رادیوفردا: اکبر گنجی، روزنامه نگار و فعال سياسی ايران که هم اکنون در آمريکا به سر می برد، نامه ای را با امضای حدود ۲۰۰ نفر از روشنفکران بنام جهان به دبير کل سازمان ملل نوشته و در آن از وضعيت حقوق بشر در ايران انتقاد کرده است.

آقای گنجی پس از پنج سال زندان برای جلب نظر سازمان های حقوق بشر، روشنفکران، متفکران، دانشگاهيان و جامعه مدنی اروپا و آمريکای شمالی به وضعيت ايران به اين کشورها سفر کرد.

اکبر گنجی در گفت و گو با راديو فردا، درباره محتوای نامه اش به دبير کل سازمان ملل متحد گفت حقوق بشر در ايران به طور مداوم و سيستماتيک و سامان يافته نقض می شود و در اين نامه تلاش شده که وضعيت ايران در داخل و در چارچوب جامعه جهانی توضيح داده شود.

آقای گنجی افزود در اين ناlه به موارد خاص نقض حقوق بشر در مورد زنان، کارگران، دانشجويان و روشنفکران اشاره شده است.

به گفته آقای گنجی، پس از انحلال کميسيون حقوق بشر، نظارت بر وضعيت حقوق بشر در ايران از سوی سازمان ملل متحد ناديده گرفته شده است.

اکبر گنجی در نامه خود، از دبير کل سازمان ملل خواسته است با تشکيل سازمانی ويژه و مستقل، مشابه سازمانی با ساختار آژانس بين المللی انرژی اتمی، مجددا مساله نقض حقوق بشر در ايران را تحت نظارت قرار دهدوی در همين رابطه به راديو فردا گفت که در نامه خود، از دبير کل سازمان ملل خواسته است با تشکيل سازمانی ويژه و مستقل، مشابه سازمانی با ساختار آژانس بين المللی انرژی اتمی، مجددا مساله نقض حقوق بشر در ايران را تحت نظارت قرار دهد.

اکبر گنجی افزود شورای حقوق بشر کنونی سازمان ملل که مرکب از نمايندگان ۴۲ کشور است نمی تواند نقش موثری در نظارت بر حقوق بشر داشته باشد، چرا که اعضای اين شورا که مانند ايران خود ناقض حقوق بشر هستند، نمی توانند در نظارت بر آن نقش اصلاحی داشته باشند.

آقای گنجی گفت در نامه اش همچنين خواستار دخالت مستقيم دبير کل سازمان ملل متحد به خصوص در اقدام برای آزادی زندانيان سياسی در ايران شده است.

وی افزود سازمان ملل از يک سو قدرت اجرايی ندارد، اما از سوی ديگر اگر قطعنامه ای را تصويب کند، اين قطعنامه حکم قانون را پيدا خواهد کرد و برای تمام دولت ها لازم الاجرا خواهد شد و اگر از مفاد آن سرپيچی شود، مجازات هايی برای آن وجود دارد.

با اين حال، آقای گنجی گفت که اشکال عمده را در آن می بيند که اکنون موضوع حقوق بشر در ايران به موضوعی ثانويه تبديل شده و جامعه غرب به طور کلی ارجحيت را به برنامه هسته ای ايران داده است.

وی افزود چنين رويکردی درست نيست و بايد تلاش کرد تا مجامع غربی متوجه شوند که بايد نقض حقوق بشر در ايران را به اولين ارجحيت خود بدل کنند.