تلخ مثل عسل: پنج سال پیش فکر کنم وقتی پروندهء هسته‌ای ایران به شورای امنیت رفت نوشتم آغاز پایان برای جمهوری اسلامی. خب ما به این پایان نزدیک شده‌ایم امروز دلار از مرز دو هزار تومان گذشت. این تازه واکنش بازار به تحریم های نفتی و بانک مرکزی ست که هنوز آغاز نشده و به گمانم قصه به این زودی‌ها هم سر ایستادن ندارد. شخصا پیش‌بینی‌ام برای نرخ ارز تا پایان سال نود و یک حدود سه هزار تومان است و به نظر تبعات شکننده این نرخ ارز برای جامعه ایرانی لازم به یاداوری نیست. حاکمیت دلخوش کرده به امتیاز دادن در دقیقهء آخر منتها چیزی که حواسشان نیست تکرار تجربهء صدام است که روزهای آخر حاضر بود هر نوع امتیازی بدهد اما کسی دیگر سر چانه زدن نداشت.سه سال سخت در انتظارمان هست. به گمانم شتاب تغییرات به قدری تند خواهد بود که بعضی‌هایمان حتی باور نکنیم که این حجم از تحول ظرف چنین مدت کوتاهی اتفاق افتاده است
فکر می کنم قیمت جهانی نفت به کمتر از هفتاد دلار سقوط می‌کند این را اگر بگذاریم کنار نصف شدن صادرات نفت ایران یعنی به جای درآمد ارزی حدودن نود میلیارد دلاری دو سال اخیر چیزی حدود چهل میلیارد دلار ارز در اختیار حاکمیت است و کسر بودجه لااقل سی هزار میلیارد تومانی در انتظارش. نرخ تورم به گمانم سه رقمی خواهد بود و شورش‌های اجتماعی قریب‌الوقوع.حکومت اگر برابر نابسامانی خردکنندهء میانهء دهه هفتاد به امامزادهء دوم خرداد دخیل بست حالا با یک طبقهء متوسط ناراضی اقتصادی و تحقیر شدهء اجتماعی، چنین معجزی را هم در راه نخواهد داشت. در بعد بین‌المللی سوریهء اسد کمتر از شش ماه زمان دارد. بشار اسد چند روز پیش اعلام کرد کشورش درگیر یک جنگ تمام عیار است. خب جنگ پول می‌خواهد. نفتش که تحریم است بانکدارانش در تهران هم خودشان گرفتارند از آن طرف اما قطر و عربستان با جیب پر از دلار گازی و نفتی پشت مخالفینند. زمان به ضرر بشار اسد است. حتی اگر به مصلحت اسراییل، بعثی ها بر سر کار بمانند راه حل یمنی یعنی حذف شخص بشار اسد قطعی است و جایگزین بشار چاره‌ای جز دوری از ایران برابر فاتحان عرب نخواهد داشت. این یعنی قطع سرپل‌های حمایتی از حزب‌الله و تنها شدن ولی‌امر مسلمین جهان
انگار زنگها به صدا درآمده‌اند. حالا تا آن موقع بگذارید سردار رادان به کروات گیر دهد و سردار دیگری به دیش ماهواره…کار خیلی وقت است که از این حرفها گذشته و هرچه تلاش کنند با عربده کشیده صدای ناقوس پایان را انکار کنند کاری از دستشان ساخته نیست. باید در جستجوی وصی و وارث بود