراحتی داخل زندان حسین در مورد ماست.
شما مطلبی برای وبلاگی که گفتید نامش «عدالت برای حسین درخشان» است نوشتید؛ شما هم با وبلاگنویسی و استفاده از رایانه آشنا هستید؟
-به دلیل اینکه بچه هام به خارج از کشور در رفت آمد هستند مجبورم از اینترنت به عنوان وسیله ارتباطی استفاده کنم. مگر میشه من از وبلاگنویسی چیزی ندونم. راستش حسین سر مارو با وبلاگنویس می خورد. هرچه می کشیم متاسفانه از این وبلاگ نویسی حسین شروع شد.
حسین به دعوت دولت به ایران آمده بود؟
-راستش، حسین برای کار در دفتر پرس‌تی‌وی در تهران با اونها صحبتهایی کر ده بود. حتی روزهای اول قبل از دستگیریش برای اینکه ما اینترنت پرسرعت نداشتیم بعضی وقتها به دفتر پرس‌تی‌وی می رفت. قبل از بازگشتشش به ایران، «شورای ایرانیان خارج از کشور» به حسین وعده داده بود که سفرش بدون مشکل خواهد بود. با این شورا که خوب دولتی هستند و با وزارت اطلاعات هم در رابطه اند هماهنگ کرده بود. برای همین هم بود که حسین با اینکه میدونست واسه سوال و جواب سراغش میان، اصلا آمادگی دستگیری اینجوری رو نداشت و اصلا به ما نگفته بود که مثلا در صورت دستگیریش چه کار باید بکنیم. نماینده اون شورا بعد از دستگیری حسین به ما گفت که گفت ما از طرف شورا پیگیری کردیم ولی متاسفانه دیگه از دست ما کاری بر نمی‌یاد. اصلا چرا باید همچین دو دستگی ها در سازمان های امنیتی کشور باشه؟
آیا حسین متهم به جاسوسی است؟
ا- ابدا؛ من نمی دونم افرادی که این اتهامات رو چپ و راست به حسین می‌زنند چطوری با وجدان خودشون کنار میان. اگر حسین جاسوسه و برنامه امنیتی داره چرا سند این کاراش رو نشد؟ و اصلا چرا اتهام جاسوسی جزو جرایم حسین نیومد؟
فکر می‌کنید حکم قاضی چه خواهد بود؟
-والله ما در مورد حکم قاضی غیر از دعا نمی‌تونیم کاری بکنیم که غیر از خدا کسی از آینده خبر نداره. مدعی‌العموم تقاضای اشد مجازات برای تنبیه حسین و عبرت برای دیگران کرده. من به عنوان مادرحسین نه به عنوان کسی که خانواده‌اش برای انقلاب هزینه زیادی داده است می‌پرسم چرا برای عبرت مردم از اینکه حسین نادم شده و برای خدمت به کشورش برگشته و حاضره عقاید و عملکرد گذشته خودش رو نقد کنه الگو نمی سازید؟ آیا برای عبرت مردم می خواهید ثابت کنید ندامت فایده نداره؟ که حمایت از این نظام این است نتیجه اش؟ همه این خانواده همه این سالهای سخت حامی نظام بوده اند. حسین هم از ماست. این انصاف نیست که اون رو برای صداقت روایت تجربه زندگی اش در این سالها، همچین مجازات سنگینی کنین.
در صورت آزادی حسین از ایران خواهد رفت؟
– حسین از زندگی در خارج خیلی خسته شده بود و الان هم برای دلداری به ما می‌گه که من دو سال در ایران زندان بودم و چند سال قبلش در خارج زندان بودم.
ممنون از مصاحبه، امیدواریم که تکلیف حسین هرچه زودتر مشخص شود.
نزدیک به 20 ماه است که حسین در ‘بازداشت موقت’ به سر می برد