خاتمي، خلع لباس يا تعيين تكليف
وبلاگ فاطی کماندو: مراجع عظام تقليد، جامعه‌ي محترم مدرسين و روحانيت وارسته و بالنده‌ي حوزه‌هاي امام صادق عليه‌السلام!
انتشار فيلم مربوط به “محمد خاتمي” در كشور “ايتاليا”، ميزان پايبندي اين دارنده‌ي لباس روحاني را به “شريعت اسلامي” نمودار كرد. گرچه بر اساس “فيلم پيشين” موردي تقريباً مشابه از سوي فرد مذكور در “ايران” صورت گرفته، اما مسأله‌ي دست دادن با زنان در ايتاليا را نمي‌توان با هيچ عذر و مصلحت‌گرايي، دورانديشي يا نوانديشي، خردگرايي و سياست‌پيشگي ناديده گرفت و يا توجيه نمود.
از وكيلان مجلس، سران احزاب راست و چپ، جناح‌هاي سياسي، و قلم به دستاني كه تنها بر اساس مصلحت خودبينانه و نفع‌طلبي سياسي وارد عمل نمي‌شوند، انتظاري نيست كه در مقابل اين فاجعه، موضعي دينمدارانه و مسؤوليت‌پذيرانه بگيرند.
علماي رباني و پاسداران حقيقي شريعت محمد صلي‌الله عليه و آله و سلم!
آيا در تاريخ شيعه، هرگز نمونه‌ي بارزي از رفتار خلاف شرع، چون عمل “محمد خاتمي” را به خاطر داريد؟ آيا صاحبان ديدگاه‌هاي غرب‌گرايانه و غربزده، و اصلاح‌طلبان دين‌سوز، هرگز جرأت داشته‌اند در “لباس دين” به دين‌سوزي عملي بپردازند؟ آيا قداست روحانيت و طهارت لباس پيامبر صلي‌الله عليه و آله و سلم، هرگز ميدان تركتازي عملي پروتستان‌هاي شريعت‌سوز واقع شده است؟ گرچه پس از “بردار شدن شريعت” در مشروطه‌ي دين‌ستيز، برخي دارندگان لباس روحاني، ستيزه‌گري با مباني اسلام، و احكام شريعت را آشكار نمودند، اما اين افراد ناچار از “خلع لباس” داوطلبانه يا اجباري گرديدند. “كسروي”، “تقي‌زاده” و امثال آن‌ها، شاهد اين مدعا هستند.
در نتيجه، “لباس مقدس روحانيت” از “اباحه‌گران غرب‌پيشه” حداقل در تظاهر به شريعت‌ستيزي، مصون مانده است. بالاتر آنكه، انديشه‌هاي “مفسده‌انگيز” اين افراد همواره از سوي روحانيت حافظ اسلام ناب محمدي صلي‌الله عليه و آله و سلم، با پاسخ‌هاي قاطع و كوبنده مواجه شده‌اند.
بنابراين چگونه امروز كه افرادي چون “محمد خاتمي” با انتصاب به نظام امام زمان عجل‌الله تعالي فرجه‌الشريف، و با داشتن لباس روحاني، به چنين اعمال فاجعه‌باري دست مي‌زنند، مرجعيت عظيم‌الشأن و روحانيت اصيل و وارسته، سكوت پيشه كرده‌اند؟
آيا اين اركان اصلي حفاظت از شريعت، به انتظار “دادگاه ويژه‌ي روحانيت” نشسته‌اند؟ آيا دادگاه ويژه كه “طلاب عزيز امام صادق عليه‌السلام” را به جرم پرسش از رفسنجاني با دستگيري و زندان به نفي بلد و مجازات محكوم مي‌كند، در “مذهب‌ستيزي آشكار و طويل‌المدت اين افراد” چه ميزان مسؤوليتي احساس مي‌نمايد و چه زماني به ميدان مي‌آيد؟
البته انتظار مي‌رود اين نهاد يادگار امام بر اساس مبنا و علت تاسيس خود به زودي وارد عمل شود. اما اين دادگاه اصولاً صلاحيتي عالي‌تر و گسترده‌تر از مرجعيت و جامعه‌ي مدرسين را داراست؟ و نيز آيا وجود دادگاه ويژه‌ي روحانيت از مراجع عظام تقليد، جامعه‌ي محترم مدرسين و روحانيت عظيم‌الشأن در پاسداري از شريعت محمدي صلي الله عليه و آله و سلم و حفظ قداست روحانيت سلب مسؤوليت مي‌كند؟
حافظان مرزهاي دين و شريعت !
