بی‌بی‌سی، بیت المقدس

آقای سبتی در پانزده سالگی از ایران خارج شده و در میان کسانی که بعد از انقلاب ایران به اسرائیل مهاجرت کرده اند، بالاترین درجه را دارد.

سرهنگ رامتین سبتی، فرمانده جدید معاونت دکترین و توسعه ستاد دفاع غیرنظامی ارتش اسرائیل، می‌گوید ۱۵ ساله بود که محله یوسف آباد تهران را گذاشت و از مرز پاکستان قاچاقی کشور را ترک کرد.

پس از ۲۵ سال زندگی در اسرائیل، آقای سبتی هنوز به خوبی فارسی صحبت می‌کند.

او می‌گوید کشور زادگاه و هویت ایرانی‌اش را دوست دارد ولی دیگر مملکتش اسرائیل است.

کلیک با آقای سبتی در پادگان شهر رلمه، واقع در نواحی مرکزی اسرائیل، گفتگو کردم.

در بین ایرانیهایی که بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ به اسرائیل مهاجرت کرده و وارد کادر ارتش شده‌اند، سرهنگ سبتی بالاترین درجه را دارد.

به عنوان یک نظامی پاسخهایش بسیار دیپلماتیک بود و از اظهار نظر درباره مناقشه اتمی خودداری کرد.

او می‌گوید: “اگر خدای ناخواسته جنگ شد من فقط کارم این است که به مردم (اسرائیل) هرچه بهتر و بیشتر کمک کنم.”

گردان تجسس و نجات این افسر ایرانی تبار در یک مانور مقابله با زلزله که این هفته در اسرائیل برگزار می‌شود‌، شرکت دارد.

آقای سبتی می‌گوید زلزله یا موشک برایش فرقی نمی‌کند، وظیفه او این است که برای مواقع بحرانی آماده باشد.

“هیچ وقت نمی‌شود بگوئیم که صد در صد آماده‌ایم. ولی ما از چند سال پیش خیلی آماده‌تر هستیم حتی از دو سه سال پیش آمادگی (دفاع غیرنظامی) ما خیلی بهتره.”

از سرهنگ سبتی پرسیدم که آیا رگ و ریشه ایرانی اصلا در کارش تاثیری دارد؟

می‌گوید: «همیشه به من می‌گویند به خاطر اینکه من ایرانیم می‌توانم بحث کنم…بعد از ۲۵ سال که اینجا زندگی میکنم هیچ وقت یادم نمیره که ایرانیم. وقتی میروم خانه مادرم (خانه) خواهرم، فارسی حرف می‌زنیم.”

می پرسم پس چرا مانند خیلی از یهودهایی که به اسرائیل مهاجرت کردند اسم عبری انتخاب نکرده‌اید؟

سرهنگ سبتی می گوید که «چون من اسمم رو دوست دارم. (در اسرائیل) خیلی کم کسانی هستند که اسمشون رامتینه. به همین خاطر تصمیم گرفتم بگذارم بمونه. من از اینکه ایرانی هستم افتخار می‌کنم. هیچ مشکلی نیست که ایرانیم. هر کس می‌پرسد که رامتین چیه می‌گویم اسم ایرانی. اسم شاعر ایرانی.”