عصرایران: من اصولا هيچ مشكلي با (…)به عنوان آلت جنسي ندارم. مشكل من با (…) است كه دست يك مرد هتروسكشوال است، و جاي بيل و كلنگ را مي گيرد. با تجربه هاي مختلفي كه داشتم كشف كردم كه اين … مي تواند به ظرافت… باشد، .. در ارتباط جنسي هتروسكشوال ها كه متأسفانه به عنوان الگوي روابط همجنسگراها هم به كار مي رود، (تقسيم دو طرف رابطه به اكتيو و پاسيو، زن و شوهر) اعضاي جنسي محدوداند به (…) و (…) و (…) و دهن و انگشت، و لذت جنسي اگر به خاطر توليد مثل نباشد، به خاطر حفظ قدرت/موقعيت، صورت مي گيرد.

پس از آنكه روزنامه “شرق” به دليل يك گفت وگوي ظاهراً فرهنگي، ديدگاههاي رئيس سازمان همجنس گرايان ايران را منتشر كرد، هيئت نظارت بر مطبوعات دستور توقيف موقت اين روزنامه را صادر كرد.

به گزارش فارس ، هيئت نظارت بر مطبوعات در جلسه ديروز خود ، دستور توقيف موقت اين روزنامه را به دليل گفتگوي تفصيلي با يك زن همجنس باز در صفحه ادبيات و نيز تكرار درج مطالب غير اخلاقي روز شنبه مورخ 13/5/86 صادر كرد.

اين روزنامه پس از اختصاص يك صفحه به مصاحبه با ساقي قهرمان، ضد انقلابي فراري كه اكنون در سن پنجاه و يك سالگي در كانادا اقامت دارد وسردبير نشريه “چراغ” ارگان رسمي سازمان دگرباشان جنسي ايراني است، در تاريخ(14/15/ 86) مدعى عدم آگاهى در اين مورد شد.

ساقى قهرمان كه به همراه برادرش “ساسان” سردبير سايت‌”گذار”( ارگان فارسى سازمان سيا) چند سال است كه در خدمت سازمان اطلاعات مركزى ايالات متحده و تشكيلات “خانه آزادي” آمريكا هستند در اين مصاحبه اخلاقيات را داراى تاريخ مصرف دانست و در عين حال مدعى شد:انعطاف‌ناپذير بودن مرزبندى‌هاى جنسيتى غير اخلاقى است.

روزنامه شرق در حالي گفت وگوي رئيس سازمان همجنس گرايان ايران را در يك صفحه منتشر كرده بود كه از سال 1997 كه نخستين كتاب اين هرزه گرد جنسي و فكري در كانادا منتشر شد، حتي رسانه هاي خارجي به دليل اوج هرزگي اشعار و داستان هاي وي، از انتشار خبر و گزارش پيرامون آن خودداري كردند.او همچنين رسما كتابى در ستايش روسپيگرى نوشته‌است.

خبرگزاري فارس با پوزش از خوانندگان محترم ، جهت تنوير اذهان و دلايل اتفاق تاسف باري كه منجر به توقيف شرق شد، ناگزير به گوشه اي از هرزه گري هاي وقيحانه اين فرد اشاراتي خواهد داشت:

در اين گفت‌وگو، مصاحبه‌كننده به ساقي قهرمان مي گويد كه در اشعارش نوعي اخلاق‌گرايي مستتر است و وي با تأكيد بر اين‌كه «اخلاق‌‌گرا توصيف كردن وي درست نيست»، به ترويج همجنس‌گرايي پرداخته و مي‌گويد: من يك بار اخلاقيات را تماشا مي‌كنم و يك بار انكارش مي‌كنم…اخلاق در برابر زن ـ انسان مي‌ايستد. در برابر مرد ـ انسان هم مي‌ايستد… زن محكوم است به «مادر شدن»، مرد محروم است از «مادر بودن». به نظر من مادرانگي يك حس انساني است، ويژگي زنانه نيست به خصوص كه فيزيك زن به تنهايي براي مادر شدن كافي نيست. اگر اخلاقيات حاكم نيمي از مردم را از مادر بودن محروم مي‌كند و نيم ديگر را محكوم به مادر شدن، اينجا يك ظلم اتفاق افتاده است.

