رادیوفردا: کارگران شرکت نيشکر هفت تپه در نامه ای به رييس سازمان بين المللی کار «آی ال او – ILO» اعلام کردند که در صورت بی توجهی مقامات به خواسته هایشان، از روز پنجم شهريور ماه، بار دیگر دست به اعتصاب خواهند زد.

تهديد به اعتصاب کارگران شرکت نيشکر هفت تپه و درخواست کمک آنان از سازمان بين المللی کار، آی ال او، در شرايطی اعلام شده است، که به گفته يکی از فعالان کارگر در اين شرکت، «از ابتدای سال گذشته خورشيدی تاکنون، ۱۵ اعتصاب و تحصن از سوی هزاران کارگر و کارمند اين شرکت انجام گرفته، اما هر بار، با وعده های مسئولان برای حل مشکلات شان، بدون نتيجه پايان يافته است.»

آخرين اعتصاب در اين واحد بزرگ توليدی دراستان خوزستان، در روز ۲۱ خرداد ماه و پس از آنچه «اجرا نشدن وعده مديريت شرکت و پايان مهلت ۱۰ روزه کارگران» خوانده شد، آغاز شده بود.

خواسته های کارگران معترض در کارخانه نیشکر هفت تپه:

پرداخت حقوق معوقه و پول بن های کارگران
جلوگيری از فعاليت مافيای شکر
حق داشتن سنديکای کارگری
افزايش پرداخت حق بدی آب و هوا و مسکن
حق شرکت کارگران فصلی در انتخاب نمايندگان کارگران و طبقه بندی مشاغل
بازنشسته کردن کارگرانی که دوران بازنشستگی آنها گذشته است
تامين وسائل ايمنی کارگران
اخراج هيات مديره کارخانه
پايان تهديدات، فشارها و پرونده سازی عليه فعالان کارگری «پرداخت حقوق معوقه و پول بن های کارگران، جلوگيری از فعاليت مافيای شکر، حق داشتن سنديکای کارگری، افزايش پرداخت حق بدی آب و هوا و مسکن، حق شرکت کارگران فصلی در انتخاب نمايندگان کارگران و طبقه بندی مشاغل، بازنشسته کردن کارگرانی که دوران بازنشستگی آنها گذشته است» از خواسته های کارگران اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه اعلام شده است.

همچنين «تامين وسائل ايمنی کارگران، اخراج هيات مديره کارخانه که از عناصر امنيتی و نظامی هستند و به خاطر نداشتن تخصص باعث ورشکستگی آن شده اند و پايان تهديدات، فشارها و پرونده سازی عليه فعالان کارگری کارخانه نيشکر هفت تپه»، از جمله خواسته های ديگر اعتصابيون بود.

يکی از فعالان کارگری درشرکت نيشکر هفت تپه که نخواست نامش فاش شود به راديو فردا گفت که پس از اعتصاب بيش از پنج هزار کارگر، هياتی از سوی دولت به منطقه آمدند و پس از بررسی شرايط و مشکلات کارگران، برای حل این مشکلات قول وعده هایی داده اند، «اما وضع تغيير نکرد.»

هنوز از سوی مقام های رسمی در تهران، واکنشی به اعتراض های مکرر این کارگران منتشر نشده است.

وی اشاره کرد که اوضاع حتی بدتر از گذشته شده است و افزود: «حدود ۱۵ ماه است که حقوق ماهيانه ما به تعويق افتاده و در اين مدت، بارها، به فاصله سه تا چهار ماه هم پرداخت نشده است.»

اين فعال کارگر اضافه کرد: «در حال حاضر، حدود دو ماه است که حقوق دريافت نکرديم.»

او همچنين گفت: «از ماه ها پيش، جيره غيرنقدی که در گذشته به کارکنان شرکت داده می شد، قطع شده است. همچنين طرح طبقه بندی مشاغل از ۱۶ سال پيش اجرا نشده است. در صورتی که با اجرای اين طرح، هر چهار سال بايد به حقوق ما اضافه شود.»

اين فعال کارگری با اشاره به اين موضوع که مراجعه کارگران به مسئولان دولت، نمايندگان مجلس و سايرين تاکنون نتيجه ای در بر نداشته و گره گشا نبوده است، گفت: «کارگران معتقدند که اگر سنديکا وجود داشت، می توانست از حقوق ما دفاع کند. همانگونه که سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران عمل کرد و رانندگان شرکت واحد توانستند به برخی از خواسته های صنفی خود برسند.»

