بازتاب: لاريجاني در گفت‌وگو با «تابناك» گفت: طرف مقابل، هميشه امتيازخواهي مي‌كند، اما هنر ديپلماسي اين است كه مواضع متفاوت را تا جايي كه مي‌شود، به هم نزديك كند؛ مثلا در برابر طرح برخي خواسته‌ها همچون تعليق كه مورد قبول ما واقع نمي‌شد، يك راه اين بود كه ما بگوييم چون شما به هر دليل تعليق را مي‌‌خواهيد، پس به نتيجه نمي‌رسيم. اما راه ديگر آن بود كه…
كد خبر: ۳۴۶۷ تاريخ انتشار: ۱۶:۱۶ – ۲۷ آذر ۱۳۸۶ تعداد بازديد: ۷۶۷۸

مذاكرات چند سال اخير با سولانا و البرادعي، با هدايت‌هاي رهبر فرزانه انقلاب و با تأكيد بر منطق و عقلانيت صورت گرفت و اين روند بايد ادامه يابد.

دكتر علي لاريجاني در گفت‌وگوي اختصاصي با «تابناك»، با بيان اين مطلب اظهار داشت: مذاكراتي كه در اين چند سال اخير با آقايان سولانا و البرادعي انجام شد، با هدايت‌هاي رهبر فرزانه انقلاب و حمايت مردم در عين حفظ منافع ملي كشور، با منطق و با عقلانيت و تدبير بود و به طور كل، مي‌توانم عرض كنم استراتژي كشور در بحث اتمي تحت اشراف رهبر معظم انقلاب، خوب جلو رفته و بايد حداكثر بهره را از ظرفيت ديپلماسي برد.

وي با اشاره به مذاكرات اخير ايران با بازرسان آژانس گفت: گام‌ها بر پايه برنامه مدوني كه با آژانس به صورت سند درآمد، درست جلو مي‌رود. اگر به ياد داشته باشيد، پس از مذاكرات ليسبون با آقاي سولانا توافق شد كه ايران مداليتي حل مسائل با آژانس را تدوين و دنبال كرده و «1+5» نيز از آن حمايت كند. اين كار انجام شد و گزارش مثبت پيشين البرادعي در اين چهارچوب محقق شد كه كاملا در فضاي حل و فصل سياسي برنامه هسته‌اي مؤثر واقع شد.

نماينده رهبر انقلاب در شوراي عالي امنيت ملي در پاسخ به اين كه آيا اظهار نااميدي سولانا در مذاكره با جليلي امتيازخواهي تلقي مي‌شود، اظهار داشت: البته اظهارنظر آقاي سولانا شتابزده بود. به نظر من، مي‌توانند با آقاي جليلي مذاكرات را پيش ببرند. در اين سطح از مذاكرات، قاعدتا هر طرف به دنبال منافع خود است و آنچه مهم است، تكنيك مذاكرات است تا آن را در راهي هدايت كند كه منافع ملي كشور حفظ شود.

وي توضيح داد: طرف مقابل، هميشه امتيازخواهي مي‌كند، اما رويكرد ديپلماتيك ما بايد كشاندن آنها به راه درست باشد. آنها حتي سخنانشان را پنهان نمي‌‌كنند و آشكارا هم مي‌گويند، اما هنر ديپلماسي اين است كه مواضع متفاوت را تا جايي كه مي‌شود، به هم نزديك كند؛ مثلا در برابر طرح برخي خواسته‌ها همچون تعليق كه مورد قبول ما واقع نمي‌شد، يك راه اين بود كه ما بگوييم چون شما به هر دليل تعليق را مي‌‌خواهيد و ما هم صددرصد با اين منطق مخالفيم، پس به نتيجه‌اي نمي‌رسيم.

اما راه ديگر آن بود كه مباني فكري كه در ذهن طرف مقابل، او را به سمت اين تئوري مي‌كشاند، دچار خدشه كنيم؛ يعني بين وضعيت هسته‌اي گذشته، ‌حال و آينده، تفکيک قايل شويم و بي‌دليل آنها را به هم پيوند ندهيم.

مسئول سابق پرونده هسته‌اي گفت: ما نخست وضع حال را در نظر گرفتيم، فاز اول مداليته را روشن كردن وضع حال اتمي ايران قرار داديم و با آژانس موافقت كرديم تا بازرسان بتوانند نظارت خود را بر پايه توافقي كه به شكل سند درآمد، انجام دهند. در مرحله بعد، چند مسأله باقي‌مانده در گذشته بود كه با مذاكرات طولاني با آقاي البرادعي و همكارانشان به صورت سند توافقي مداليته همكاري ما و آژانس درآمد كه در مسير اجراست و اثرات آن مشهود است. با اين حساب، تنها چيزي از مباني ادعايي طرف مقابل که مي‌ماند، اين بود كه مدعي‌اند در آينده ممكن است شما به سمت سلاح برويد.

لاريجاني گفت: خوب، حالا سند شفاف شد و ديگر ادعاهاي پيشين تكرار نمي‌‌شود، به ويژه با اطلاعاتي كه آمريكايي‌ها انتشار دادند، اين امر محرز شد كه ايران به دنبال سلاح نيست، اما بحث آينده، مبناي حقوقي ندارد. هيچ رژيم بين‌المللي هم نيت‌خواني را منشأ برخورد نمي‌‌داند؛ بلکه برعکس حالا در فضاي شفاف، مي‌‌توان مذاكراتي را انتظار داشت و همان‌گونه كه پيشتر گفتم، به اين ترتيب، حضور پرونده ايران در شوراي امنيت، منطق خود را از دست داده است، اما در اين باره «1+5» مي‌تواند با ايران مذاكره روشني داشته باشد.

لاريجاني در پايان تأكيد كرد: اگر درباره وضع آينده، بي‌حوصلگي نشود و دو طرف با آراستگي عقلاني، مذاكرات را ادامه دهند، مي‌توانند تا گام‌ آخر به توافق رسند.