قوه قضاییه ایران در برابر متهمان حزب اللهی
بیبیسی: جعفری دولت آبادی گفته است که توهین به مسئولین پذیرفتنی نیست
قوه قضاییه ایران یک بار دیگر در رویارویی قضایی با متهمانی قرار گرفته است که از چهره های تندرو و حزب اللهی به شمار می روند.
رسیدگی قضایی و به دادگاه بردن چهره هایی که در ایران به عنوان “حزب اللهی” و تندرو شناخته می شوند، همواره یکی از موضوعات دردسر ساز برای قضات ایران بوده است.
این چهره های حزب اللهی معمولا مورد حمایت گروه هایی هستند که در دستگاه های امنیتی و نظارتی ایران صاحب نفوذ هستند.
در تازه ترین موارد گفته شده است به پرونده سعید حدادیان مداحی که متهم به توهین به مسئولان است، علی اصغر سیجانی کارگردانی که فیلم “ظهور بسیار نزدیک است” را ساخته، و سعید تاجیک، از اعضای ارشد بسیج که به فائزه هاشمی دختر اکبر هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت فحاشی کرد، رسیدگی خواهد شد.
حزب اللهی هایی که به صحنه می آیند
سه چهره ای که اقدامات آنها اکنون قرار است مورد رسیدگی قضایی قرار گیرد همگی از چهره هایی هستند که در محافل و هیات های سیاسی و مذهبی حزب اللهی ها شناخته شده و صاحب نفوذ هستند.
عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، در باره رسیدگی به اتهامات یک مداح گفته است “این که عده ای بخواهند به مسئولان توهین کنند پذیرفتنی نیست.”
دادستان تهران از فردی که از منبر برای توهین استفاده کرده نام نبرده است، اما به نظر می رسد این فرد سعید حدادیان است که در یکی از سخنرانی های خود، که نوار آن هفته گذشته در اینترنت منتشر شد، به شدت به اسفندیار رحیم مشایی رییس دفتر رییس جمهوری ایران حمله کرد و به رییس جمهوری هشدار داد.
رسیدگی به اقدام آقای حدادیان پس از آن رخ داده است که سخنرانی او که حدو ۸ ماه پیش ایراد شده است بار دیگر در بحبوحه بالا گرفتن حملات به آقای رحیم مشایی بازتاب رسانه ای پیدا کرد.
آقای حدادیان به خبرنگار خبرآنلاین گفته است آنچه را که توهین تلقی شده، در هنگام خواندن مناجات در اوایل ماه رمضان گذشته و در پاسخ به یک پرسش به زبان آورده است.
اگرچه این سخنرانی ماه ها پیش ابراز شده اما سایت دولت یار – یک سایت حامی دولت – در یک مطلب بدون امضا به مداحانی حمله کرده است که با بر سر کار امدن دولت آقای احمدی نژاد به اعتبار و امکانات مالی دسترسی پیدا کرده اند اما اکنون این الطاف را نادیده می گیرند.
آقای حدادیان اتهام به زبان آوردن حرف زشت و بی ادبانه را رد کرده است.
آقای حدادیان یکی از مشهور ترین مداحان در محافل حزب اللهی در جنوب و شرق تهران است و از حامیان آقای احمدی نژاد به شمار می آمده است.
آقای جعفری دولت آبادی درباره پرونده آقای سیجانی کارگردان فیلم “ظهور بسیار نزدیک است” گفته است: “در همان روزهای ابتدایی توجه دادستان به این سی دی جلب شد ولی وقتی اعتراض علما به محتویات این مستند مطرح شد، به خصوص در بحث تطبیق مصادیق و تعیین وقت ظهور، دادستان برای مبارزه با نشر اکاذیب وارد شد.”
همچنین دادستان تهران ادعای آقای سیجانی درباره هزینه ساخت فیلم را مورد تردید قرار داده و گفته است ادعای هزینه کردن به میزان هفت میلیون تومان نمی تواند درست باشد. آقای جعفری دولت آبادی گفته است توزیع دو میلیون سی دی در کشور بیش از این میزان هزینه می برد.
تردید دادستان تهران از آنجا ناشی می شود که بر اساس قیمت های متعارف در بازار ایران هزینه دو میلیون سی دی نزدیک به دویست میلیون تومان خواهد بود. آنچه منتقدان می گویند این است که هزینه چنین سرمایه گذاری نمی توانسته است از بودجه موسسه فرهنگی تامین شود که ادعا کرده تنها ۱۵ میلیون تومان در اختیار داشته است.
