خبرنامه امیرکبیر: اسماعیل لطف اللهی، برادر دانشجوی سنندجی ابراهیم لطف اللهی که در بازداشتگاه سنندج به طور مشکوکی جان ‏سپرد، در گفتگو با روز از دستگیری این دانشجو، ملاقات با او در زندان و بالاخره مرگ وی گفته است. اسماعیل ‏معتقد است برادرش خودکشی نکرده و تاکید می کندکه: “ما خواستار کالبد شکافی جسد برادرم هستیم”. اسماعیل می ‏گوید: “ما هنوز خبر مرگ ابراهیم را باور نکرده ایم چرا که همه چیز فقط ۸ روز به طول انجامید”. مصاحبه در پی ‏می آید.

‎‎آقای لطف اللهی! چند روز بعد از بازداشت برادرتان، خبر خودکشی او را به شما دادند. چطور از مرگ ‏وی باخبر شدید؟‎

نیروهای امنیتی ۱۶ دی ماه، برادرم را دقایقی پس از اینکه امتحان دانشگاهش تمام می شود، در خیابان بازداشت و به ‏بازداشتگاه سنندج منتقل کردند. ۳ روز بعد او را به قرنطینه ی زندان سنندج انتقال دادند و ما در آنجا توانستیم با او ‏ملاقات داشته باشیم. اما در ۲۵ دی، یعنی ۸ روز پس از دستگیری او از ستاد خبری سنندج با ما تماس گرفتند و گفتند ‏ابراهیم در زندان خودکشی کرده و در قبرستان بهشت محمدی سنندج دفن شده است. ‏

‎‎شما هم به قبرستان رفتید؟‎

بله ما رفتیم و مرده شور قبرستان، قبر ابراهیم را به ما نشان داد. قبر که نه بتن!‏

‎‎بتن؟!‏‎ ‎

بله قبر او را با سیمان بتن کرده بودند. شاید برای اینکه نتوانیم جسد او را از خاک بیرون بکشیم و احیانا چیزی را ببینیم ‏که آنها نمی خواهند ما ببینیم. ‏

‎‎یعنی چی ببینید؟‎ ‎

آثار شکنجه و یا هر چیزی که می توان از طریق آن آدمی را به قتل رساند. ‏

‎‎کسی شاهد خاکسپاری جنازه برادرتون بوده؟‏‎ ‎

مرده شوری که در آنجا کار می کند به ما گفت چند نفر با چند ماشین حکومتی آمدند و جنازه را دفن کردند. ‏

‎‎یعنی او جنازه را دیده بود؟‎ ‎

نه ندیده بود چون نیروهای امنیتی خودشان آن را دفن کرده و اجازه نداده بودند کسی نزدیک شود. ‏

‎‎شما گفتید که چند روز پس از بازداشت ابراهیم، با او در زندان ملاقات کردید. از روز ملاقات بگویید. ‏وضع جسمی و روحی برادرتان در جریان ملاقات چطور بود؟‎ ‎

من و مادرم به زندان رفتیم تا او را ببینیم و توانستیم با او ملاقات کابینی داشته باشیم. برادرم در طول ملاقات روحیه ی ‏خوبی داشت و مثل همیشه بود . حتی از من خواست برایش لباس گرم ببرم. در کل حال او خوب بود. ‏

‎‎یعنی به نظر نمی رسید که قصد خودکشی داشته باشد؟‎ ‎

مطلقا! ما باور نمی کنیم که او خودکشی کرده باشد. هم از لحاظ روحی و هم جسمی خوب بود. اگر خودکشی کرده پس ‏چرا نگذاشتند جسد او را ببینیم و یا چرا خودشان جسد را دفن و بعد هم سیمان کردند؟

‎‎اصلا چرا او را بازداشت کردند؟‎ ‎

او به مسائل دانشجویی علاقه داشت و پسری پر انرژی بود. می گفتند فعالیتهایی در دانشگاه داشته. حتی قبل از اینکه ‏بازداشتتش کنند، نیروهای امنیتی یکی، دو بار برای دستگیری او به منزل ما آمده بودند اما وقت هایی که ابراهیم در ‏خانه نبود. تا اینکه در روز امتحان بازداشتش کردند. سابقه احضار یا بازداشت قبلی نداشت. ‏

‎‎ابراهیم در کدام دانشگاه وچه رشته ای مشغول به تحصیل بود؟‎ ‎

او ۲۷ سال سن داشت و دانشجوی ترم ۷ رشته ی حقوق در دانشگاه پیام نور سنندج بود. ‏

‎‎بعد از دریافت خبر مرگ وی، شما کجاها رفتید؟ قضیه را پی گیری کردید؟‎ ‎

ما فقط به ستاد خبری رفتیم و آنجا گفتند که خودکشی کرده. حتی نگفتند چطور خودکشی کرده. در آنجا تنها به ما اجازه ‏دادند تا ۳ روز مراسم عزا برگزار کنیم. ‏

‎‎شما که فرضیه ی خودکشی را رد می کنید، برای اینکه به واقعیت پی ببرید از مجرای قانونی کاری خاصی ‏خواهید کرد؟‎ ‎

ما خواستار نبش قبر هستیم. باید روی جسد برادرم کالبد شکافی انجام بگیرد تا علت اصلی مرگ او مشخص شود. ما ‏وکیل گرفته ایم و اعلام جرم خواهیم کرد و از نیروهایی که مستقیم و غیر مستقیم در مرگ برادرم نقش داشته اند ‏شکایت می کنیم. حتی ما الان واقعا نمی دانیم که برادرم در آن قبر است یا نه. پس باید نبش قبر صورت بگیرد. ‏

‎‎پدر و مادرتان در چه حالی هستند؟‎ ‎

خیلی ناراحتند. هنوز باورشان نشده که ابراهیم دیگر زنده نیست. همه چیز ۸ روز به طول انجامیده؛ اول او را بازداشت ‏می کنند، بعد ما در زندان، ملاقاتش می کنیم و چند روز پس از ملاقات به ما زنگ می زنند و آدرس قبر او را به ما ‏می دهند. ما شوکه شده ایم. ‏

‎‎چیزی هست که در آخر بخواهید بگویید؟‎ ‎

نه ! ما امیدواریم مجرمان واقعی پیدا شوند و ما مجازات آنها را با چشمانمان ببینیم.