وي خواستار آن شده كه مردان امكان داشته باشند مادر فرزندي باشند. وي تحميل فرهنگ به تن را غيراخلاقي دانسته و مي‌گويد: محكوميت در قالب جنسيت قراردادي و انعطاف ناپذير بودن مرزبندي هاي جنسيتي غيراخلاقي است.

جالب آن‌كه پس از بيان اين اظهارات، مصاحبه‌گر مي‌پرسد:«فكر نمي كني اين يكي از جزاير نامكشوف زبان ماست كه هنوز به آن پرداخته نشده؟ اينكه مرد هم مثل زن انسان است و مي‌تواند مادر باشد. مي‌تواند زن باشد. همان طور كه زن در زبان مي‌تواند مرد باشد» و وي پاسخ مي‌دهد: شايد از جزاير نامكشوف زبان ما باشد، اما در حوزه فلسفه و ادبيات جهاني كشف شده است.
گفتني است ، روزنامه شرق، عصر شنبه اقدام به حذف گفتگوي مذكور از سايت اينترنتي خود كرده بود.

ساقي قهرمان كيست؟

نشريه «چراغ» ارگان رسمي سازمان دگرباشان جنسي ايراني، اورا اينگونه معرفي مي كند: ” او را فروغ دوران خوانده اند، او را مبارز راه رهايي زنان بدون پرداختن به رودر رويي مستقيم با مردسالاري معرفي كرده اند، او را تن كامه خواهي دانسته اند كه بي پروا به لذت ستاني از جسم خويش مي پردازد و خواننده را به تماشاي اين لذت ستاني دعوت مي كند. او را ترسيم كننده اروتيسم لزبينيسم دانسته اند، او…..

اما اينطور به نظر مي رسد كه ساقي همه اينها هست و نيست. او ظاهرآ مرزبندي را برنمي تابد و در اشعار خود ( چه بسا در زندگي واقعي نيز) از لذت و خواهش تن رو برنمي تابد و اگر هوس كند، با هر كسي چه زن و چه مرد و حتي خود ” عشق” همبستر مي شود. اروتيسم، همجنسگرايي و دگرجنسگرايي همه را مي توان در اشعار ساقي ديد….”

ساقي قهرمان در مصاحبه اي درباره خودش اينچنين مي گويد:” تا بيست و چهار سالگي در ايران زندگي كردم و بعد از آن به دلايل سياسي، يعني به دليل همكاري با تشكيلات زنان حزب توده، از ايران فرار كردم. من فقط سه سال بعد از انقلاب در ايران بودم. هنوز فضاي وحشت ايران را فراموش نكرده ام. تا زماني كه در ايران بودم بي تجربه تر از آن بودم كه بدانم چرا در روابط عاطفي ام به مشكل بر مي خورم.

من در اين سي سال اخير بارها عاشق شده ام، يك بار ازدواج كردم. دوبار مادر شده ام. چند بار كورتاژ كردم. چند بار با كساني دراز مدت يا كوتاه مدت زندگي كرده ام. با آدم هاي مختلف خوابيده ام. از آدم هاي مختلف طلاق گرفته ام. طول كشيد تا خصوصيات جنسي خودم را دقيقا كشف كردم….قيد و بندهايي كه فضاي زندگي من را تنگ كرده بودند، بايد دور ريخته مي شدند، به هر قيمتي..”

