زیگ زاگ:
“elahi CD at dar biad” هنوز اين اس ام اس که به عنوان “nefrin 2007” دست به دست می شد از تازگی نيفتاده بود که نفرين، دامنگير معاون رئيس جمهور شد و “سی دی اش درآمد”!

ميثم زمان‌‏آبادی، مديرعامل ۲۶ ساله سايت ايرانيوز، چند ساعت پيش از آن که اسفنديار رحيم مشايی از سفر واتيکان به تهران بازگردد، عکس و فيلم مجلس رقصی در ترکيه را بر روی خروجی سايت قرار داد که در آن، معاون رييس جمهور در صف اول نشسته است.

اين تصاوير که انتشارشان به بازداشت دو روزه سردبير ايرانيوز و يک همکار او انجاميد، حدود يک سال و نيم پيش در افتتاحيه نمايشگاه گردشگری کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در ترکيه ضبط شده بود.

اين اولين بار است که پس از پخش فيلم‌‏های خصوصی و خانوادگی، تصاويری از يکی از مقامات دولتی که اتفاقاً چهره‌‏ای مذهبی هم دارد و خود را از “ياران امام زمان” نيز می‌‏داند، منتشر شد، آن هم در يک سايت خبری.

البته پيش از اين نيز سايت بازتاب فيلمی از مشايی منتشر کرده بود که در آن در حال موعظه و “آماده سازی شرايط ظهور امام زمان” بود.

اسفنديار رحيم مشايی، زمانی به ساختار شهرداری وارد شد که شورای شهر دوم عزم خود رابرای “اسلامی‌ ‏کردن” فرهنگسراها جزم کرده بود و قرار بود علاوه بر برگزاری برنامه‌‏های اسلامی، از ورود جوانانی که آرايش و پوشش خاص دارند، جلوگيری شود.

هم‌‏زمان با ورود مشايی، معاونت فرهنگی- اجتماعی شهرداری تهران و رياست سازمان فرهنگی- هنری فرهنگسراهای تهران ادغام شد؛ چيزی که تا پيش از آن سابقه نداشت و مشايی در راس هر دو نهاد قرار گرفت.

مشايی، با وجود آن که در ساختار شهرداری تهران دارای منصب و سمت اداری بود؛ اما بيش از همه در قم فعاليت می‌‏کرد و طی دوره رياست خود در تهران، چندين موسسه و فعاليت مذهبی در قم را سازماندهی کرد؛ هرچند برخی فعاليتهای او حتی انتقاد گردانندگان نشريه پرتو، ارگان شاگردان آيت الله مصباح يزدی، مهمترين حامی مذهبی رئيس جمهور را هم برانگيخت.

بعد از نهمين انتخابات رياست جمهوری، تصور نمايندگان مجلس هفتم اين بود که چند کرسی در دولت را نصيب خود می‌‏کنند.

عماد افروغ، نماينده تهران و رييس کميسيون فرهنگی، يکی از گزينه‌‏هايی بود که احتمال حضورش در راس سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری بالا بود؛ اما برای جايگزينی حسين مرعشی، سخنگوی کارگزاران که در طول دوران رياست يک‌‏ساله خود در سازمان، تمام وقتش را صرف تبليغات رياست جمهوری برای اکبر هاشمی کرده بود، مهندس مشايی برگزيده شد.

مشايی يک سال و نيم پس از ادغام دو سازمان ايران‌‏گردی-جهانگردی و ميراث فرهنگی در حالی در راس سازمان تازه قرار گرفت که پيش از آن مرعشی توانسته بود توجهات ملی را به صنعت گردشگری و لزوم سرمايه‌‏گذاری بيست ساله در اين بخش جلب کند. به طوری که توانست اولين بودجه سازمان را با رشد ۳۰۰ درصد به تصويب مجلس برساند و پيش از آن که بودجه تخصيص يابد، خود از اين سازمان که حالا بيش از يک وزارتخانه بودجه داشت بيرون رفت.

فيلم چند دقيقه‌‏ای حضور مشايی در مجلس رقص در ترکيه، در شرايطی توسط سعيد ابوطالب، يکی از اعضای کميسيون فرهنگی مجلس به سايت ايرانيوز داده شد که بحث تبديل اين سازمان به وزارتخانه نيز مطرح است و به استنباط مسوولان سازمان ميراث فرهنگی، يکی از دلايل انتساب اين اتهامات اين است که منتقدان خود را جانشين و گزينه بهتری برای نشستن بر اين مسند می‌‏دانند.

از طرف ديگر مشايی که اکنون با شکايت به دادگاه انقلاب، ابوطالب و افروغ را متهم کرده است که با هدف “تخريب” يکی از مقامات دولتی، “خبر کذب و واقعه دروغينی” را پخش کرده اند، زير قدرت و چتر حمايتی محمود احمدی‌‏نژاد با وجود داشتن پرونده‌‏ای قطور در مجلس که گفته می شود بيش از هزار تخلف در آن درج شده، بيش از يک سال است که بر سازمان رياست می‌‏کند و هراز گاهی که زمزمه رفتنش بلند می‌‏شود، هم‌زمان بحث انتصابش به عنوان سفير نيز مطرح می‌‏شود.

مشايی که در شکايتش رسانه‌‏ها را نيز متهم به همدستی با نمايندگان مجلس برای تخريب چهره‌‏ خود کرده، مدعی شده که بعد از شروع رقص، اعتراض کرده اما دبيرکل سازمان کنفرانس اسلامی به او گفته است که اين مراسم، “رقص سماع و عرفانی” است.

او همچنين به خبرنگاران گفت که در ادامه مراسم رقص حضور نداشته و در افتتاحيه نمايشگاه “ده بار” دست زده است اما “نه برای رقص”.

شرکت مقامات دولتی در مجالسی که در آن “شئونات اسلامی” رعايت نشود، خلاف قانون است. هريک از مقامات نيز در صورتی که بدون اطلاع در چنين مراسمی حاضر شوند، بايد مراسم را ترک کرده، اعتراض خود را به ميزبان نيز اعلام کنند.

پيش از اين و در دولت هشت ساله محمد خاتمی، مقامات اصلاح طلب بارها از سوی برخی محافل مذهبی و سياستمداران محافظه کار به دليل آنچه “نقض شئونات اسلامی” در مراسم داخلی و خارجی خوانده می شد، مورد انتقاد قرار می گرفتند.