دویچه‌وله: مرتضی طلایی، عضو شورای شهر تهران، گفته است که زندگی مشترک خارج از ازدواج دختران و پسران در زیر یک سقف در تهران افزایش یافته است. به گفته وی این پدیده بیشتر در محلات شمال شهر پایتخت گزارش شده است.

مرتضی طلایی، عضو شورای شهر تهران، در گفت‌وگویی با خبرگزاری کار ایران، ایلنا از افزایش زندگی مشترک دختران و پسران جوان که با یکدیگر به طور رسمی ازدواج نکرده‌اند، در شهر تهران خبر داده است. به گفته آقای طلایی “زندگی‌های مجردی دانشجویی” عمدتا در محلات شمال شهر تهران گزارش شده‌اند و هنوز آمار رسمی در این زمینه از سوی نهاد‌های ذیربط اعلام نشده است.

این عضو شورای شهر تهران افزایش زندگی مشترک دختران و پسران مجرد در زیر یک سقف را “پدیده جدیدی از نوع آسیب‌های اجتماعی” دانسته که “پیامدهای خطرناکی” را به همراه خواهد داشت.

آقای طلایی در بخش دیگری از این گفت‌وگوبا اشاره به معضل “زنان خیابانی” در شهر تهران “برخورد قهری” با این زنان را چاره‌ساز ندانسته و گفته است: «‌بر فرض که پلیس این زنان را از سطح شهر جمع کند و شهرداری هم پای کار بیاید بعد از جمع‌آوریشان با آن‌ها چه باید کرد؟»

او ارائه پیشنهاد برای حل مشکل “زنان خیابانی” را وظیفه شورای شهر ندانسته و گفته است: «تلاش ما بیشتر بر این است تا نظام خانواده را حفظ کنیم از این رو آماری دال بر افزایش زنان ویژه ندارم اما شخصا آمار آسیب‌ها را می‌فهمم چرا که طلاق رو به رشد است.»

تهران و شیراز دارای بیشترین آمار زندگی تک‌نفره

چندی پیش روزنامه خراسان نوشت که نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰ نشان می‌دهند که کمی بیش از ۷ درصد خانواده‌های ایرانی را “خانواده‌های تک‌نفره” تشکیل می‌دهند. بر اساس تعاریف “خانواده تک نفره” به افرادی گفته می‌شود که بنا بر تعریف آماری ازدواج نکرده‌اند و مطلقه نیز نیستند، بلکه شیوه زندگی مستقل را برای خود برگزیده‌اند.

به گفته کارشناسان یکی از دلایل عمده گرایش دانشجویان در سال‌های اخیر به زندگی تک نفره کمبود خوابگاه‌های دانشجویی است به گفته کارشناسان یکی از دلایل عمده گرایش دانشجویان در سال‌های اخیر به زندگی تک نفره کمبود خوابگاه‌های دانشجویی است

به نوشته این روزنامه نتایج سرشماری سال ۹۰ حاکی از آن بوده‌اند که زندگی مستقل جوانان مجرد نسبت به ۵ سال گذشته ۲ درصد افزایش داشته است. بر اساس آمار تهران و شیراز بیشترین آمار زندگی تک‌نفره را دارند و پس از آن شهرهای مشهد، اصفهان، تبریز و اهواز قرار می‌گیرند.

به گفته کارشناسان یکی از دلایل عمده گرایش دانشجویان در سال‌های اخیر به زندگی تک نفره به ویژه دانشجویان غیربومی، کمبود خوابگاه‌های دانشجویی است که مسئولان نیز تا کنون تدبیری برای حل معضل سرگردانی دانشجویان نیاندیشیده‌اند.

دکتر علی اسماعیلی، استاد روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی تیرماه امسال به روزنامه رسالت گفته بود: «وقتی دانشگاه برای دادن خوابگاه هزينه‌های زيادی از دانشجو دريافت می‌كند دانشجويان ترجيح می‌دهند همين هزينه را صرف اجاره‌خانه مستقل كه آرامش و سكوت بيشتری نسبت به خوابگاه دارد، بكنند.»

اواسط آذرماه امسال مجید دوستعلی، قائم مقام وزیر کار افزایش خانه‌های تک نفره را یکی از “تهدیدات دشمن” خواند. در سال‌های اخیر محدودیت‌هایی از جمله عدم اجاره خانه به جوانان از سوی مقامات ایرانی وضع‌شده است.

“حاکمیت نباید وارد زندگی خصوصی مردم شود”

فرمانده نیروی انتظامی تهران سه سال پیش در چارچوب طرحی به نام “انضباط اجتماعی” از مبارزه پلیس با “خانه‌های مجردی” و جمع‌آوری آنان سخن گفت.

هر چند در پی بحث‌های فراوانی که در مورد نحوه اجرایی شدن این طرح در رسانه‌های داخلی به راه افتاد، پلیس تهران منظور از خانه‌های مجردی را “کانون‌های جرم‌خیز” در منطقه ۱۲ شهر تهران اعلام کرد و اظهار داشت که این خانه‌ها از سوی پلیس شناسایی شده‌اند.

در همان زمان مجید نصیرپور، یکی از نمایندگان مجلس، در واکنش به این طرح نیروی انتظامی گفت:« اگر در تهران اماكنی وجود دارد كه در آن مانند خانه‌های تيمی اوايل انقلاب كارهای سازمان يافته اتفاق می‌‌افتد كه عليه امنيت اجتماعی است، وظيفه حاكميت است كه با اين مساله برخورد مناسب داشته باشد. اما اگر صرفا اماكنی باشد كه افراد به صورت مجردی در آن زندگی می‌‌كنند مانند كسانی كه از شهرستان به تهران آمده و يا هر فرد ديگری که بنا بر دلايل خود مجرد زندگی می‌‌كند، دارای اين حق هستند كه مجردی زندگی كنند و قانون اساسی و شرع اجازه نمی‌‌دهد كه حاكميت وارد زندگی خصوصی مردم شود.»