پیک ایران:
عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورک : دولت جورش بوش ادعا مى‌کند اسناد موثقى در دست دارد که نشان مى‌دهد حکومت ايران در قتل سربازان آمريکائى و در کشتارهاى انتقامجويانه از سوى نيروهاى شبه نظامى شيعى در عراق دست دارد. اما طبق گزارش «ارزيابى امنيت ملى»، که شانزده سازمان اطلاعاتى و امنيتى آمريکا را نمايندگى مى‌کند، ايران در جنگ‌هاى داخلى عراق نقش کليدى ندارد.
طبق آخرين گزارش «ارزيابى امنيت ملى» (NIE)، خشونت‌ها و کشتارهاى فرقه‌اى در عراق به چنان درجه‌اى از شدت و وخامت رسيده که بدون هيچ دخالت خارجى خود را مدام تشديد مى‌کند. در گزارش آمده که دخالت سوريه يا ايران «نقش مهمى در پيشبرد اين خشونت‌ها ندارد.»
متن گزارش «ارزيابى امنيت ملى» به طور علنى منتشر نشده است. بنا به نوشته هفته نامه نيوزويک (تاريخ روى جلدـ دوازدهم فوريه)، به نقل از سه مقام دولتى آمريکا که نام شان را نمى‌توانند فاش کنند، اسنادِ دخالت ايران در اوضاع عراق «داراى ابهام» است.
قرار بود هفته گذشته مقامات ارتش آمريکا در عراق، در يک جلسه مطبوعاتى مدارک خود را در مورد اين ادعاى دولت آمريکا به گزارشگران نشان دهند. اما آن جلسه ملغا شد. يک مقام دولتى گفت دليل به هم خوردن جلسه مطبوعاتى عدم توافق کارشناسان امنيتى بر سر اهميت اسناد موجود بوده است.
بعضى از اين اسناد نشان مى‌دهندکه سربازان آمريکائى توسط بمب‌هاى دست‌ساز مورد حمله قرار مى‌گيرند و عامل احتراق اين بمب‌ها توسط دستگاههاى حساسيت سنج مادون قرمز به کار مى‌افتد. اين همان وسيله‌اى است که در دستگاههاى اعلام خطر خانگى براى جلوگيرى از ورود سارق تعبيه مى‌شود.
مأموران آمريکائى اطلاع دارند که دولت ايران محموله عمده‌اى از اين نوع حساسيت سنج‌ها را خريدارى کرده؛ اما قيمت نازل اين وسيله، که مصارف غير نظامى بسيار دارد، امکان خريد آن را در بازار آزاد در اختيار همه مى‌گذارد.
دو کارشناس سياسى و امنيتى در دانشگاه استانفورد در مقاله‌اى هشدار دادند که کنگره آمريکا بايد به هر وسيله ممکن جلوى حمله به ايران را بگيرد. اين دو کارشناس، آقايان «لئونارد وايس» از مرکز امنيت و همکارى بين‌المللى در دانشگاه ستانفورد و «لارى داياموند» کارشناس ارشد ستاد فکرى «انستيتوى هوور» در دانشگاه استانفورد، مى نويسند:
«مشاوران نومحافظه کار جورج بوش از سال ۲۰۰۳ بر طبل جنگ با ايران کوبيده‌اند… اکنون فرماندهى مرکزى نيروهاى نظامى آمريکا در منطقه از سوى رئيس جمهور به يک درياسالار محول شده است و يک ناوگان جنگى هواپيمابر تازه نيز همراه با قايق‌هاى مين جمع کن به خليج فارس اعزام شده‌اند، که در ظاهر براى جلوگيرى از مسدود کردن تنگه هرمز توسط قواى ايران، در منطقه حضور دارند. اين روند مى‌تواند پيش درآمد حمله هوائى به تسهيلات اتمى ايران باشد.» (لوس آنجلس تايمز، ۵ فوريه)
به عقيده اين دو کارشناس، براى حمله به ايران هيچ توجيهى وجود ندارد. چنين جنگى تمام منطقه را به آتش مى‌کشد، جان آمريکائييان را در سراسر دنيا در معرض خطر بيشتر قرار خواهد داد. متأسفانه، طبق قانون اضطرارى قدرت فوق‌العاده جنگى (War Powers Act)، رئيس جمهور مى‌تواند تا نود روز بدون موافقت کنگره، ارتش را به جنگ اعزام کند.
از همين رو اين دو کارشناس معتقدند که کنگره از همين الآن بدون هيچ تعللى اجلاس فوق العاده‌اى بگذارد و اعلام کند که به هيچ رو حمله آينده دولت آمريکا به ايران را تصويب نخواهد کرد و اگر چنين حمله‌اى صورت بگيرد، استيضاح رئيس جمهور در دستور کار قرار خواهد گرفت.
لئونارد وايس و لارى داياموند تأکيد مى‌کنند که حکومت ايران زير فشارهاى تحريم‌هاى اقتصادى و از دست دادن محبوبيت نزد مردم، بهتر مى‌تواند به سمت تغيير سوق داده شود در حاليکه حمله نظامى به آن فقط شعله آتش جنگ را در خاورميانه بالاتر خواهد برد.