اگر روزي كه هاشمي رفسنجاني با تئوري‌پردازي در خطبه‌هاي جمعه، “حجاب قرآني” را به تعديل كشاند، و دخترش را “مجري” آن نمود، و آنگاه كه در فيلم تبليغاتي‌اش، “جلسه‌ي خلاف شرع” تشكيل داد، و امروز با كهولت سن، “فاجعه‌ي ابتذال دانشگاه آزاد” را “رضايت‌بخش” مي‌خواند، و با حضور پي‌در‌پي در ميان اين ابتذال، بر آن “صحه عملي” مي‌گذارد، بزرگواران روحاني، تحمل بيش از بيش نشان نمي‌دادند، قطعاً امروز جامعه‌ي اسلامي ما شاهد “عملكرد فاجعه‌بار” محمد خاتمي نبود.
هم‌چنين اگر حوزه‌هاي علميه، جامعه‌ي محترم مدرسين كه حضرت امام خميني سلام الله عليه، مسؤوليت بزرگي در حراست از روحانيت شيعه را بر عهده آنان گذارد، تحريفات قرآني و مبنايي “هاشمي رفسنجاني” را با اغماض ننگرند، و بدعتگزاري‌هاي خطرناك و آخرالزماني او را با هدف “قدرت‌طلبي آشكار” خوش‌بينانه نپندارند، امروز سفرهاي زنجيره‌اي “خاتمي” به غرب با انگيزه و هدف و منابع مالي نامعلوم، و اعمالي كه گوشه‌اي از آن در فيلم مذكور آشكار شد، انجام نمي‌گيرد.
به راستي چه كسي و چه زماني بايد تكليف اين تعداد از دارندگان لباس روحاني را كه دين و شريعت را بازيچه قرار داده‌اند، روشن كند؟
مكرر مي‌گويم و عاجزانه اعلام مي‌كنم: ملت خداجوي، چشم اميد به حوزه‌هاي علميه و مرجعيت وارسته دارد. اگر امروز اين فجايع پي در پي، با سكوت مواجه شود، و اگر لباس مقدس روحانيت، آماج حملات تئوريك و عملي اين افراد قرار گيرد، فردا بسيار دير خواهد بود. علاوه بر آن، دنباله‌روان اين افراد هم‌چون “كديور” و “شبستري” و ديگر انديشه‌سوزان بي‌فرهنگي كه ارزش نام‌بردن ندارند، گستاخ‌تر خواهند شد.
نسل‌هاي امروز و فردا از “مهد تشيع فاطمي سلام‌الله عليها”، از حوزه‌هاي امام صادق عليه‌السلام، انتظار واكنش دينمدارانه و مسؤولانه دارد.
تعيين تكليف اين افراد، اگر به خلع لباس ختم مي‌شود، و يا راهكار ديگري دارد، امري ضروري و مورد انتظار ملت است. خداوند دين اسلام و مذهب تشيع را از شر ستيزه‌گران سياست‌پيشه و قدرت‌مدارِ در لباس روحانيت، در امان بدارد، و علماء و روحانيت اصيل را مورد عنايت ويژه‌ي حضرت صاحب‌الامر در عمل به مسؤوليت‌ها و وظايفشان قرار دهد.
پیام برای این مطلب مسدود شده.