پیک ایران: یک روزنامه آمریکایی با اشاره به شکست دیپلماسی چماق و هویج واشنگتن برای توقف برنامه هسته ای صلح آمیز تهران نوشت :اجماعی که هم اکنون در واشنگتن برای حل موضوع هسته ای ایران وجود دارد، دادن زمان بیشتر و نه زمان نامحدود به شورای امنیت برای حل این مسئله است.
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه واشنگتن پست نوشت : چهارده ما پس از پیشنهاد ” کاندولیزا رایس ” وزیر امور خارجه آمریکا برای گفتگو با ایران، شکست دیپلماسی چماق و هویج برای توقف تمایلات هسته ای و منطقه ای ایران، سبب شده تا صدای اقدام قاطع تر و از جمله استفاده احتمالی از زور به گوش برسد.
” رابین رایت” نویسنده این مطلب خاطر نشان می کند: بحث و مذاکراتی که هم اکنون درباره این اقدام وجود دارد و از لابه لای گزارشهای جدید، کنفرانسها و تحلیلها مشهود است، همچنان در مراحل اولیه خود قرار دارد، اما درخواست برخی از دولت بوش مبنی بر اینکه در دوران 17 ماه باقیمانده از دوران ریاست جمهوری خود قاطعانه تر عمل کند، یادآور همان بحثها از سوی موسسات مطالعاتی و مفسران است که حمله به عراق را شکل دادند.
نویسنده به نقل از “ویلیام کریستول” سردبیر ویکلی استاندارد و از طرفداران جنگ عراق نوشت:” بسیاری می خواستند به دیپلماسی فرصتی بدهند، اما تا حدی باید نتایجی وجود داشته باشد.”
کریستول افزود:” یک سالی است که رایس موافقت کرد با ایرانی ها در صورتی که شرایط شورای امنیت سازمان ملل را بپذیرد، گفتگو کند و این تنها چیزی بود که زمان بیشتری را به برنامه هسته ای آنها داد.”
در ادامه این مطلب آمده است : رایس و” رابرت گیتس” وزیر دفاع آمریکا به تحریمهای اقتصادی و فشاراز طریق شورای امنیت سازمان ملل معتقدند. اما دیدگاههای طرفداران سیاست قاطع تر منعکس کننده دیدگاههای بخش کوچکی از دولت بوش است که برای گزینه های نظامی در صورتی آمادگی دارند که ایران برنامه غنی سازی را تعلیق نکند .
رایت ادعا می کند: صدای طرفداران این اقدام همچنین به علت مسئله عراق بلندتر شده است. از ماه می دور اول گفتگوهای رسمی بین آمریکا و ایران مانع حمایت ایرانی ها از گروه های شیعه در عراق که نیروهای آمریکایی را هدف قرار می دهند، نشده است.
” کنث کاتزمن” کارشناس خاورمیانه در سرویس پژوهشهای کنگره گفت :”اجماع نظری که من می شنوم این است که به روند شورای امنیت ( سازمان ملل متحد) زمان بیشت،ر اما نه زمان نامحدودی داده شود، و در بهار سال 2008 باید توجه دقیق و خوبی به این مسئله شود که آیا باید به این روند ادامه داد و اینکه آیا باید به گزینه های دیگری توجه کرد.”
“سوزان مالونی” کارشناش سابق مسائل ایران در وزارت امورخارجه وهم اکنون یکی از کارشناسان بروکینگز گفت : بسیاری از طرفداران اقدام سخت تر در زمانی از آن سخن می گویند که دولت بوش با بحران داخلی اعتماد به علت تداوم و پایداری استراتژی دیپلماتیک خود روبروست.
وی تصریح کرد:”یک حس ناامیدی درباره این استراتژی وجود دارد. یک گزینه روشن برای برخی طرفداران، گزینه بمباران است.”
نویسنده تصریح می کند: همه کسانی که خواستار اقدام قاطع ترهستند نمی خواهند از اقدام نظامی استفاده شود، بلکه درمقابل، آنها می گویند که سیاست کنونی رفتار ایران را تغییر نداده است.
در بخش دیگری از این تحلیل، نویسنده به رویکرد خصمانه و پیشنهاد استفاده از گزینه اقدام نظامی از سوی موسسات مطالعاتی از جمله ” امریکن اینترپرایز”، “هوور” و “هریتج” پرداخته و مثلا به بخشی از وب سایت موسسه هریتج با عنوان ” ایران: تهدید رو به افزایش” اشاره می کند که طرفدار دیپلماسی قاطعانه تر و تحریمهای سخت با استفاده از زور برای جلوگیری از تبدیل ایران به یک قدرت هسته ای است.
در پایان این تحلیل با اشاره به این مسئله که گام بعدی درباره ایران برخلاف حمله به عراق در سال 2003 چندان مشخص نیست، به نقل از ” دانیل پلتکا” از امریکن اینترپرایز آمده است:” من از ایده هر چیزی که مانع از برنامه سلاحهای هسته ای شود، استقبال می کنم، اما متقاعد نشده ام که بمباران این کار را انجام می دهد. این اقدام ممکن است گزینه آخر ما باشد، اما مطمئن نیستم که هنوز در آن موقعیت باشیم.”