صدای آمریکا: وال استريت جورنال گفتگويی دارد با برنارد لوئيس، مورخ سياست خاورميانه، درباره رويدادهای منطقه. برنارد لوئيس می گويد ديکتاتورهای منطقه همگی رفتنی اند، اما بايد ديد چه جايگزينی دارند. آمريکا بايد در تقويت جنبشهای ضدديکتاتوری تلاش کند. در مورد ايران برنارد لوئيس می گويد به برکت خمينی گرائی چنددهه گذشته، حکومت ايران فاقد محبوبيت و در خطر سقوط است. مخالفان قدرتمند، هم از درون رژيم و هم از بيرون، آن را تهديد می کنند و رژيم دير يا زود فرو می پاشد و جايش را نظامی دموکراتيک می گيرد. آمريکا بايد جنبش سبز را تقويت کند و حساب مردم و اين جنبش را از حساب حکومت جدا سازد. اکثريت ايرانيان ميهن پرست و مخالف رژيمی هستند که کشورشان را بی اعتبار و بدنام کرده است. اگر آمريکا به ايران حمله نظامی بکند هديه بزرگی به رژيم ملايان داده، تا به نام دفاع از ميهن، موقعيت خود را تثبيت کند.

وال استريت جورنال در مقاله ديگری ازسياست دو گانه دولت اوباما در قبال تحريم ايران انتقاد می کند و می نويسد در حالی که واشنگتن، حکومت بلاروسِ ضعيف را، به خاطر کمک به ايران، مجازات می کند، دست غول چين را آزاد گذاشته تا با ايران معامله کند.

علی جمعه، مفتی بزرگ مصر، در نيويورک تايمز مقاله ای دارد با عنوان جايی برای اسلام در دموکراسی مصر. نويسنده می گويد دموکراسی نوپای مصر محک خوبی برای اسلامگرايان است که بايد برنامه مورد قبولی برای اکثريت مصريها ارائه کنند. اسلام راديکال، هم با قانون اساسی جاری در تعارض است و هم اسلام گرايان را به حاشيه خواهد راند. مصريها پس از سرنگونی يک خودکامه، تن به پذيرش خودکامه ای ديگر زير پوشش دين، نخواهند داد. اسلام در آينده مصر ستونی از دموکراسی خواهد بود و نه ابزار سرکوب.

اما لس آنجلس تايمز نوشته است بسياری از ناظران بين المللی و داخلی، خيزشهای اخير مردم را که به کناره گيری حسنی مبارک رئيس جمهوری پيشين اين کشور از قدرت منجر شد، حرکتی سکولار ارزيابی کرده اند. با اينجال اکنون گروه های مذهبی و محافظه کار در مصر خود را برای مشارکت در تعيين سرنوشت سياسی در اين کشور آماده کرده اند. گفتنی است گروه های مذهبی مانند اخوان المسلمين دارای چندين دهه تجربه سياسی هستند. اين گونه گروه ها به منظور جلب حمايت های مردمی و اجتماعی، از مهارت های سياسی و تشکيلاتی خود، استفاده می کنند. بيشتر گروه های سکولار در مصر فاقد تجربه سياسی لازم در امر سازماندهی اجتماعی هستند. نقش فعال نيروهای محاظه کار و مذهبی در صحنه سياسی مصر، بسياری از نيروهای سکولار اين کشور را نگران ساخته است.

واشنگتن پست با اشاره به تظاهرات جهان عرب در روز جمعه می نويسد در شهرهای بانياس، درعا، لاذقيه، دمشق، حمص، عدليب و قميشلی در سوريه تظاهرات ضددولتی برپا شد که در آنها دست کم ۴ تن به دست نيروهای دولتی کشته شدند.

واشنگتن پست در مقاله ای ديگر می نويسد تصميم آمريکا مبنی بر دخالت بشردوستانه در عمليات نظامی نيروهای ائتلاف برای جلوگيری از کشتار شورشيان توسط حکومت معمر قذافی برخی را نگران ساخته که مبادا درگيری های آمريکا در ليبی همانند عراق، طولانی بشود. هفته گذشته پرزيدنت اوباما تاکيد کرد نقش آمريکا در ليبی نقشی محدود خواهد بود و آمريکا قصد ندارد قذافی را کشته و يا دستگير کند. پرزيدنت اوباما در اين باره گفت: «من بوش نيستم و بنغازی هم بغداد نيست.»

گاردين چاپ لندن می نويسد پسران قذافی يک جنگ روانی را عليه غرب آغاز کرده اند و درحالی که دولت بريتانيا از آمادگی پسران قذافی برای کناره گيری از قدرت و ترک کشور خبر می دهد، جنگ روانی اين افراد روايت ديگری را بازگو می کند.