شفاف: موضع گیریهای جبهه پایداری یک مقداری شبهه آفرین است چرا که اکثریت اعضای جبهه از حامیان جریان انحرافی بودند قبل از اینکه انحراف آشکار شود. این افراد بعد از آشکار شدن انحراف، نسبت به جریان انحرافی اعلام برائت کردند اما همواره در راه اتحاد اصولگرایان سنگ اندازی می‌کنند
شفاف: این روز‌ها با نزدیک‌تر شدن انتخابات مجلس، بازار حرف و حدیث‌ها درباره وحدت اصولگرایان داغ داغ است. در این میان سهم خواهی‌های برخی جبهه‌های نو پای سیاسی مانند جبهه پایداری، اما و اگر‌هایی در مسیر ایجاد وحدت بین اصولگرایان به محوریت آیت الله مهدوی کنی به وجود آورده است. کمیته ۱۵ نفره وحدت اصولگرایان این روز‌ها با بهانه جویی‌های جبهه پایداری مواجه است. جبهه‌ای که اعضای آن از اخراجیهای دولت نهم و دهم و از حامیان دولت منهای جریان انحرافی هستند و با وجود داشتن اعضای شاخصی در مجلس که همواره به نطق‌های آتشین و موضع گیریهای تند معروفند، درباره اختلاس ۳ هزار میلیاردی سکوت کرده‌اند و به ساکتین اختلاس شهرت یافته‌اند. در همین زمینه شفاف، گفت وگویی با سید محسن یحیوی، عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین انجام داده است که به شرح زیر است:

– آقای یحیوی، نظر شما درباره سکوت اعضای جبهه پایداری نسبت به وقوع اختلاس ۳ هزار میلیاردی در کشور چیست و چرا اعضای این جبهه نسبت به اختلاس واکنش نشان نداده‌اند؟

*حقیقتا بنده موضع گیری افراد جبهه پایداری در این قضیه اختلاس، پیگیری نکرده‌ام و نمی‌توانم به طور دقیق در این رابطه اظهار نظر کنم اما آنچه مسلم است یکی از وظایف مجموعه‌ها و گرو‌ه های سیاسی زیر نظر گرفتن وقایع و تحولاتی است که در کشور اتفاق می‌افتد و این وظیفه جریان‌های سیاسی است که تمامی وقایع اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را دنبال کنند و موضع گیری بجا و اصلاح گرانه نسبت به وقایع رخ داده داشته باشند، و سکوت در جبه‌های سیاسی بی‌معناست.

– یعنی اعضای جبهه پایداری نباید درباره وقوع اختلاس سکوت می‌کردند؟

* ببینید اتفاقی افتاده و به گفته آیت الله آملی لاریجانی رئیس محترم قوه قضا، خلاف اقتصادی سنگین انجام شده است و مبلغ کلانی اختلاس شده است که با آن می‌توان حتی یک پالایشگاه ساخت یا بیشتر از آن، و این زنگ خطری برای تمامی مسئولین کشور است تا نظارت و ارزیابی دقیق تری در امور اقتصادی صورت گیرد.

علاوه بر این بررسی‌ها نشان داده که دارایی شخص خلاف کار ۴۶۰۰ میلیارد تومن بوده که توقیف ان‌ها پول‌ها را به ملت باز می‌گرداند و از هدر رفتن آن‌ها جلوگیری می‌کند که اینکار صورت گرفته است اما نفس عمل که چنین تخلفی با صدور اعتبار نامه از سوی مسئولین صورت گرفته و یا فردی با دادن رشوه موفق به انجام این تخلف بزرگ شده است، باعث بی‌اعتمادی می‌شود و باید برای سالم سازی محیط اقتصادی کشور، همه سیاسیون در این رابطه موضع گیری کنند.

البته بنده عرض کردم نسبت به مواضع جبهه پایداری در این زمینه اشراف ندارم اما متاسفانه برخی از آقایان مسئول این روز‌ها اظهار نظرهایی کردند وگفته‌اند که ما از این تخلفات خبر داشتیم و آن‌ها را اعلام هم کرده‌ایم که به نظر می‌رسد این سخنان فرافکنی است و جای سوال دارد که در این تخلف با این حجم مالی صرفا خبر داشتن کافی است وآیا نباید از این امر جلوگیری می‌شد؟

در این میان، همانطور که گفتم اظهار نظر گروه‌های سیاسی لازم است و سکوت آقایونی که همیشه حرکتهای تند دارند و صدایشان در زمینه‌های مختلف در مطبوعات و رسانه‌ها بلند است، سوال برانگیز است. البته باید اضافه کنم که منظور بنده از موضع گیری سیاه نمایی و تشویش اذهان عمومی نیست که برای رسانه‌های غربی خوراک خبری تولید کنند، مثلا در همین اختلاس برخی رسانه‌ها و افراد اعلام کردند ۲هزار میلیارد از کشور خارج شده که با توجه به دارایی شخص خلافکار چنین موضوعی صحیح نیست، منظور من موضع گیری بدون اغراق و منتنی بر واقعیت است و تلاش برای ارائه راه حل و راهکارهای مناسب و اگر افراد یا جریانهایی در این زمینه سکوت کرده‌اند، شک برانگیز است و خدای نکرده در اذهان عمومی ایجاد شبهه می‌کند.