وی در بخش ديگری از گفت و گو با راديو فردا گفت: «به نظر می رسد مسئولان تلاش می کنند کارگران را از شرکت فراری دهند تا درهای اين واحد توليدی به راحتی بسته شود. ضمن آنکه آنها در نظر دارند حدود دو هزار کارگر را از کار بيکار کنند.»

بر اساس اين گزارش، مسئولان شرکت نيشکر هفت تپه در سال جاری تنها ۲۰۰ هکتار زير کشت برده اند، در حالی که اين ميزان در سال گذشته، ۲۰۰۰ هکتار بوده است.

همچنين، بخش قابل توجهی از زمين های شرکت به بخش خصوصی واگذار شده است تا محصولی به جز نيشکر در آن کاشته شود. در ضمن، ماشين آلات کشاورزی هم فروخته می شود.

«حدود ۱۵ ماه است که حقوق ماهيانه ما به تعويق افتاده و در اين مدت، بارها، به فاصله سه تا چهار ماه هم پرداخت نشده است.»
«کارگران معتقدند که اگر سنديکا وجود داشت، می توانست از حقوق ما دفاع کند. همانگونه که سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران عمل کرد و رانندگان شرکت واحد توانستند به برخی از خواسته های صنفی خود برسند.»
یک فعال کارگری در هفت تپه
اين فعال کارگری گفت: «اين اقدامات در کنار قصد فروش ۸۰۰ هکتار از زمين های شرکت تحت اين عنوان که می خواهند حقوق معوقه ما را بپردازند، مورد رضايت کارگران نيستند.»

وی افزود: «فعاليت مافيای شکر و اشباع شدن بازار شکر ايران، ناشی از تصميمات وزارت بازرگانی، از مواردی هستند که تيشه به ريشه شرکت نيشکر هفت تپه می زنند.»

وی افزود: «افزايش شديد تورم که زندگی ما را بسيار پايين تر از خط فقر برده است، کارگران و کارمندان شرکت را اين وضع بلاتکليف و نابسامان خسته کرده است و آنها می پرسند تا کی بايد با سيلی صورت خود را سرخ کنند و از کمک های مالی اعضای خانواده خود بهره مند شوند.»

او تاکيد کرد که کارگران و کارمندان شرکت تصميم راسخ دارند در صورت حل نشدن مشکلاتشان، در روز پنجم شهريور اعتصاب کنند و افزود: «ما اعتقاد داريم که حمايت رسانه های گروهی و سازمان بين المللی کار می تواند به ما برای تحقق خواسته هايمان کمک کند.»

نامه کارگران به رييس سازمان بين المللی کار

کارگران اين شرکت در نامه خود نوشته اند: « کارگران نسبت به عدم پرداخت حقوق خود و ديگر مزايای خود در چهارچوب قانون مراتب اعتراض خود را به گوش مسئولين شهرستان، استان و کشور اعلام کردند ولی متاسفانه آنها هيچگونه اقدامی در جهت حل مشکلات ما انجام نداده اند و مرتب اعلام می نمايند که از شرکت های دولتی به دليل اجرای خصوصی سازی و اصل ۴۴ حمايت نمی کنيم و آن شرکت ها بايد مخارج خود را تامين کنند و اين سياست غلط دولت در خصوص رها کردن شرکت های نيشکری همراه با پايين آوردن تعرفه کمرکی شکر و واردات بی رويه آن مسئول توسط دولت و آقازاده ها باعث شده شرکت های توليد کننده محصول شکر مانند نيشکر هفت تپه کارون و شوشترو شرکت های توسعه نيشکر خوزستان در آستانه ورشکستگی قرار گيرند.»

در اين نامه از سازمان بين المللی کار، حمايت از کارگران نيشکر هفت تپه و از مسئولين جمهوری اسلامی ايران، به عنوان عضو آن سازمان، رفع مشکلات کارگران درخواست شده است.

کارگران در نامه خود نوشته اند:«در صورتی که تا تاريخ پنجم شهريور ۱٣٨۶ مسئولين شرکت و دولت احمدی نژاد نسبت به پرداخت حقوق معوقه ما اقدام ننمايند دست به تحصن زده و تا دريافت کليه مطالبات خود دست از تحصن نخواهيم کشيد چون کليه قول و قرارهای مسئولين شرکت و دولت در خصوص حل مشکلات ما کارگران عملی نشده و نسبت به وضعيت موجود خسته شديم و تحمل مخارج کمرشکن زندگی همراه با تورم بالا را نداشته و شرمنده خانواده های خود می باشيم.»