بی‌بی‌سی: آمریکا و اسرائیل برآوردی متفاوت از گزارش آژانسهای اطلاعاتی آمریکایی دارند
دولت اسرائیلی هم مانند کاخ سفید چندان از برآورد اطلاعات ملی درباره وضعیت برنامه هسته ای ایران استقبال نکرد و مهمتر از آن، حتی آنرا قبول هم ندارد.
بر اساس مطبوعات اسرائیلی اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل به اعضاء دولت خود گفته است: “اسرائیل با قدرت کار خواهد کرد … تا برنامه مخفی هسته ای نظامی ایران برملا شود.”

اهود باراک وزیر دفاع اسرائیل تایید کرد که همانطور که در گزارش سازمانهای اطلاعاتی آمریکایی آمده، ایران در سال 2003 برنامه خود برای ساخت سلاح هسته ای را متوقف کرده است.

اما او معتقد است ایران چنین برنامه ای را مجددا و دوسال بعد آغاز کرد.

او گفت: “ما نمی توانیم بخاطر یک گزارش اطلاعاتی از آنسوی دنیا به خودمان اجازه راحتی خیال بدهیم، حتی اگر این گزارش از طرف یکی از بهترین دوستان ما تهیه شده باشد.”

با این وجود همواره اینطور به نظر رسیده است که آمریکا و اسرائیل منابع اطلاعاتی مشترکی دارند.

در نتیجه نوع نگاه طرف اسرائیلی به این تحول نشاندهنده وجود برآوردی متفاوت از اطلاعاتی یکسان است.

آقای باراک گفت: “فقط با گذشت زمان است که مشخص می شود چه کسی درست می گفته است.”

“از حدگذراندن وقاحت”

با این وجود هرچقدر هم که مسئولان اسرائیلی درباره صحت ادعای خود متقاعد و مطمئن به نظر می رسند اما گزارش آژانس های اطلاعاتی آمریکایی برای آنها هم یک ضربه بود.

گفته می شود موساد، سازمان اطلاعاتی اسرائیلی و نیروهای نظامی مشغول بررسی مجدد اطلاعاتی هستند که در طی چند سال اخیر جمع آوری شده است.

هدف از این کار مشخص شدن صحت ارزیابی اولیه آنها از اهداف برنامه هسته ای ایران است.

برخی از دست راستی های اسرائیلی، مانند نومحافظه کاران آمریکایی می گویند هدف از انتشار برآورد اطلاعات ملی آمریکا، درواقع تعیین سیاست در پوشش ارائه یک گزارش اطلاعاتی خنثی و غیرسیاسی بوده است.

جروزالم پست در این باره نوشت: “برآورد اطلاعات ملی بیشتر به یک حمله حساب شده بوروکراتیک شباهت دارد که گزینه حمله نظامی به ایران را خنثی می کند.”

سرمقاله ای در این روزنامه نویسندگان گزارش اطلاعاتی آمریکا را به “از حد گذراندن وقاحت” متهم می کند و می نویسد ایرانی ها با موفقیت یک برنامه هسته ای نظامی را سالها از آمریکا مخفی نگه داشتند ولی آمریکایی ها درواقع اکنون می گویند ایران در حال حاضر چنین چیزی را مخفی نمی کند.

اینکه ها آرتص، روزنامه دست چپی هم خط مشی به همین اندازه تندروانه ای را در پیش می گیرد، حاکی از نگرانی گسترده در اسرائیل درباره مقاصد ایرانیان است.

ها آرتص می نویسد گزارش آمریکا امکان و احتمال دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای از منبعی خارجی را چه در گذشته و چه در آینده رد نمی کند.

ها آرتص می نویسد: “درحالی که تهدید ایران به ازبین بردن اسرائیل ادامه دارد، موضع و نظر آژانس های اطلاعاتی آمریکایی در قبال قابلیتهای هسته ای ایران اهمیتی ندارد.”

“ممکن است این تهدیدها در گوش جهانیان به مسئله ای یکنواخت تبدیل شده باشد، اما این وظیفه اسرائیل است که دنیا را به گوش دادن متقاعد کند.”

“در نتیجه مطرح کردن این سوال که ایران در دو یا هفت سال آینده به توانایی از بین بردن اسرائیل دست خواهد یافت، اهمیتی ندارد.”

منزوی کردن ایران

با این وجود دولت اسرائیل چشم خود را بر روی این مسئله که “احتمال حمله به رهبری آمریکا علیه ایران کاهش یافته است” نبسته است.

آیا اسرائیل می تواند بطور یکجانبه به ایران حمله کند؟ پاسخ این است که “احتمالا نه.”

ایران مدعی است هدف برنامه های هسته ای این کشور صلح آمیز است
یک حمله نظامی به ایران کاری بسیار عظیم خواهد بود. تجهیزات و تاسیسات هسته ای ایران در نقاط مختلف این کشور پراکنده اند و در برخی موارد هم در اعماق زمین مدفون شده اند.

برای حمله به تاسیسات اتمی ایران باید ابتدا صدها هدف دفاع هوایی ایران را از بین برد.

و در صورت انجام این حمله، نیروهای آمریکایی در عراق، همسایگی ایران در معرض خطر مستقیم انتقامجویی چریکهای تحت حمایت ایران در عراق خواهند بود.

نکته آخر به این معنی است که حتی اگر اسرائیل ابزار نظامی لازم برای انجام حمله ای یکجانبه را در اختیار داشته باشد، آمریکا این حمله را وتو خواهد کرد.

در نتیجه اسرائیل تمرکز خود را بر روی متقاعد کردن جامعه بین المللی معطوف کرده است تا با تحریمهای اقتصادی ایران را منزوی کنند.

هدف چنین تحریمهایی جلوگیری از غنی سازی اورانیوم توسط ایران است.

پروفسور جرالد اشتاینبرگ از دانشگاه بار-ئیلان می نویسد: “[بنابراین] احتمالا فشار اقتصادی و دیپلماتیک ادامه خواهد یافت و حتی بیشتر هم خواهد شد.”

اسرائیل مطمئنا درصدر طرفداران کم نکردن از فشار اقتصادی بر ایران قرار خواهد گرفت و از آنجا که برخی مواقع برآوردهای اطلاعاتی تغییر می کنند، اسرائیل هم منتظر تغییر برآورد آمریکا در گزارش مشابه بعدی خواهد ماند.