04.08.2007

متن کامل نامه کنگره آمریکا به بانک جهانی علیه ایران

آفتاب: جمعی از اعضای کنگره آمریکا از هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در نامه‌ای غیرمتعارف و شدیداللحن به «رابرت زولیک» رییس جدید بانک جهانی؛ با تکرار اتهامات کاخ سفید به تهران از وی خواستند اقدامات جدی و گسترده‌تری را برای افزایش فشار اقتصادی بر ایران دنبال کند.

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی آفتاب، این نامه که توسط برخی از نمایندگان کنگره آمریکا از هر دو جناح از جمله مارک استیون کرک (جمهوری‌خواه) – استیون راثمن (دمکرات) – رابرت اندروز (دمکرات) – برد شرمن (دمکرات) – گری آکرمن عضو کنگره – هووارد برمن (دمکرات) – دن برتون (جمهوری‌خواه) – استیو ایزراییل (دمکرات) – جف میلر (جمهوری‌خواه) – جان لیندر (جمهوری‌خواه) – ریک رنزی (جمهوری‌خواه) – و تیم مورفی (جمهوری‌خواه) امضا شده است؛ با تکرار اتهامات آمریکا به ایران از بانک جهانی خواسته است «هر گونه درخواست وام یا بخشش را برای ایران یا شرکت‌هایی که در ایران کار می‌کنند، رد کند».

آفتاب با توجه به این که هفته گذشته خبر پیش‌نویس این نامه را منتشر کرده بود [اینجا] اکنون متن کامل نامه مزبور را که 3 روز قبل برای «رابرت زولیک» ارسال شده است، منتشر می‌کند:

اول، خواهشمند است تبریکات ما را به مناسبت انتصاب جنابعالی به سمت ریاست بانک جهانی بپذیرید. دوم، با شروع کار شما در سمت ریاست بانک، از شما تقاضا داریم پروژه‌های جاری را به منظور همسو کردن مجدد سیاست‌های بانک با قطعنامه‌های شورای امنیت در مورد ایران مورد بررسی مجدد قرار دهید. به نظر ما با توجه به این که شورای امنیت اقدامات رییس جمهور احمدی نژاد را محکوم می‌کند، اگر بانک جهانی تامین مالی دولت وی را به حالت تعلیق در آورد، امری مناسب خواهد بود.

شورای امنیت و آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای هر دو ایران را نقض کننده وظایف خود تحت پیمان منع اشاعه هسته‌ای سازمان ملل شناخته‌اند. آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای گزارش می‌دهد ایران مهلت شورای امنیت را برای متوقف کردن غنی سازی اورانیوم نادیده گرفته و برنامه هسته‌ای خود را توسعه بخشیده است.

در حالی که سازمان انرژی اتمی ایران به سوی هدف اعلام شده خود مبنی بر به راه اندازی 50 هزار سانتریفیوژ برای غنی سازی اورانیوم در نطنز به پیش می‌رود، بانک جهانی 9 پروژه دولتی را در ایران به مبلغ کل 1/355 میلیارد دلار تامین مالی می‌کند – – که یکی از آنها در اصفهان، مقر برنامه هسته‌ای ایران، می‌باشد.

ایالات متحده همچنان سرمایه گذار اصلی در بانک جهانی است. در سال 2006 مبلغ 950 میلیون دلار و در سال 2007 مبلغ 940 میلیون دلار کمک کرده است. ماه گذشته، مجلس نمایندگان مبلغ 950 میلیون دلار دیگر کمک را تصویب کرد. ضمنا بانک مزبور مبلغ 220 میلیون دلار را در سال مالی 2007 پرداخت کرد و پرداخت مبلغ بیش از 870 میلیون دلار برای سال‌های مالی 2008و 2009 و 2010 باقی مانده است.

رؤسای جمهور کارتر، ریگان، بوش، کلینتون و بوش همگی تایید کردند که ایران یک کشور حامی تروریسم است. اداره تروریسم و اطلاعات مالی وزارت خزانه داری تلاش قابل ملاحظه‌ای برای مسدود کردن دارایی‌های ایران به کار می‌گیرد. هنگامی که به اسناد منتشر شده بانک جهانی نگاه می‌کنید، یک دیدگاه جهانی نسبت به ایران پیدا می‌کنید که عقب افتاده، مورد مطالعه قرار نگرفته و قدیمی می‌باشد. کلیه پروژه‌های جاری در ایران بر اساس یک سند مربوط به سال 2001 موسوم به راهبرد کمک مشروط می‌باشد. در آن سند بانک می‌نویسد: «یک رقابت سیاسی نسبتا زنده و فعال در ایران وجود دارد که از طریق آن مردم نظرات خود را بیان می‌کنند، نوع جامعه، آرزوهای اقتصادی و نمایندگی سیاسی را انتخاب می‌کنند…. ایران از انقلاب 1979 تا کنون تاکید قوی و ویژه‌ای بر توسعه انسانی، حمایت اجتماعی و عدالت اجتماعی داشته و تا امروز پیشرفت حائز اهمیتی داشته است».

