بی‌بی‌سی: وزارت خارجه آمریکا خواستار آزادی سه شهروند بهائی در ایران شده که به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی، به حکم دادگاه انقلاب شیراز به مجازات زندان محکوم شده و ماههاست در زندان به سر می برند.

این سه نفر عضو گروهی 54 نفره از جوانان بهائی بوده اند که در محله ‌های فقیر‏نشین شیراز کلاسهایی برای رفع اشکالات درسی و آموزش مهارتهای زندگی به کودکان و نوجوانان خانواده های کم بضاعت دایر کرده بودند.

اما به نظر می رسد که مقامات جمهوری اسلامی هدف از فعالیت آنان را تبلیغ کیش بهائی ارزیابی کرده باشند که در ایران به رسمیت شناخته نمی شود و پیروان آن از بسیاری از حقوق اجتماعی محرومند.

گزارشها حاکی از این است که همه اعضای گروه تحت پیگرد قضائی قرارگرفته اند و غیر از سه نفری که در دادگاه محکوم شناخته شده اند، دیگر اعضای گروه نیز در انتظار محاکمه به سر می برند.

بازداشت این 54 نفر جمعه 29 اردیبهشت (نوزدهم مه) گذشته انجام گرفته و جامعه بین المللی بهائیان اعلام کرده که از سالهای دهه شصت خورشیدی تاکنون هیچگاه این تعداد از بهائیان به صورت دسته جمعی در ایران بازداشت نشده اند.

وزارت خارجه آمریکا شرایط محاکمه این گروه از جوانان بهائی را ناعادلانه خوانده است.

دادخواست یکی از محکومان به نام رها سروستانی که نسخه ای از آن در اختیار بی بی سی قرار گرفته نیز حاکی است که هیچ وکیلی، حاضر به دفاع از او در دادگاه نشده و حکم دادگاه به صورت شفاهی به او ابلاغ شده است.

رها سروستانی که به نظر می رسد متهم اصلی پرونده باشد، در این دادخواست نوشته که دادگاه انقلاب شیراز در حکمی که هیجدهم شهریور (نهم سپتامبر) گذشته به او ابلاغ شده، او را به جرم فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به نفع گروهها و سازمانهای مخالف نظام به یک سال زندان و به جرم تشکیل و اداره گروههای غیرقانونی با هدف بر هم زدن امنیت کشور به سه سال حبس (مجموعاً چهار سال زندان) محکوم کرده است.

خانم سروستانی خطاب به دادگاه تجدیدنظر استان فارس نوشته که او و دیگر بهائیانی که دستگیر شده اند عضو سازمانی غیردولتی به نام مؤسسه پژوهشی کودکان دنیا هستند که در وزارت کشور ثبت شده و مجوز فعالیت داشته، علاوه بر آن برای تشکیل کلاسهایی که برای کودکان و نوجوانان مناطق محروم برگزار کرده بودند از شورای شهر شیراز مجوز داشته اند و بنابر این نباید گروهی غیرقانونی و برهم زننده نظم عمومی به شمار روند.

مؤسسه پژوهشی کودکان دنیا که دفتر آن در تهران قرار دارد، خود را در سایت اینترنتی اش سازمانی مستقل، تخصصی و پژوهشی معرفی کرده که در سال 1373 با کوشش گروهی از متخصصان تعليم و تربيت، دانشگاهيان، پژوهشگران، مربيان و مديران مراکز آموزشی کودکان خردسال تأسیس شده و هدفش کمک به گسترش برنامه های مراقبت برای رشد و تکامل کودکان خردسال در ايران است.

اين مؤسسه اعلام کرده به دليل “ترويج تفکر ضرورت حمايت همه جانبه از کودکان خردسال، از بدو تولد تا هفت سالگی” از سوی بنياد ترويج علم، برنده جايزه ويژه ترويج علم در سال 1380 شده است.

سایت اینترنتی مؤسسه پژوهشی کودکان دنیا نشان می دهد که بازداشت رها سروستانی و همکارانش مانعی در ادامه فعالیت مؤسسه ایجاد نکرده است.

رها سروستانی نوشته که وی و دیگر هم مسلکانش با مجوزی که از شورای شهر شیراز داشته اند، از سه سال پیش کلاسهای رفع اشکالات درسی، قصه گویی، نقاشی، بازی و آموزش مهارتهای زندگی فردی و اجتماعی برای کودکانی تشکیل داده بودند که شاید عدم فرصتهای مالی به آنها اجازه نمی داد آموزشهای مربوط به سن خود را دریافت کنند.

به نوشته وی، این کلاسها با رضایت والدین کودکان و نوجوانان در جلوی منازل آنان و در ملأ عام برگزار می شده و همواره رضایت خانواده ها و مردم محل را به دنبال داشته است.

خانم سروستانی در درخواست خود به کتاب نسائم تأیید (Breezes of Confirmation) اشاره کرده و نوشته که احتمالاً استفاده از این کتاب در کلاسهای آموزشی وی و همکارانش برای کودکان در ایراد اتهام بر آنان نقش داشته است.

