آزادی‌نیوز: در روزهای اخیر هم دست به نگارش یک نامه سرگشاده خطاب به سایر نمایندگان مجلس زده و در آن مجددا ضمن اشتباه خواندن میزان بیکاری در کشور، مدعی شده که چنین موضوعی واقعیت ندارد
به گزارش آزادی نیوز به نقل از رجانیوز، یکی از مواردی که همواره به عنوان چالش اصلی میان دولت و منتقدان مطرح بوده و بر اساس آن، روایت‌های مختلفی از عملکرد دولت ارائه می‌شده است، آمارهای رسمی درباره مسائل مختلف به ویژه موضوعات مربوط به اقتصاد بوده است؛ مساله‌ای که به ویژه در جریان انتخابات ریاست جمهوری دهم به طور ویژه‌ای به آن پرداخته شد و بخش زیادی از مناظرات تلویزیونی کاندیداها را به خود اختصاص داد. همین اشتیاق به استناد به آمارهای مختلف سبب شده بود که در جریان تبلیغات انتخابات، هر یک از کاندیداها دست به ارائه آمار مخصوص به خود بزند و با زیر سوال بردن آمار رسمی که از سوی مراجع قانونی کشور مانند مرکز آمار و بانک مرکزی اعلام می‌شد، به دنبال اثبات دعاوی خود باشند؛ تا جایی که حتی یکی از نامزدها برای پیروزی در مناظره با رقیب خود، دست به ابداع یک شاخص جدید به نام «شاخص فلاکت» زد!

این رویکرد پس از پایان انتخابات و استقرار دولت دهم هم ادامه یافت و این بار نوبت برخی نمایندگان مجلس بود تا با رد آمارهای رسمی کشور، مدعی ناکارآمدی و عدم پیشرفت دولت در زمینه‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی شوند؛ جریانیی که آقای احمد توکلی در صدر آن قرار داشت و بارها به استناد مدرک تحصیلی خود در زمینه اقتصاد از کشور انگلستان که البته برخی شبهات پیرامون آن وجود دارد، به تخطئه آمار ارائه شده از سوی دولت و شخص رئیس جمهور پرداخت. توکلی که چند هفته پیش از افزایش فاصله طبقاتی در کشور خبر داده بود و آمار رسمی بانک مرکزی در زمینه کاهش ضریب جینی را که یک شاخص بین‌المللی است، دروغ نامیده بود، در روزهای اخیر هم دست به نگارش یک نامه سرگشاده خطاب به سایر نمایندگان مجلس زده و در آن مجددا ضمن اشتباه خواندن میزان بیکاری در کشور، مدعی شده که چنین موضوعی واقعیت ندارد.

توکلی در این نامه نوشته است که «دولت در حالي بر اين موضوع که در سال 1389 تعداد 1.6 ميليون نفر به شغل دست يافتند و سال آينده نيز قول ايجاد 2.5 ميليون فرصت شغلي را داده‌اند، پافشاري مي‌کند که اين ارقام درست به نظر نمي‌رسد.» البته آقای توکلی پیش از این هم با استناد به آنچه مشاهدات عینی می‌نامید، از افزایش شکاف طبقاتی خبر داده بود و اکنون نیز به همان سبک از نادرست بودن آمار ارائه شده از سوی دولت خبر می‌دهد. این ادعا درحالی از سوی رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس صورت گرفته که شاخص‌های اقتصادی اصولا نقشی علمی در ارائه آمارها دارند و لزوما به معنای برآورده شدن مشاهدات یک فرد خاص از شرایط فعلی جامعه. این رویکرد دقیقا همان روشی است که رسانه‌های ضدانقلاب برای سیاه‌نمایی اوضاع اقتصادی کشور استفاده می‌کنند و مثلا خبر کاهش رقم تورم به زیر ده درصد را با استناد به افزایش قیمت یک ماده خوراکی در یک محله خاص تهران، دروغین می‌نامند و تکذیب می‌کنند. همین رویکرد در جریان مناظرات تلویزیونی سال 88 که در برنامه «دیروز، امروز، فردا» برگزار می‌شد هم مشاهده شد و یکی از اعضای حزب منحله سازمان مجاهدین انقلاب، نشانه ناکامی دولت‌های نهم و دهم در عرصه اقتصادی را گران شدن نان سنگک در منطقه سعادت آباد تهران عنوان کرد!

سخنان عجیب احمد توکلی در زمینه دروغین نامیدن آمار کاهش بیکاری و همچنین کاهش رسمی ضریب جینی که از سوی بانک مرکزی اعلام شده، درحالی صورت گرفته که زیر سوال بردن آمار رسمی نهادهای مسئول کشور در عرصه‌های مختلف به ویژه در بخش اقتصاد، موضوعی است که بارها از سوی رهبر معظم انقلاب مورد نکوهش قرار گرفته و ایشان نسبت به بدبین کردن مردم به آمارهای رسمی که از سوی مسئولان ارائه می‌شود، هشدار داده‌اند. ایشان چندی پیش و در جمع مسئولان و کارگزاران نظام فرمودند:… چيزهايي که ممکن است دلهاي مردم را نسبت به نظام و اهدافي که نظام ترسيم کرده، چرکين کند، اگر از هر يک از مسؤولان سر بزند – چه قول باشد، چه عمل و رفتار – بر خلاف وظيفه و تکليف و حق است؛ بايد مراقب باشيم. کارهايي که مردم را نسبت به صلاح مسؤولان نظام بدبين و آنها را دچار ترديد کند، ناحق است و نبايد انجام بگيرد.

به طور کلی بررسی نسبت ادبیات تقابلی احمد توکلی و نیز مواضعی که او در مواجهه با طرح تحول اقتصادی اتخاذ کرده، با نقطه نظرات رهبر معظم انقلاب در طول این مدت، محل توجه و تأمل جدی است. آن گاه که احمد توکلی از همان آغاز طریق مخالفت با هدفمند کردن را پیش گرفت، رهبر انقلاب این طرح را بسیار مهم خواندند و در حالی که عنوان غیرکارشناسی همواره از سوی احمد توکلی و سایت او برای منکوب کردن اصل هدفمندی مطرح می‏شد، رهبر انقلاب مسأله هدفمندکردن يارانه‏ها ناشى از تجربه بلندمدت نخبگان کشور دانستند. با این حال مشخص نیست علت ادامه این رویکرد نامناسب از سوی وی چیست و با چه هدفی صورت می‌گیرد.