با این حال، «خانه آزادی» که سردسته جهانی در ارزیابی آزادی‌های شخصی و سیاسی می‌باشد، دارای چشم انداز متفاوتی در نشریه سال 2006 خود از آزادی در جهان می‌باشد: «ایرانیان نمی توانند دولت خود را به صورت مردم سالاری عوض کنند… فساد فراگیر است… آزادی بیان محدود است… آزادی مذهبی محدود است. آزادی فرهنگی در ایران محدود است… با وجودی که قانون اساسی توقیف یا بازداشت خودسرانه را منع می‌دارد ولی این گونه اعمال کاملا عادی است و به طور فزاینده‌ای به صورت عادت جاری در می‌آید».

باید تعجب کرد که چرا کشوری که 2/6 میلیون بشکه نفت در روز صادر می‌کند به کمک‌های عمرانی بانک جهانی نیاز دارد. درآمد صادرات نفت ایران بین سال‌های 2003 و 2005 تقریبا دو برابر شد و از 7/23 میلیارد دلار به 6/46 میلیارد دلار افزایش یافت. آن رقم به 50 میلیارد دلار در سال 2006 رسید. تولید ناخالص داخلی واقعی ایران از 8/4 در صد در سال 2004 و 6/5 در صد در سال 2005 افزایش یافت. چرا این کشور به کمک بانک جهانی نیاز دارد ؟

به علاوه، سرمایه گذاری بانک در ایران در تضاد شدید با کار آن در عراق قرار دارد. علیرغم موقعیت تاریخی عراق به عنوان یک عضو پایه گذار بانک جهانی در سال 1945، مدت دو سال و نیم بعد از سقوط صدام حسین طول کشید تا یک پروژه عمرانی را تصویب کند. هیات مدیره تا کنون تنها چهار پروژه به مبلغ کل 399 میلیون دلار را برای دولت جدید عراق تصویب کرده – – که مقدار کمی از آن صرف شده است.

هیات مدیره بانک نه تنها منفک از سیاست‌های شورای امنیت سازمان ملل می‌باشد، بلکه همچنین با سیاست‌های بلر نخست وزیر انگلستان، سارکوزی رییس جمهور منتخب فرانسه و مرکل صدر اعظم آلمان در رابطه با ایران اختلاف دارد.

در حالی که وزارت خزانه داری برای قطع تامین مالی تهران اقدام به عمل می‌آورد، بانک جهانی تا سال 2010 حمایت از محل منابع خارجی برای دولت ایران تامین می‌کند. در حالی که رییس جمهور ایران متعهد به نابودی کشور اسراییل می‌شود، حزب الله /حماس را تامین مالی می‌کند و از قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل سرپیچی می‌کند، هیات مدیره بانک در صدد است پرداخت‌های بیشتری را برای ایران تصویب کند.

سازمان‌های چند ملیتی نماینده بهترین و بالاترین توان برای دیپلماسی ایالات متحده و متحدان هستند. اگر سازمان ملل و بانک جهانی با یکدیگر کار کنند، موفقیت این دیپلماسی افزایش خواهد یافت. ما از بانک جهانی می‌خواهیم هر گونه درخواست وام یا بخشش را برای ایران یا شرکت‌هایی که در ایران کار می‌کنند، رد کنند.

ارادتمند،
مارک استیون کرک عضو کنگره (جمهوریخواه) – استیون راثمن عضو کنگره (دمکرات) – رابرت اندروز عضو کنگره (دمکرات) – برد شرمن عضو کنگره (دمکرات) – گری آکرمن عضو کنگره (دمکرات) – هووارد برمن عضو کنگره (دمکرات) – دن برتون عضو کنگره (جمهوریخواه) – استیو ایزراییل عضو کنگره (دمکرات) – جف میلر عضو کنگره (جمهوریخواه) – جان لیندر عضو کنگره (جمهوریخواه) – ریک رنزی عضو کنگره (جمهوریخواه) – تیم مورفی عضو کنگره (جمهوریخواه)

پیام برای این مطلب مسدود شده.

Free Blog Themes and Blog Templates