وبلاگ مجتبی واحدی: مراسم افتتاح اجلاس عدم تعهد را به صورت مستقیم از تلویزیون جمهوری اسلامی نگاه می کنم .چند نکته آن برایم قابل تأمل است . اولین نکته، عدم آرامش خامنه ای در حین سخنرانی بود .او که معمولاً در سخنرانی های خود ، بدون استفاده از متن مکتوب ، بدون « تپق » زدن و به راحتی صحبت می کند در سخنرانی امروز خود که از روی متن قرائت می شد بارها دچار لکنت شد. نکه دوم رفتار خودخواهانه مسئولان جمهوری اسلامی بود .خامنه ای بلافاصله بعد از سخنرانی خود ، جلسه را ترک کرد . در این زمان ،رامین مهمان پرست سخنگوی وزارت خارجه ، پشت تریبون رفت و به زبان انگلیسی خیلی ویژه گفت :PLEASE REMAIN SEATED AS PRESIDENT OF ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN SCORT THE LEADER OF ISLAMIC REPUBLIC. این اسکورت ، دقایق نسبتاً‌طولانی موجب بر هم ریختن داخل سالن شد .پس از آن رئیس جمهور مصر ، نخست وزیر هند ، احمدی نژاد ، دبیر کل سازمان ملل، ناصر عبدالعزیز رئیس مجمع عمومی سازمان ملل و وزیر خارجه جمهوری اسلامی در جایگاه هیئت رئیسه مستقر شدند ودکتر محمد مرسی سخنرانی خود را شروع کرد که طی آن چند بار با تأکید بر حق مردم سوریه برای آزادی و به پیروزی رساندن انقلاب خود ، رسما به رهبر جمهوری اسلامی که همین دیروز از دولت اسد حمایت کرده بود «‌تودهنی » زد. دفاع مؤدبانه و اصولی او از حق مردم فلسطین به جای شعارهای بی حاصل و اهانت آمیز از دیگر ویژگی های سخنرانی او بود. مدت زمانی که دکتر مرسی به موضوع سوریه و لزوم آزاد سازی آن احتصاص داد از سایر بخش های صحبت او بیشتر بود . او با این صحبت ها نشان داد یکی از اهداف اصلی او ازحضور در تهران ، « آچمز کردن سیاست جمهوری اسلامی در سوریه »‌و استفاده از تریبون تهران برای خنثی کردن شعارهای جمهوری اسلامی در موضوع سوریه بوده است . برای من عجیب بود که او حتی به صورت سمبلیک هم حاضر نشد از « حق هسته ای ایران »‌دفاع کند .نکته جالب دیگر در سخنرانی محمد مرسی ، تجلیل ار ریاست سه ساله مصر بر کنفرانس عدم تعهد بود در حالی که بیش از دو سال از این سه سال ، ریاست کشور مصر به عهده حسنی مبارک بوده که هم اکنون در حال محاکمه است . این رفتار را مقایسه کنید با رفتار سران جمهوری اسلامی که نه تنها همواره فعالیت های رژیم گدشته ایران را یکسره سیاه و خائنانه جلوه می دهند بلکه مدیریت دوره های متفاوت در زمان استقرار جمهوری اسلامی را «‌خائنانه »‌معرفی می کنند . او در سخنوانی خود به صورت زیرکانه ، به موضوع «‌گفتگوی تمدن ها و فرهنگ ها » هم اشاره ای داشت . این سخن ، بازگویی پیشنهاد افتخار آمیز سید محمد خاتمی در سال دو هزار بود و او قطعا می داند که سخن گفتن از این موضوع برای سران فعلی جمهوری اسلامی ، خوشایند نیست .ونهایتا اینکه او حتی به صورت تعارف آمیز هم به حضور و سخنرانی آقای خامنه ای اشاره ای نداشت. این جبسه سه طتز هم داشت . نخست، پیشنهاد آقای خامنه ای برای برگزاری رفراندوم برای حل معضل فلسطین ،دوم میزان تسلط مترجم بود که بارها با ترجمه غلط سخنان مرسی ، از ریاست ایران بر کنفرانس عدم تعهد در سه سال گذشته به جای سه سال آینده سخن گفت ودیگری قطع میکروفون در زمان سخنرانی دومین سخنران – رئیس مجمع عمومی سازمان ملل ـ بود .