– آقای روح الله حسینیان در یکی از همایشهای اخیر جبهه پایداری که آقای محصولی هم از سخنرانانش بود نسبت به اشرافی‌گری موضع گیری کردند، همانطور که می‌دانید افکار عمومی نسبت به دارایی‌های آقای محصولی نظر مطلوبی ندارد و همچنین با توجه به پرونده ایشان در مجلس، چرا جبهه پایداری مواضع دو پهلو در این زمینه در پیش گرفته است؟

* البته وقتی مسایل اقتصادی و مالی را به شخصی نسبت می‌دهند باید در جایی به اثبات برسد و تا موضوعی از نظر قوه قضائیه و سازمان بازرسی مسلم نشده است، نمی‌توان برای آن اعتباری قائل شد. آقای محصولی پیش از ورود به مناصب دولتی و بعد از خارج شدن از سپاه، کار‌های ساخت و ساز می‌کردند یا خانه‌های قدیمی را نوسازی می‌کردند و می‌فروختند که قاعدتا انجام این کار‌ها درآمد‌هایی را برای افراد دارد، اما باید دید که داشتن این درآمد‌ها چقدر از راه صحیح بوده و چقدر از راه ناصحیح و استفاده از رانت‌ها بنابراین تا حکمی ثابت نشده باید از بزرگ کردن این موارد پرهیز کرد اما چیزی که واضح است این است که نباید از کسانی که اشرافی گرایی دارند و یا جزو اشراف محسوب می‌شوند در پست‌های کلیدی و ارگان‌های تصمیم گیرنده مثل مجلس و دولت و قوه قضاییه استفاده کرد و باید از حضور آن‌ها در پست‌های کلیدی جلوگیری شود. البته تولید ثروت یک ارزش است و اگر در راه کاهش بیکاری و پر کردن خلا اقتصادی در کشور بکار گرفته شود بسیار هم خوب است اما متاسفانه برخی تنها برای بالا بردن سطح زندگی خود از آن استفاده می‌کنند و می‌خواهند آن را ازعرف جامعه بالا‌تر ببرند که این‌ها افرادی هستند که اشرافیگرایی دارند.

– از نظر شما چرا جبهه پایداری برای حضور محصولی در کمیته ۱۵ نفره اصولگرایان تلاش می‌کند و اصلا آیا با مواضع این جبهه موافق هستید؟

* نظر شخصی بنده این است که موضع گیریهای جبهه پایداری یک مقداری شبهه آفرین است چرا که اکثریت اعضای جبهه از حامیان جریان انحرافی بودند قبل از اینکه انحراف آشکار شود. این افراد بعد از آشکار شدن انحراف، نسبت به جریان انحرافی اعلام برائت کردند اما همواره در راه اتحاد اصولگرایان سنگ اندازی می‌کنند و به بهانه‌های مختلف مثل خواستار شدن یک سهم در اعضای ۷ کمیته ۱۵ نفره، با وجود داشتن دو کرسی در بین اعضای ۸ کمیته، در روند وحدت اصولگرایان اختلال ایجاد می‌کنند.

به نظر من این‌ها اصلا نمی‌خواهند در ائتلاف شرکت کنند. شک بنده بر این است که این افراد از انحراف جدا نشده‌اند بلکه با تشکیل این جبهه و اعلام برائت از جریان انحرافی خواسته‌اند که هم ژست اصولگرایان بدون انحراف را بگیرند و درعین حال چهره‌های اصولگرایان شناخته شده در نظام و انقلاب را تخریب کنند و از وحدت جلوکیری کنند چرا که این جبهه از مواضع آیت الله مهدوی کنی آگاه است و اصرارش برای سهم خواهی بیشتر بی‌معناست.

این جبهه از ابتدا هم مواضع خود را بر پایه تک روی گذاشته بود و می‌خواست با رفتن به سراغ روحانیون شاخص، راه خود را از سایر اصولگرایان جدا کند که این روحانیون به دلیل بینش همراه با تقوایی که دارند اعلام کردند تنها در صورتی در جبهه حضور می‌یابند که در قالب وحدت اصولگرایان باشد و از آنجا که موسسین این جبهه مایوس شده‌اند به گونه‌ای دیگر برای تک روی‌هایشان بهانه جویی می‌کنند و چهره‌های اصول گرا را تخریب می‌کنند و مدعی هستند که آن‌ها سهم می‌خواهند در حالیکه چنین نیست و این رفتار تفرقه بر انگیز آنهاست که شک بر انگیز است.