بی‌بی‌سی: در حالی که موضوع سانسور اطلاعات مندرج در سایت های مختلف اینترنتی در نقاط مختلف جهان موجب نگرانی بسیاری از مدافعان حقوق بشر و وبلاگ نویسان است، ضمیمه تکنولوژی روزنامه گاردین، چاپ لندن، گزارشی منتشر کرده به قلم یک نگارنده ایرانی که مشکلات وبلاگ نویسی در ایران را برشمرده است.

سعید کمالی دهقان، از تهران، در ابتدای گزارش خود به این نکته اشاره دارد که از زمان روی کار آمدن محمود احمدی نژاد، رییس جمهور ایران، همه سایت ها وبلاگ ها (وبلاگ های که نشانی مستقل دارند) باید در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شوند و وبلاگ نویسان موظفند مشخصات وبلاگشان را در اختیار یک سایت اینترنتی دولتی قرار دهند.

وبلاگ های (دارای نشانی مستقل) که ثبت نشده اند، مسدود خواهند شد تا در داخل و شاید خارج از ایران قابل دسترسی نباشند. به نوشته آقای دهقان مقررات جدید وزارت فرهنگ و ارشاد با اعتراض شدید بسیاری از وبلاگ نویسان ایرانی، مواجه شده است.

نگارنده این گزارش گاردین به نقل از”مهدی بوترابی”، مدیر شرکت پرشین بلاگ که خدمات اینترنتی را مجانا در اختیار وبلاگ نویسان ایرانی قرار می دهد، آورده که 10 درصد از یک میلیون وبلاگ موجود در ایران فعال هستند.

همه وبلاگ نویسان در ایران حاضر نشده اند وبلاگ خود را در سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت کنند. گزارش گاردین می نویسد “پرستو دوکوهکی” از جمله این افراد است و در ادامه توضیح می دهد که خانم دوکوهکی از وبلاگ نویسان نامی ایران قلمداد می شود و در اعتراض به مقررات جدید دولت احمدی نژاد در صفحه وبلاگ خود این شعار را نوشته: “سایتم را ثبت نمی کنم!”

نگارنده این مقاله خبر می دهد که وبلاگ پرستو دوکوهکی مسدود شده است و بسیاری از وبلاگ نویسان ایرانی که مورد قهر دولت ایران قرار گرفته اند شعار مشابهی را به وبلاگ خود اضافه کرده اند.

وبلاگ نویسی، که از دید گردانندگان آنها مکانی آزاد برای ابراز نظراتشان است، نقش مهم و رو به گسترشی را در جامعه مدرن ایران ایفا می کند.

آقای دهقان برای روشن تر کردن این نکته به وبلاگ نویسی کاندیداهای رییس جمهوری ایران استناد می کند و می نویسد حتی محمود احمدی نژاد هم سال گذشته وبلاگ شخصی خود را در حالی آغاز کرد که دولتش وبلاگ نویسان دیگر را محدود می کرد.

نگارنده گزارش گاردین، نفوذ وبلاگ نویسی در ایران را غیر قابل انکار می داند و توضیح می دهد که چگونه درج خبر زندانی شدن یعقوب یادعلی، نویسنده ایرانی، در وبلاگ دوستش رضا شکراللهی، سر از مطبوعات ایران درآورده و نهایتا دولت وادار شده وی را آزاد کند.

آقای دهقان در ادامه گزارش خود به این موضوع اشاره دارد که وبلاگ نویسی تنها مختص گروه های معترض و مخالف دولت ایران نیست و در کنار روحانیون و محافظه کاران، افراد همجنس گرا نیز سرگرم وبلاگ نویسی هستند.

گاردین می نویسد اما، بزرگترین مشکل بیشتر وبلاگ نویسان در ایران مسدود شدن سایت های اینترنتی به خاطر فیلتر شدن (ممنوع بودن) برخی واژه ها و حتی واژه های مشابه آنهاست. استفاده از جستجوگرهای اینترنتی در ایران می تواند دلسردکننده باشد چون احتمال دارد بارها و بارها با این پیام روبرو شوید “برابر قوانین جمهوری اسلامی ایران و دستور مقامات قضایی دسترسی به این سایت مجاز نمی باشد.”

گزارش آقای دهقان در پایان بشارت می دهد که ایجاد سد و سانسور توسط دولت ایران قوه ابتکار کاربران را خلاق تر کرده است؛ از جمله نویسندگان ایرانی رفته رفته متوجه می شوند که می توانند کتاب های ممنوع الاچاپ خود را در اینترنت منتشرکنند.

همچنین مسدود کردن سایت ها در مورد کاربران باهوش ایرانی بی فایده است: هزاران سایت اینترنتی وجود دارد که می توانند از فیلترها عبور کنند و محتویات سایت های مسدود را به وبلاگ ها و ایمیل کاربران ارسال کنند.

نگارنده گزارش گاردین اضافه می کند میزان موفقیت وبلاگ نویسان ایرانی در مقابله با محدودیت های دولت این کشور در آینده روشن می شود اما آنچه اکنون روشن است ادامه تلاش آنهاست تا راه را برای رسیدن اطلاعات به مردم ایران باز نگه دارند.