خودنویس: مراسم اهدای جایزه «گیه‌رمو کانو» سازمان یونسکو امروز در محل باشگاه ملی مطبوعات آمریکا برگزار شد. جایزه بزرگ «گیه‌رمو کانو» امسال به احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار دربند ایرانی رسید که به یاد و افتخارش عکس‌اش را روی یک صندلی خالی گذاشته‌اند. جایزه آزادی بیان را ایرنا بوکوا، دبیرکل یونسکو اهدا کرد.

در این مراسم ابتدا، کتی کلوین، مدیر اجرایی بنیاد سازمان ملل متحد به بحث در باره نقش آزادی مطبوعات در نشان دادن واقعیت‌ها به جهانیان سخن گفت.

همسر گیه‌رمو کانو، که جایزه معتبر آزادی بیان یونسکو به افتخار شوهرش نامگذاری شده از بازداشت احمدزیدابادی و حکم ۶ ساله زندان و تبعید متعاقب آن گفت.

گیه‌رمو کانو از روزنامه‌نگاران معروف کلمبیا بود که با سانسور مبارزه کرد جانش را در سال ۱۹۸۶ بر سر دفاع آزادی بیان از دست داد.

او از احمد زیدآبادی و همه روزنامه‌نگارانی که جانشان را برای آزادی بیان به خطر انداخته‌اند، قدردانی کرد.

سخنران بعدی، دیوید آتاوی، از روزنامه‌نگاران قدیمی و مدیر بنیاد آتاوی گفت این اتفاق در بلوک شرق افتاد و دیوار برلن فرریخت و این اتفاق در ایران هم خواهد افتاد.

نوبت آزادی زیدآبادی هم خواهد رسید. تاریخ پشتیبان زیدآبادی است. ما اینجا هستیم که شجاعت و از خودگذشتگی‌اش بیهوده نبوده است. اتاوی از احمد زیدآبادی به خاطر پایمردی‌اش بر سر دفاع از آزادی بیان قدردانی کرد.

در این مراسم، پیام‌های ویدئویی برنده‌های سالیان گذشته این جایزه که روزنامه‌نگارانی از کشورهای مختلف جهان هستند نیز پخش شد.

یورگن اژبول، مدیر روزنامه پولیتکن دانمارک نیز به قدرت برتر کلام و قلم در برابر شمشیر و زور سخن گفت که در روزگار فعلی، انتشار اخبار از طریق رسانه‌های جدید مرزهای گسترش خبر و اطلاعات را در نوردیده است. او به خطر نهادهای خبری غیر رسمی که دروغ را جانشین واقعیت به عنوان نیمه تاریک خبررسانی اینترنتی اشاره کرد.

دیانا سنگور، رئیس هیات داوران به شرح نحوه انتخاب برنده امسال از سوی هیات ژوری پرداخت. تصمیم‌گیری برای انتخاب برنده امسال بسیار دشوار بود چون ۱۸ کاندیدا از کشورهایی بودند که آزادی بیان در خطر بوده و کاندیداها هنوز از سوی دولت‌ها تحت فشار بوده‌اند. سنگور گفت: «زیدآبادی، برنده ایرانی ۴۵ ساله جایزه، ۶ سال در زندان خواهد بود و ۵ سال در تبعید و بر اساس گفته‌ها شکنجه شده است. این جایزه، بزرگداشت و تقدیر پایمردی و مقاومت احمد است. این جایزه به احمد به یک روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است که به دنبال واقعیت بوده است.»

سنگور به مقاله زیدآبادی بعد از آزاد شدنش در اولین بار تحمل زندان اشاره کرد که در آن به شرح شکنجه و تجاوز جنسی در زندان پرداخته بود.

ایرنا بوکوا، دبیرکل یونسکو نیز طی سخنانی به تقدیر از احمد زیدآبادی پرداخت و لوح تقدیر این جایزه را به‌نمایش گذاشت. بوکوا از محرومیتی گفت که بر زیدآبادی تحمیل شده.

رئیس هیات داوران، نامه زیدآبادی خطاب به حاضران را قرائت کرد. در این نامه، این روزنامه‌نگار دربند به شرح سختی‌های محیط زندان پرداخت که گویی او را مصلوب کرده‌اند، و می‌داند که با وجود محرومیت دائمی از هرگونه سخن گفتن و نوشتن، همین متن نامه‌ هم می‌تواند برایش سختی‌هایی به بار آورد. زیدآبادی این جایزه مهم را به خانواده‌اش و مادر سهراب اعرابی و همه مادران داغدیده تقدیم کرد: «من این جایزه را که در واقع جایزه ایست برای تمام زندانیان عقیدتی در کشور و نیز همه همکاران در زندان و یا در دیار غربت که به نحوی گرفتارند تقدیم می کنم به خانواده‌ام به‌خصوص همسر و فرزندانم که علاوه بر آلام روحی این دو سال بیش از ده سال است که در هراس و اضطراب سندروم ‘زنگ خانه’ به سر می‌برند و با هر زنگ بی موقع یا به موقعی قلب‌های کوچک و معصومشان به لرزه در می آید. تقدیم می کنم به مادر سهراب و همه مادران دلشکسته‌ای که فرزندانشان هرگز به خانه بر نگشتند تقدیم می کنم به همه مادران و خواهران و دختران و فرزندانی که در فراق و هجران عزیزان در بند خود اشک بر گونه هایشان خشکیده نمی‌شود از آن جا که به یاد ما هستید خداوند مهربان به یادتان باشد و به شما پاداش خیر دهد.»

سخنران پایانی مراسم امروز، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور کار و حقوق بشر بود که در باره اهمیت ازادی بیان و فراهم کردن فضای ازاد در سطح جهان برای روزنامه‌نگاران آنلاین و شهروندروزنامه‌نگاران گفت.

در پایان، پیام ویدیویی هیلاری کلینتون و تبریک او به احمد زیدآبادی پخش شد.