کلمه: خواهر منصور اسانلو، رئیس هیأت مدیرۀ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی و فعال کارگری از وضعیت خطرناک سلامتی برادرش در زندان گفت و اینکه وضعیت قلب او در وضعیت بحرانی بوده و نیازمند عمل فوری جراحی است.

به گزارش ادوار نیوز، فرشته اسانلو به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « چیزی به اتمام دوران محکومیتش نمانده است، دو یا سه ماه دیگر باید آزاد شود اما الان وضعیت قلبش خطرناک شده است. ماه پیش وقتی بهداری زندان قادر به بهبود او نبوده است او را به بیمارستانی خارج از زندان برای آنژیوگرافی منتقل کردند. آنجا پزشکان تشخیص دادند که سه رگ قلبش مسدود شده است و نیاز به جراحی فوری دارد. ما هم تقاضا کردیم که کمک کنند تا ایشان برای معالجه به بیرون فرستاده شود که البته تا الان هیچ خبری نشده است.»

وی با اشاره به پیگیری های که برای خروج منصور از زندان انجام گرفته است، گفت: « علیرغم پیگیری های ما و وضعیت حاد آقای اسانلو، دادستان هنوز برای بستری شدنش در بیرون زندان موافقت نکرده است. صدرصد از جواب آنژیوگرافی آقای اسانلو خبر دارند و حتما آنقدر متوجه هستند که بدانند در این شرایط او باید تحت درمان فوری قرار بگیرد.»

فرشته اسانلو درباره وضعیت او در ملاقات هایش گفت: « من به علت بیماریم مدتی است به دیدنش نرفته ام اما فرزندانش که به دیدنش رفته اند، می گویند حال روحیش مثل همیشه خوب است اما از نظر جسمی مشکل دارد، او به غیر از مشکل قلب، دیسک کمر در زندان به سراغش آمده و چشمانش هم عفونت کرده است. پس از عمل جراحی که دو سال پیش برای چشمش انجام داد هر چند وقت یکبار چشمش عفونت می کند، محیط زندان آلوده است و چشمان سریع دچار عفونت می شود. »

خواهر منصور اسانلو گفت: «اگر که مسولان طبق قانون رفتار کنند الان باید منصور برای معالجه آزاد شود. از حبسش فقط دو، سه ماه باقی مانده است. او چهار سال ونیم است که در زندان است بدون این که یکبار هم به مرخصی آمده باشد. حالا که نیاز مبرم برای درمان دارد حقش است که از زندان خارج شود. این را پزشکان بارها اعلام کرده اند و نتیجه آنژیوگرافی هم به دادستانی فرستاده شده است. آیا او مثل هر زندانی دیگر حق مداوا ندارد؟»

منصور اسانلو رهبر سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه شرکت واحد، از چهره های شناخته شده فعال کارگری است که بارها بازداشت و مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفته است. اولین بازداشت او در سال ۸۴ وبه دنبال اعتراضات کارگری بود که بازداشت او هشت ماه زندان را به دنبال داشت و سه ماه آن را در بند انفرادی گذراند. او برای بار سوم در تیرماه ۸۶ در نزدیکی منزل خود توسط ماموران امنیتی دستگیر شد و پس از محاکمه به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام، حکم ۵ سال زندان قطعی را دریافت کرد.