رادیوفرانسه: شش روز دیگر اتحادیۀ اروپا تحریم نفت ایران را به اجرا خواهد گذاشت. دراین حال، کشورهای آسیایی که مهم‌ترین مشتری نفت ایران هستند نیز یک به یک –به استثنای چین- خرید از ایران را کاهش می‌دهند. از جمله کرۀ جنوبی اعلام کرد که از هفتۀ دیگر، واردات نفت از ایران را متوقف خواهد کرد. این در حالی است که تحریم‌ها بانکی و بیمه‌ای نیز به مشکلات ایران افزوده است.

در حالی که قرار است تحریم نفت ایران توسط اتحادیۀ اروپا از روز اول ژوییه – شش روز دیگر- به اجرا در آید، آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد که صادرات نفت ایران طی شش ماه اخیر ٤٠ درصد کاهش داشته و به یک ونیم میلیون بشکه در روز رسیده است.
اتحادیۀ اروپا تقریباً روزی ٦٠٠هزار بشکه نفت از ایران می‌خرید (تقریباً معادل بیست درصد صادرات نفت ایران).
برخی مؤسسات خصوصی پیش‌بینی کرده‌اند که پس از اجرای تحریم توسط اروپاییان، ممکن است صادرات ایران به پانصدهزار بشکه در روز هم کاهش یابد.
البته پیش از تحریم اروپایی‌ها، فشارهای آمریکا بر شرکت‌های نفتی تأثیر قابل توجهی در کاهش صادرات ایران داشت: شرکت‌هایی که با ایران معاملات نفتی داشته باشند، توسط آمریکا تحریم می‌شوند.

خبرگزاری فرانسه به نقل از کارشناسان ساکن تهران می‌نویسد که در حال حاضر ایران، برای این که تولید خود را کم نکند، نفت استخراجی‌اش را انبار می‌کند. به گفتۀ همین منابع ایران فعلاً ناچار است تولید نفت خود را داخل کشتی‌های نفت‌کش انبار کند. به گفتۀ آژانس بین‌المللی انرژی، ایران تاکنون حدود ٤٢ میلیون بشکه نفت ذخیره کرده است.
در مقابل، دولت ایران این اخبار را تکذیب، و ادعا می‌کند که تولید نفت را افزایش داده و روزانه به 3.8 میلیون بشکه رسانده است که از این مقدار، 2.1 میلیون بشکه در روز صادر می‌شود.

کرۀ جنوبی خرید نفت ایران را متوقف می‌کند

با آغاز روند تحریم، ابتدا شرکت‌های بزرگ مثل “شل” و “توتال” خرید نفت از ایران را متوقف کردند. سپس کشورهایی چون اسپانیا و یونان هم حدود سه ماه قبل واردات خود از ایران را قطع کردند. ایتالیا که مهم‌ترین مشتری اروپایی ایران است نیز باید بزودی از خرید نفت باز ایستد.
حتی ترکیه که پنجمین مشتری ایران بود و تمایلی به شرکت در تحریم نداشت سرانجام اعلام کرد که واردات نفت ایران را بیست درصد کاهش می‌دهد.

با این حال، هنوز حدود هفتاد درصد از صادرات نفت ایران را کشورهای آسیایی می‌خرند.
اما کرۀ جنوبی، روز سه‌شنبه ٢٦ ژوئن خود اعلام کرد که ناچار است از ماه ژوییه واردات نفت خود از ایران را قطع کند. این کشور حدود ده درصد از نیازهای نفتی خود را از طریق ایران تأمین می‌کرد. کرۀ جنوبی سومین مشتری ایران بود وقبلاً در آغاز سال ٢٠١٢، چهل درصد از واردات نفت ایرانی خود کاست.

هند که دومین مشتری ایران است، قاعدتاً طی سال جاری یازده درصد از خرید خود کم خواهد کرد.
ژاپن، چهارمین مشتری ایران، حدود سه ماه قبل ناگهان٦٥ درصد از خرید خود را نسبت به سال گذشته کم کرد.
فقط چین، در مقام نخستین واردکنندۀ نفت ایران، نه تنها خرید خود را کم نکرد که آن را افزایش هم داد.

البته مسئولان ایرانی می‌گویند که مشتریان دیگری پیدا کرده‌اند ولی اسمی از آنها نمی‌برند. با این حال، کارشناسان احتمال می‌دهند که ایران همچنان از راه‌های غیرقانونی و در بازار سیاه بخشی از تولید خود را بفروشد.
یک کارشناس اروپایی می‌گوید ایران گاه نفت خود را تا بشکه‌ای ده تا بیست دلار “حراج” کرده است.
حدود یک ماه پیش، در محافل نفتی گفته می‌شد که نفتکش‌های ایرانی مجبور می‌شوند از بندری به بندر دیگر بروند تا برای محمولۀ خود مشتری پیدا کنند.

مشکلات دیگر ایران: بیمه و بانک

مشکل بزرگ دیگر برای ایران، بیمۀ کشتی‌های نفتکش است. این کشتی‌ها از هر کشوری که باشند، حاضر نیستند بدون بیمه، خطرات حمل نفت را از قاره‌ای به قارۀ دیگر بپذیرند. اما مسئله اینجاست که تقریباً نود درصد بیمه‌های دریایی در اختیار شرکت‌های اروپایی است. این شرکت‌ها هم از اول ماه ژوییه، از بیمه کردن کشتی‌های حامل نفت ایران سرباز خواهند زد.

علاوه بر تحریم‌های نفتی، محدودیت‌های بانکی دست و پاگیر نیز کار دریافت پول نفت را برای ایران مشکل‌تر می‌کند. در نتیجه ایران ناچار می‌شود که گاه به جای دلار، پول‌های محلی را بپذیرد و یا حتی در مواردی به معاملۀ پایاپای تن دهد.
در این وضعیت، ایران امیدوار بود که به دنبال تحریم‌ها، قیمت‌ها افزایش یابد و حداقل به هر بشکه ١٥٠ دلار برسد اما در عمل، بهای نفت خام در ماه ژوئن کاهش یافت و به هر بشکه نود دلار رسید… در واقع، افزایش عرضه از طرف عربستان سعودی و همچنین رکود اقتصاد جهانی، امیدهای مسئولان ایرانی را به یأس تبدیل کرد.