او در مورد شعرهايش مي گويد: ” در شعرهايم در پي اثبات هويت خودم هستم. خودم هم زن ام. هم جنسگرا هم هستم. تمام روابط و قراردادهاي اجتماعي را از دريچه روابط جنسي مي بينم. در شعرهايم تصوير عشقبازي زنان را منعكس مي كنم، و اين زنان گاهي در حال كام گرفتن از زنان اند، و گاهي در حال كام گرفتن از مردان، و گاهي ديگران… ”

وي درمورد نگاهش به همجنسگرايي مي گويد:” من اصلا قادر نيستم به شيشه شراب نگاه كنم و سر شيشه، و درازي گلوي بطري را اندازه نگيرم. از شمع خوشم نمي آيد. مي شكند، و حساسيت هم مي آورد…. از بهترين شيوه هاي عشقبازي است، متأسفانه فروتني فرهنگي ما اجازه نمي دهد عاشق خودمان باشيم و با خودمان عشقبازي كنيم. انگار هميشه كس ديگري بايد دست به كار شود و به ما لذت “بدهد”. منظورم اين است كه چرا … عشقبازي خوانده مي شود و …

آدم ها يا همجنسگرا به دنيا مي آيند، يا جنس مخالف گرا، …. اين كه هتروسكشوال ها تنها جنس قانوني دنيا اند از همان مقوله ديكتاتوري مذهبي، نژادي، جنسي است. اما اين شرايط عوض خواهد شد. دنيا ياد خواهد گرفت كه تك صدايي سرنوشت جهان نيست.

من اصولا هيچ مشكلي با (…)به عنوان آلت جنسي ندارم. مشكل من با (…) است كه دست يك مرد هتروسكشوال است، و جاي بيل و كلنگ را مي گيرد. با تجربه هاي مختلفي كه داشتم كشف كردم كه اين … مي تواند به ظرافت… باشد، ..
در ارتباط جنسي هتروسكشوال ها كه متأسفانه به عنوان الگوي روابط همجنسگراها هم به كار مي رود، (تقسيم دو طرف رابطه به اكتيو و پاسيو، زن و شوهر) اعضاي جنسي محدوداند به (…) و (…) و (…) و دهن و انگشت، و لذت جنسي اگر به خاطر توليد مثل نباشد، به خاطر حفظ قدرت/موقعيت، صورت مي گيرد.

همجنسگرايي را نمي شود انكار كرد، همجنسگرايي هم عمر خود تاريخ است… اگر اروتيكاي همجنسگرايانه را از ادبيات كلاسيك ايران حذف كنيم چيز زيادي از ادبيات باقي نمي ماند.

او درباره تجربيات شخصي اش ازهمجنسگرايي مي گويد: ” هم رابطه عاشقانه، و هم سكس را با زن ها تجربه كرده ام.
من اصولا از جفتگيري با مردها لذت نمي برم… من عشقبازي كردن با مردها را دوست ندارم.

قهرمان درمورد ارتباط با افراد داخل ايران مي گويد: ” ايران را دوست دارم، ولي علاقه اي به بودن در ايران ندارم… اولين بار كه دستگير شدم به وسيله مردم عادي خيابان دستگير شدم. اعلاميه پخش مي كردم.

چند نفر از مردم ريختند دور من و دستگيرم كردند. بعد انداختندم توي ماشين و بردند تحويل كميته دادند. اگر كميته دستگيرم كرده بود ناراحت نمي شدم. اين واقعيت كه مردم به خاطر اعلاميه پخش كردن مي توانند بريزند سر من،… حالم را بد كرد. بعدا، در روزهاي پيش از اين كه از ايران خارج شوم، در روزهايي كه مخفي بودم و اگر شناخته مي شدم دستگير مي شدم، راه رفتن ميان مردم، زندگي كردن در خانه هاي مردم، دلشوره اي در من انداخت كه ديگر هيچوقت دلم نخواست در كوچه هاي ايران راه بروم.

خيلي چيزها هستم ولي مازوخيست نيستم.
تا حد امكان سعي مي كنم كه در داخل كشور به كارهايم دسترسي داشته باشند… ارتباط خصوصي با هيچكس در ايران ندارم، اميدوارم در آينده داشته باشم. ”

مطالب مستهجن و الفاظ ركيك در اشعار و نوشته هاي ساقي قهرمان به قدري زياد است كه بيان آن حرمت قلم را مي شكند و هم در حوصله اين گزارش نمي گنجد.به همين مقدار براي قضاوت خوانندگان بسنده مي كنيم. مجدداً از خوانندگان پوزش مي خواهيم.