بازتاب‌امروز: در نمونه ای دیگر، پرداختن به انتشار چند جمله در صفحه فیسبوک خواهر یکی از کشته شدگان مشهور حوادث بعد از انتخابات که احتمالا چند ده نفر بیشتر ندیده بودند، باعث شد این جملات به صورت گسترده اطلاع رسانی شود و بعد هم هزاران بیننده سایت های فیلترنشده هدایت شدند تا از تصاویر اتاق خوابی این دختر مستفیض! شوند

در حالی که رسانه های رسمی و مقامات دولتی از بی اعتباری و ریزش مخاطب شبکه های ماهواره ای خبر می دهند، ده ها وبسایت و وبلاگ وابسته به برخی نهادها مدام به تولید مطلب در تحلیل و بی آبرو کردن مجریان و عوامل این شبکه ها، به ویژه در حوزه مسایل جنسی و اخلاقی می پردازند.

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، مسئولان کشور از یک سو رسما اعلام می کنند که شبکه هایی نظیر بی بی سی، من وتو ، و وی او آ فاقد مخاطب جدی در میان ایرانیان هستند و از سوی دیگر بودجه های سنگینی برای رصد این شبکه ها، و تهیه مطلب علیه عوامل این شبکه ها هزینه می گردد.

جالب اینجاست که مطالبی که علیه این عوامل تهیه می شود، بعضا آنچنان حجیم و با جزئیات هستند که زندگی نامه تهیه شده برای این افراد از سوی برادران، از زندگینامه های موجود برای بسیاری از مشاهیر علمی و فرهنگی کشور حجیم تر است.

به طور مثال یکی از سایتهای خاص یک بیوگرافی بیش از 5 هزار کلمه ای درباره یک مجری شبکه تلویزیونی من و تو تهیه کرده است که از شجره نامه و پرونده پدرش تا روابط عاطفی و جنسی وی را شامل می شود.

یا ادعای برخی موارد اثبات نشده درباره یکی از مجریان زن بی بی سی تا آنجا گسترش یافت که به صداوسیما هم کشیده شد و این فرد مشهوریت زیادی حتی میان کسانی یافت که تا ان زمان مخاطب شبکه فارسی انگلیس هم نبودند.

البته این نوع اقدامات نوعا بازی در زمین طرف مقابل به شمار می رود. مثلا در نمونه ای دیگر، پرداختن به انتشار چند جمله در صفحه فیسبوک خواهر یکی از کشته شدگان مشهور حوادث بعد از انتخابات که احتمالا چند ده نفر بیشتر ندیده بودند، باعث شد این جملات به صورت گسترده اطلاع رسانی شود و بعد هم هزاران بیننده سایت های فیلترنشده هدایت شدند تا از تصاویر اتاق خوابی این دختر مستفیض! شوند

اکنون پرسش اینجاست که اگر این شبکه ها واقعا بی تاثیرند، چرا بودجه بیت المال صرف تاسیس سایتها و وبلاگ های تخصصی علیه آنها شده و درباره عوامل دسته چندم آنها تحقیق به عمل می آید؟

آیا وارد شدن به حیطه خصوصی این افراد و یا انتشار عکس های فیس بوک و صفحات شخصی آنها در رسانه های دولتی نظیر باشگاه خبرنگاران جوان از نظر شرعی مجاز است؟

اما اگر این رسانه ها واقعا این اندازه منفور نبوده و در داخل بیننده و تاثیرگذاری دارند، آیا فاسد و مفسد معرفی کردن عوامل و دست اندرکاران آنها، نوعی تبلیغ برای روابط نامشروع و مشروبات الکی نیست؟

مگر بسیاری از چهره های مشهور هنری و ورزشی داخل کشور که مرتب در صداوسیما و مراسم های رسمی با حضور مقامات ارشد کشور ظاهر می شوند و مردم را دعوت به اخلاق و تقوا و نیکوکاری می کنند خود دارای برخی مسایل اخلاقی در حیطه شخصی نبوده و بارها مورد تذکر، پیگرد و ممنوع التصویری واقع نشده اند، پس با هر توجیهی که این افراد انسان های اخلاقی معرفی می شوند، نباید بر فاسد بودن سایر چهره های مشهور و اندکی محبوب تاکید شود؛ چرا که تاکید بر این فساد، نوعی هدایت هواداران آنها به مفاسد مورد اشاره می باشد.

اگرچه همانند بسیاری از تهمت هایی که از سوی رسانه های افراطی و تندرو داخلی به چهره های فرهنگی و سیاسی داخل کشور که امکان دفاع از خود و شکایت به دادگاه را دارند، زده می شود، قطعا بسیاری از اتهامات فساد به چهره های خارج از کشور نیز آمیخته با دروغ می باشد.

البته واقعیت آن است که بسیاری از افرادی که سوژه چنین مسایلی هستند، به حجاب و مقیدات شرعی اعتقاد ندارند و این امر را هم پنهان نمی کنند. با این شرایط، این که تصاویر نیمه عریان رنگارنگ و عجیب و غریب آنها که ارزش خبری نیز ندارند، در رسانه های داخلی با وضوح عالی نمایش داده شود و بر قبیح بودن آن تاکید شود، چیزی جز تلاش این رسانه ها برای جذب مخاطب است و آیا مثلا این امر چه اثر مثبتی در داخل و چه اثر منفی برای این سوژه ها خواهد داشت؟

پیشنهاد «بازتاب» به برادرانی که وظیفه مصرف کردن بودجه های میلیاردی در جنگ نرم را برعهده دارند، این است که به جای ترویج فحشا و فساد، به ارائه تحلیل های وجبی خود بپردازند و حقوق خود را دریافت نمایند و برای جذب مخاطب به انتشار عکسهای خاص! افراد و تحلیلهای راست و دروغ درباره روابط … افراد اقدام ننمایند.