دادستان تهران در مورد وضعیت پرونده آقای تاجیک گفت: “این شخص قبل از عید بازداشت شد و در ملاقاتی که خودم با او داشتم اظهار ندامت کرد و اعلام کرد که با توجه به اظهارات رهبری از اقدام خود پشیمان شده و اظهار ندامتش موجب شد تا وی را آزاد کنیم.”
آقای تاجیک پس از بازداشت موقت خود در مصاحبه ای با نوشابه امیری، روزنامه نگار مستقل که در فرانسه بسر می برد و در سایت روز آنلاین منتشر شده، دوباره از اقدام خود در فحاشی به فائزه رفسنجانی دفاع کرد.
سایت جنبش راه سبز (جرس) از پایگاه های خبر رسانی جنبش سبز در ایران آقای تاجیک را یکی از بسیجیان مورد حمایت مقامات رده بالای بسیج می داند.
جرس می نویسد: “تاجیک که خود را نویسنده جنگ معرفی می کند، یک کتاب به عنوان “جنگ دوست داشتنی” منتشر ساخته و تاکنون چند بار در جلسات شعرخوانی رهبر جمهوری اسلامی شرکت کرده و مورد تشویق وی قرار گرفته است.”
متهمانی که از مجازات نمی ترسند
مرور واکنش های سه متهم نشان می دهد که این متهمان هیچ نگرانی از تهدید به رسیدگی قضایی از خود بروز نداده اند.
آقایان حدادیان و تاجیک اتهام های ابراز شده را به تمسخر گرفته اند و یک سایت حامی آقای سیجانی با تمسخر خبر رسیدگی قضایی پیشنهاد کرده که “اصلا آقای سیجانی را اعدام کنید” و با اشاره به نام چهره های صاحب نفوذی که در پایان فیلم آمده به طور تلویحی گفته است که این پرونده پای بسیاری را به وسط خواهد کشید که قوه قضاییه توان رسیدگی به آن را ندارد.
شاید متهمان دلایلی هم برای بی اعتنایی به تهدید های قوه قضاییه ایران داشته باشند. در موارد پیشین و در اتهاماتی سنگین تر از این قوه قضاییه ایران از صدور احکام شدید در برابر اتهامات چهره های حزب اللهی و تندرو بازمانده است.
صرف نظر از ماجرای متهمان پرونده زندان کهریزک که در هنگام بالا گرفتن اعتراضات به وقوع تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ آشکار شد و رهبر ایران دستور رسیدگی به آن را داد، در موارد پیشین هم شاکیان پرونده قوه قضاییه را به مسامحه در صدور حکم متهم کردند.
دو پرونده معروف در این زمینه یکی پرونده مربوط به سعید عسگر است که ضارب سعید حجاریان، مشاور وقت رییس جمهوری ایران و عضو شورای شهر تهران و از نظریه پردازان جنبش موسوم به اصلاحات در ایران بود.
پرونده دیگر مربوط به فرهاد نظری، یکی از فرماندهان نیروی انتظامی بود که در ماجرای حمله به کوی دانشگاه تهران یکی از آمران اصلی ضرب و شتم دانشجویان بود اما قوه قضاییه در نهایت با صدور احکام نسبتا سبک آنها را مجازات کرد.
آقای عسگر در سال ۱۳۸۷ با طپانچه به صورت آقای حجاریان شلیک کرد. آقای عسکر در دادگاه به پانزده سال حبس محکوم شد اما پس از مدتی ماندن در زندان مورد عفو قرار گرفت و آزاد شد. آقای عسگر در سال های بعد در مواردی از سوی مخالفان دولت ایران متهم شد که سرکردگی حمله لباس شخصی ها به مراکز و تجمعات دانشجویان را بر عهده داشته است.
آقای نظری که در تیرماه ۱۳۷۸ فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ بود در سال ۱۳۸۰ و پس از محرز شدن نقشش در حمله به دانشجویان از محمد خاتمی رییس جمهوری وقت از مسوولیت های خو در نیروی انتظامی برکنار شد.
آقای نظری سرانجام در سال ۱۳۸۷ از اتهامات خود تبرئه شد و برای اعاده حیثیت به کمیسیون اصل نود مجلس علیه آقای خاتمی شکایت برد.
پیام برای این مطلب مسدود شده.