تاپرنک: «امیرمنصور الف.خ» مشهور به « امیرمنصور آریا » یك ایرانی ساكن آلمان بود كه با دریافت چراغ سبز برای فعالیت اقتصادی به ایران بازمی گردد و با سرمایه ای حدود یك میلیون فعالیتی جدید در كشور را آغاز می كند. وی با ایجاد برخی روابط و معاملات، این سرمایه را چند برابر كرده و بار دیگر ایران را به مقصد آلمان ترك می كند و پس از استفاده از این سرمایه در آلمان، بار دیگر به ایران برمی گردد. وی در این مقطع به همراه برادرانش، شركتی تحت عنوان شركت (هلدینگ) توسعه سرمایه گذاری امیرمنصور آریا (سهامی خاص) را با شماره ثبت 273210 راه اندازی می كند.

این شركت با فعالیت در زمینه های متنوع و گوناگونی نظیر خرید، تاسیس، مشاركت، توسعه، تكمیل، فروش، اداره، واگذاری و اجاره كارخانه ها و واحدها و شركت های فعال در بخش های تولیدی و خدماتی داخل و خارج كشور؛ ارائه خدمات اقتصادی، فنی، مالی و اعتباری؛ حسابرسی، سرمایه گذاری، تبلیغات رسانه ای، بیمه و انجام مطالعات و بررسی های اقتصادی و فنی؛ نظارت و پیگیری اجرای سرمایه گذاری و ایجاد شركت ها و موسسه های مطالعاتی و اجرایی برای تحقق و تكمیل اهداف شركت و خرید و فروش سهام و اوراق بهادار داخلی و خارجی و خرید و فروش كالاهای بازرگانی را با حمایت معنادار برخی باندهای سیاسی و اقتصادی آغاز و فعالیت مشكوك و خزنده خود در اقتصاد ایران را سرعت می بخشد.

شركت امیرمنصور آریا كه به صورت خانوادگی اداره می شود، با دریافت وامهای هنگفت بانكی، خرید شركتهای دولتی با پیش قسط حاصل از وجوه سیستم بانكی و گشایش اعتبارهای مكرر را آغاز و در مدت كوتاهی، حدود 20 شركت اقماری شامل آب معدنی داماش گیلان، مروارید درخشان آریا، پخش امیرمنصور ایرانیان، باشگاه ورزشی داماش ایرانیان، ایمن ترابر آریا، تجارت گستران منصور، داماش ترابر ایرانیان، سامانه های منابع سازمانی كرانه، سبك سازان لوشان، ستارگان امیرمنصور، شفاف شیمی پلاست، صنایع غذایی دریاچه گهر لرستان، گروه صنعتی نمونه منصور گیلان، گروه ملی صنعتی فولاد ایران، ماشین سازی لرستان، مشاوره و مدیریت تدبیر منصور، مهندسین مشاور مدیریت پردازش زمان، نوآوران صنعت الكترونیك قم، خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه آهن و ستاره درخشان درفك را در اختیار می گیرد. واردات گوشت از كشور برزیل، خرید كشتارگاه در این كشور و خرید چند كشتی باری ویژه حمل گوشت از تازه ترین اقدامات این شركت به شمار می رود.

روش «الف.خ» برای دریافت وام و مصون بودن از برخورد در این سالها، به كارگیری افراد بازنشسته و صاحب نفوذ در برخی دستگاههای حساس نظام و استفاده از آنان به عنوان اعضای هیات مدیره بود.

این شركت در سالهای 1387 و 1388 با حمایت برخی از پدرخوانده های اقتصادی وابسته به جریان سیاسی منحرف، در ردیف 300 شركت برتر ایران، مورد ارزیابی سازمان مدیریت صنعتی قرار می گیرد. بر اساس این ارزیابی، شركت امیرمنصور آریا با فروش 12هزار و778 میلیارد ریال در سال 1388 بیشترین صعود و بیشترین رشد فروش را در میان شركت های تازه وارد به خود اختصاص می دهد، به طوری كه درصد رشد فروش این شركت در این سال نسبت به سال 1387 از رشد معادل 493 درصد برخوردار بوده است.

البته این رشد فروش منشأ و سرآغازی غیرقانونی داشت و علت اصلی آن، فروش محصولات فولادی زیر قیمت بازار توسط این گروه بود. شركت امیرمنصور آریا، طی دو سال گذشته با استفاده از LCهای داخلی و خارجی و استفاده از خطوط ریفاینانس توانست حجم بالای محصولات فولادی در داخل كشور به فروش برساند و فروش گروه نیز معمولا زیر قیمت بوده است.

نحوه حضور این گروه در بازار آهن به این ترتیب بود كه ابتدا با استفاده از خطوط ریفاینانس، حجم بالایی از فولاد را وارد كشور كرده و با فروش نقدی آن به زیر قیمت، قدرت مالی بالایی به دست آورده و در زمان سررسید اعتبارات اسنادی با همكاری برخی افراد با نفوذ از پرداخت این مطالبات خودداری می كردند.