وی تأکید کرده که این کتاب جهت تبلیغ مرام خاصی تهیه و منتشر نشده، محتوای آن با هدف تقویت قابلیتهای فردی و اجتماعی و علمی و اخلاقی نوجوانان تنظیم گردیده و ناشر آن، یعنی انتشارات آمریکایی (Developing Learning Press) ارتباطی با هیچ دیانت و عقیده و مرام خاصی ندارد.

اما یکی از مسئولان دفتر اروپایی این انتشارات در کشور لوکزامبورگ به بخش فارسی بی بی سی گفت که کتاب نسائم تأیید و دیگر نشریات این بنگاه انتشاراتی، الهام گرفته از تعالیم کیش بهائی است.

نسائم تأیید داستان چند دختر و پسر نوجوان در کشور آفریقایی زامبیاست که به دنبال دریافت “تأیید الهی” اند.

این کتاب در محافل آموزش تعالیم بهائی در نقاط جهان، جزو کتب درسی اصلی برای کودکان یازده تا دوازده ساله است.

رها سروستانی در درخواست تجدیدنظر خود نوشته که هیچیک از کودکان و نوجوانانی که طی سه سال در کلاسهای آموزشی وی و همکارانش شرکت کرده اند نمی دانسته اند که اغلب کسانی که این کلاسها را تشکیل داده اند بهائی مذهبند و تنها پس از بازداشت آنان پی به این موضوع بردند.

به نوشته وی حتی چند جوان مسلمان که در فعالیتهای گروه شرکت داشتند و آنها نیز به دست مأموران اطلاعاتی بازداشت شدند از بهائی بودن 54 عضو دیگر گروه بی اطلاع بودند.

آن گونه که خانم سروستانی نوشته، سازمان غیردولتی حقوق کودک در شیراز نیز با این گروه همکاری می کرده و اعضای این سازمان نیز بازداشت اما در همان روز اول آزاد شدند.

در درخواست تجدیدنظر رها سروستانی آمده: “بهائیان جزو گروهها و سازمانهای مخالف نظام محسوب نمی شوند زیرا اولاً هیچگونه قانون یا حکمی که دیانت بهائی و بهائیان را مشمول آن قرار دهد وجود ندارد، ثانیاً مسئولان محترم مملکتی بارها در سخنرانیها و نظرات خود اظهار نموده اند که کسی به خاطر بهائی بودن تحت تعقیب قرار نمی گیرد و بهائیان مثل دیگر شهروندان در ایران زندگی می کنند و جان و مالشان محترم است، بخشنامه ها و دستورالعملهایی نیز در این خصوص از سوی مقامات حکومتی صادر شده است، ثالثاً … احکام و روش بهائیان در اطاعت و متابعت از قوانین و مقررات و نظام حکومتی و احترام نسبت به مسئولان امور است و این روش و سلوک لااقل در این مدت استقرار حکومت جمهوری اسلامی برای مسئولان ممکلتی کاملاً احراز و آشکار شده است”.

رها سروستانی نوشته که مأموران اطلاعاتی به مدت سی روز او را در بازداشتگاه سپاه پاسداران مورد بازجویی قرار دادند و چهار جلسه نیز در دادگاه شرکت و از خود دفاع کرده است اما دادگاه عمدتاً بر اساس یادداشتهای شخصی یک فرد رأی به محکومیت وی و همکارانش داده است.

وی در عین حال تأیید کرده که طی سفری به کشور امارات متحده عربی، آموزشی درباره کتب روحی که کتب آموزشی بهائیان به شمار می روند و کتاب نسائم تأیید نیز یکی از آنهاست دیده اما این سفر هیچ ربطی به فعالیتهایش در شیراز ندارد.

شهر شیراز که رها سروستانی و همکیشانش در آن به فعالیت اجتماعی مشغول بوده و بازداشت شده اند، خاستگاه مذهب بهائیت در اواسط قرن نوزدهم میلادی است.

این مذهب اگرچه از ایران آغاز شد اما با تبلیغ آن در سراسر جهان، اکنون در اقصی نقاط عالم پیروانی دارد که جامعه بین المللی بهائیان شمار آنان را میلیونها نفر و در ایران حدود سیصد هزار نفر برآورد می کند.

در ایران، پس از روی کارآمدن حکومت جمهوری اسلامی بسیاری از بهائیان تحت پیگرد قرار گرفتند و شمار زیادی از آنان این کشور را ترک کردند.

آمار جامعه بین المللی بهائیان حاکی از این است که طی نخستین سالهای حکومت جمهوری اسلامی در ایران، حدود دویست بهائى در ایران کشته یا اعدام شدند.

آن گونه که دفتر نمایندگی جامعه بین‌المللى بهائیان در سازمان ملل متحد اعلام کرده، بازداشت 54 بهائی در شیراز شمار بهائیانی را که از آغاز سال 2005 میلادی در ایران مدتی را در بازداشت گذراندند به بیش از ۱۲۵ نفر رساند اما در سالهای اخیر موردی از اعدام بهائیان در ایران گزارش نشده است.