پیک نت: سیامک زند:

روزنه های خبری همیشه در جمهوری اسلامی یا مسدود بوده، یا تحت کنترل و هدایت. یعنی یا مردم نباید بدانند و یا اگر هم چیزی را لازم است بدانند از آن نگاهی باید بدانند و یا ببینند که حاکمیت می بیند و می پسندد. نه تنها با اخبار و رویدادهای روز، که حتی با تاریخ ایران هم همینگونه رفتار شده است. کافی است نگاهی به کتاب های مدارس و حتی دانشگاهی بشود تا معلوم شود، همه آنچه را که فکر می کنند معلوم نیست!

بنابراین، مردم عادت کرده اند از بروز نشانه ها، خبرهای مهم و باصطلاح امنیتی- ملی را حدس بزنند. مثلا وقتی رهبر کج روی صندلی می نشیند اوضاع درحاکمیت از چه قرار است و یا وقتی با عصای کوتاه و قلمی خود که شبیه تعلیمی ژنرال هاست در پادگان های سپاه حاضر می شود باید منتظر چه رویدادهائی بود. وقتی هواپیما می افتد و عده ای فرمانده نظامی کشته می شوند، پیش زمینه اش چه می توانسته باشد. وقتی تغییراتی در برنامه صدا و سیما مشاهده می شود فلان حدس و گمان را باید زد و فهمید هوای مملکت قرار است تیره و ابری شود و یا آفتاب در آسمان حاکمیت است… و از این دست نشانه ها.

به همین دلیل، وقتی امروز صبح (چهارشنبه) سیمای جمهوری اسلامی یک نماهنگ عشقی را پخش کرد و بجای گل و بلبل و بغ بغوی همیشگی کبوترهای چاق و چله حرم امام رضا و جمکران به یکباره چند صحنه از فیلم های عشقی و دوران خوش بروروئی و بروبروی هدیه تهرانی را به همراه آن پخش کرد، ناگهان تنمان لرزید و از این هدیه ترس برمان داشت! آخه روز قبلش هم احمدی نژاد در خوزستان بجای اسلام و امت اسلامی خیلی ایران ایران و غیرت ملی کرده بود. از دو سه شب پیش هم در فیلم های تلویزیونی نمایش نیم تنه لخت بالای مردان مجاز شده بود، اما هنوز دوزاری ما تا صبح امروز و دیدن هدیه تهرانی در نماهنگ سیما نیفتاده بود. گویا یک خبرهائی قرار است بشود و بهتر است این روزها سر به هوا باشیم تا سر به زیر!