راه اندازی بانك آریا با دارایی یك بانك دولتی

نحوه تامین مالی شركت توسعه سرمایه گذاری امیرمنصور آریا از طریق سیستم بانكی نیز خود داستان جالبی دارد كه كم كم با روشن شدن ابعاد ناگفته و انتشار جزییات پنهان آن می تواند راههای نفوذ جریان انحرافی به نظام بانكی كشور را كه كیهان از مدتها پیش در خصوص آن هشدار داده بود افشا كند.

در واقع یكی از اقدامات عجیب و بی سابقه در نظام بانكی كشور، راه اندازی یك بانك خصوصی با دارایی یك بانك دولتی خصوصی شده است، چنانكه برای احداث بانك آریا، تسهیلاتی از سوی بانك صادرات به شركت سرمایه گذاری «امیرمنصور» و شركت «مه آفرید» كه متعلق به «امیر منصور الف.خ» است واگذار می شود كه در تاریخ بانكداری كشور، بی سابقه بوده است.

البته پیشتر نیز یك بساز و بفروش (ع.الف) كه پس از پیوند با باند انحرافی، در حالی كه تنها در یكی از شعبه های یك بانك دولتی حدود 175میلیاردریال بدهی معوق داشت، با نزدیك شدن به برخی افراد در دولت و اخذ وامی ویژه، مقدمات تاسیس بانكی را فراهم آورده بود.

اما این بار، بانك آریا با استفاده مستقیم از منابع بانك های دولتی كشور تاسیس شد و دقیقا زمانی كه قرار بود مجوز این بانك صادر شود، شركت امیرمنصور آریا توانست با قدرت مالی كه سیستم بانكی در اختیار وی قرار داده بود، بخش عمده ای از سرمایه بانك خود را تامین كند و كمكهایی كه از سوی یكی از بزرگترین بانكهای دولتی كشور به گروه سرمایه گذاری امیرمنصور آریا شد، نقش عمده ای در تامین مالی سرمایه اولیه تاسیس بانك آریا داشت. با وجود این كه مدیرعامل بانك صادرات اعلام كرده است اختلاس از 7 بانك دیگر بجز بانك صادرات صورت گرفته است، اما شواهد نشان از همكاری بانك صادرات با این جریان دارد و بی شك مدیران ارشد بانك صادرات نمی توانند از مسئولیت اعطای چنین تسهیلاتی آن هم به این ارزش و مبلغ، شانه خالی كنند.

اما داستان پذیره نویسی و تاسیس بانك آریا نیز حاوی نكاتی قابل تامل است. با اوج گیری تقاضاها برای دریافت مجوز تاسیس بانك خصوصی توسط جریان انحرافی كه منجر به تاسیس بانكهای زنجیره ای چون تات، گردشگری و… شد، «الف.خ» هم به فكر افتاد تا در كنار فعالیت شركت توسعه سرمایه گذاری خود و فروش قابل توجه آن براساس ارزیابی IMI-001 (فهرست صد شركت برتر ایران)، بانكی را برای سپرده گذاری درآمدهای هلدینگ خود راه اندازی كند.

پذیره نویسی بانك آریا در تاریخ 21 اسفند 1389، در بازار سوم فرابورس با معامله 100 میلیون سهم با قیمت پایه هر سهم 1000ریال صورت گرفت. بانك آریا به عنوان بیستمین بانك خصوصی كشور فعالیت خود را آغاز و به عنوان چهارمین بانك خصوصی پذیره نویسی خود را در فرابورس انجام داد كه پس از ثبت سهامش در بازار دوم فرابورس مورد معامله قرار گرفت.

در تقسیم بندی بانك ها، بانك آریا به عنوان بانك تجاری با هدف تامین مالی در كوتاه مدت محسوب می شود و گروهی از تجار فولاد و فعالان صنایع غذایی و بازرگانان جزو موسسان آن هستند. سرمایه اولیه این بانك 200 میلیاردتومان است كه 100 میلیارد تومان اولیه را موسسان بانك به صورت نقدی به حساب بانك مركزی واریز كرده و 100 میلیاردتومان باقی مانده هم در دوره پذیره نویسی تكمیل شد كه 90 میلیارد تومان آن در شعب منتخب بانك ملت و 10 میلیارد تومان هم در فرابورس ایران پذیره نویسی شد.

پس از آن، مسئولان بانك در 12 اردیبهشت سال 1390 اقدام به جذب نیرو و برگزاری آزمون استخدامی كردند. اگرچه این آغاز كار بود، اما پایان كار نبود! چرا كه در روزهای آغازین مرداد 1390، براساس آخرین تصمیم گیری ها در بانك مركزی كه پس از افشاگری های كیهان انجام شد، ارائه مجوز به این بانك و بانك شرق متوقف گردید.

دادن 2 میلیارد و 700 میلیون دلار LC ریالی برای خرید آهن و شمش فولادی به این افراد و همچنین تسهیلات بی سابقه با توجه به مشكل دار بودن LCها، بر این اقدامات عجیب و پرسش برانگیز افزوده است.