خودنویس: پوپوویچ، از رهبران جنبش دانشجویی صربستان که علیه دیکتاتور این کشور فعالیت کرده بود در پاسخ به سوال خودنویس در باره تحلیلش از جنبش سبز گفت که رهبران و اعضای جنبش با وجود انجام بعضی از کارهای خوب، اشتباهات زیادی کردند. او گفت: «گفت: «در ایران همه چیز را اشتباه انجام دادند؛ نمی‌دانستند تا کجا می‌خواستند پیش بروند. در یوگسلاوی می‌دانستیم چه می خواهیم! جنبش باید یک پروسه باشد، با یک هدف، و یک سیستم باید در ذهن‌تان باشد.» پوپوویچ «اتحاد»، «برنامه‌ریزی» و «انضباط به دور از خشونت» را کلیدهای موفقیت خواند.

امروز در بنیاد کارنگی، میزگردی در باره «دیکتاتوری‌های مدرن» با حضور سرج پوپوویچ، از رهبران جنبشی که دیکتاتور صربستان را برکنار کرد، ویلیام دابسون، نویسنده کتاب «منحنی یادگیری دیکتاتورها» و مارک لینچ، استاد علوم سیاسی دانشگاه جورج واشینگتن برگزار شد.

در این جلسه که توسط کریم سجادپور اداره می‌شد، شرکت کنندگان دیدگاه‌های خود را ب وتجه به تجربیات و تحقیقت‌شان در باره جنبش‌های منطقه خاور میانه و شمال آفریقا و رفتار دیکتاتوری‌های جدید بیان کردند.

ویلیام دابسون که در موسسه کارنگی در باره کتاب جدیدش توضیح می‌داد گفت: «دیکتاتور بودن این روزها سخت است! دیکتاتورها دارند کاری می‌کنند که بتوانند سر جای‌شان بمانند.» او در توضیح تفاوت‌های حاکمان دیکتاتور فعلی و قدیمی گفت: «دیکتاتورهای امروزی بسیار هوشمندتر هستند»

به گفته این تحلیل‌گر سایت «اسلیت»، دیکتاتورها این روزها می‌توانند از وکلا، بازرس‌های بهداشت و قوانین استفاده ودشان را ببرند و حتی انتخاباتی رقابتی را برگزار کنند. او کره شمالی را نماد دیکتاتوری مدل قدیمی دانست و برمه را در حال گذار از دیکتاتوری فرم سنتی به دیکتاتوری به فرم جدید پیش رفته معرفی کرد.

سرج پوپوویچ، از رهبران جنبش دانشجویی یوگوسلاوی در باره جنبش‌های بدون خشونت گفت: «ما قوانینی داریم که بر اساس آنها یک جنبش موفق می‌شود. اما هر منطقه شرایط خودشان را دارند.» پوپوویچ تاکید کرد: «اتحاد، برنامه‌ریزی و دیسیپلین فاقد خشونت، کلیدهای موفقیت هستند.»

این فعال سیاسی که در سال‌های اخیر جنبش‌های مختلف را تجزیه و تحلیل کرده معتقد است که در ۵۶٪ جنبش بدون خشونت موفق بوده‌اند، و در ۲۳٪ موارد، خشونت به نتیجه رسیده است.» پوپوویچ با اشاره به ریشه‌های متفاوت جنبش‌های اخیر گفت: «در کشورهای شمال آفریقا و خاور میانه مساله اقتصادی هم بوده و باید برای هر فضایی استراتژی خودش را داشته باشیم.» این فعال سیاسی در ادامه گفت: «می‌دانیم طرف مقابل چه روشی دارد و باید برای آن برنامه ریزی می‌کنیم.»

پوپویچ همچنین با تاکید بر استفاده از عوامل مختلف در یک جنبش مسالمت آمیز بدون خشونت گفت: «باید مبارزه را با طنز همراه کرد، طنز اثر بخش‌ است. طنز باعث می شود جنبش “باحال” شود. باید از پیروزی‌های کوچک استفاده کرد و جلو رفت. با بوکسور شطرنج بازی ‌کنید، چون در مبارزه قدرت از او می‌بازید، با نکته قوت‌شان مبارزه نکنید! نقاط ضعف را بشناسید! باید روش‌های کم ریسک انجام داد. ساختن آواز و سرودن شعر اهمیت زیادی دارد…استفاده بهینه از رنگ مهم است… برخی روش‌ها که جلوی دوربین جذاب است همیشه جوابگو نیست.»

او راه مقابله با دیکتاتوری‌ و تغییر ساختار را «ایجاد نهاد دموکراتیک و غیر خشن»، «مقابله با کودتا» و «رفتن به سمت دموکراسی» دانست.

پوپوویچ در پاسخ به سوال خودنویس در براه تحلیلش از عملکرد فعالان و رهبران جنبش سبز گفت: «در ایران همه چیز را اشتباه انجام دادند؛ نمی‌دانستند تا کجا می‌خواستند پیش بروند. در یوگسلاوی می‌دانستیم چه می خواهیم! جنبش باید یک پروسه باشد، با یک هدف، و یک سیستم باید در ذهن‌تان باشد. وحدت نبود. رهبران می‌ترسیدند به خیابان بروند وقتی مردم در خیابان‌ها بودند.» او اما استفاده [نمادین] از رنگ را مثبت ارزیابی کرد.

به اعتقاد پوپویچ، رژیم ایران در برخورد با جنبش «زرنگ» بود: «دولت ایران ابتکار عمل را به دست گرفته است».

مارک لینچ استاد دانشگاه جورج واشینگتن نیز در باره نحوه پیروزی جنبش‌هایی مثل جنبش مصر گفت: «فعالان مصری، سال‌ها قبل پیشرو بودند و روش‌هایی داشتند که توانستند ابتکار عمل را تا زمانی که رژیم بتوانند به نقطه تعادل برسد به دست بگیرند.»

به اعتقاد او، اکتیویست‌ها و رژیم از هم یاد می‌آموزند.

لینچ در باره موفقیت جنبش سال گذشته گفت: «در ۲۰۱۱، تعادل به ریخت و برای اولین بار در مصر در ۲۵ ژانویه فقط همان فعالان قدیمی نیستند، بلکه میلیون‌ها نفری که به آنها اضافه شود و فعالان با توده‌ها بیایند. رژیم آماده نبود.» او در باره وقایع بعد از انقلاب مصر گفت که فعالان نتوانستند رابطه‌شان را با توده‌ها حفظ کنند.