احمدينژاد روياروي دو سردار
دسترنج:
پس از از آنکه علي لاريجاني دو گزينه انتخاب بين رياست مجلس و رياست فراکسيون قدرتمند منتقدان را در مقابل دولت قرار داد، احمدينژاد گزينه اول را انتخاب و با جدايي لاريجاني از اردوگاه سرداران، تعداد نامزدهاي فهرست محافظهکاران از 18 به 23 افزايش و لاريجاني رسما وارد ليست محافظه کاران شد.
به گزارش بهارستان، همين معامله يا تسليم بزرگ بود که دولت را به انتشار خبر صميمت ناگهاني احمدينژاد و لاريجاني واداشت و حاميان سردار رضايي که جبهه به زحمت ايجاد کرده خود را در حال تحمل ضربهاي بزرگ ميبينند، به شدت به آن واکنش نشان داده و سعي کردند با خاله خرسه دانستن اين رفاقت از اهميت آن بکاهند.
در واقع، آنچه دو گروه محافظهکار جناح حاکم را به ناگاه ملتهب کرده است، تسليم و معامله احمدينژاد در مقابل تهديدات لاريجاني و فروش متقابل دو سردار در ازاي سرليستي فهرست ناقص محافظهکاران و رياست مجلس آينده است.
تحولات ديگر در جبهه محافظه کاران، ورود همزمان آقاتهراني و توکلي به فهرست ائتلاف جناح حاکم است که درنوع خود ميتواند سازش دولت و منتقدان و تبادل امتيازي ديگر از سوي طرفين تعبير شود.
اينک با رسيدن تعداد نامزدهاي جناح حاکم به 23، نبرد روزهاي آينده در جبهه محافظه کاران، بر سر ورود يا عدم ورود نمايندگان لاريجاني به فهرست محافظه کاران شکل خواهد گرفت، نبردي که ميتواند به تکميل تحولات معنيدار در صفبنديهاي دروني جناح حاکم بيانجامد.
در همين زمينه اخبار درزکرده از جبهه محافظهکاران حاکيست، لاريجاني که تهديدات را موثر، موقعيت خود را در حال بهبود، موافقت دو گروه بازار و نزديک به شهرداري را جلب و دولت را در موضع عقبنشيني ديده است، خواهان تکميل معامله و دريافت امتيازات بيشتر از دولت است. نبرد روزهاي آينده بر سر 7 نفر باقي مانده از اين جهت تعيين کننده خواهد بود که ورود احتمالي چهرههايي همچون عليرضا مرندي و رحماني فضلي از منتقدان جدي دولت در مشهد يا انتقال وي به تهران به معناي پايان موفقيتآميز پروژه چماق لاريجاني و نشانه ترس آشکار احمدينژاد از وضعيت موجود يا تضعيف بيش از پيش موقعيتش در آينده خواهد بود.
بازي موازنه لاريجاني نتيجه داده است، اما اين به معناي موفقيت دولت يا محافظه کاران نخواهد بود چرا که با ورود لاريجاني به مجلس، احمدينژاد رقيبي را در مقابل خود خواهد ديد که با کنار گذاشتن تعارفات حاکم بر مجلس گذشته، هر حرکت وي دولت را بيش از گذشته به عقب خواهد راند، رقيبي که اينبار ديگر استعفايي براي او متصور نيست و اينجاست که مجلس هشتم با حضور يا بدون حضور اصلاحطلبان شاهد بروز اختلافات رو به گسترش جناح حاکم و عرصه نبرد ديدني روساي محافظهکار دو قوه خواهد بود؛ احمدينژاد و لاريجاني هر دو بازيگران ماهري هستند.
لاريجاني با اين توهم که راي وي در تهران از تمام نامزدهاي اردوگاه محافظهکاران و حتي اصلاحطلبان بيشتر است و با يادآوري خدمات گذشته خود در خنثي کردن تهديدات اصلاحطلبان، حوزه انتخابيه خود را به تهران منتقل کرده و با تهديد به تشکيل فراکسيون قدرتمند منتقدان، دولت را بر سردوراهي قرار داده است.
از طرف ديگر، جناح ديگر محافظهکار در روزهاي آينده سه گزينه را در پيش روخواهد داشت. اول اينکه بر شدت اقدامات خود براي فسخ معامله لاريجاني بيافزايد، دوم اينکه آن را کم اهميت نشان دهد، و سرانجام اينکه در صورت عدم موفقيت، با در پيش گرفتن تاکتيک موسوم به “ما سه نفر را به کجا ميبريد”، درکنار تلاش نااميدانه براي گرفتن يک امتياز فرعي، خود را با اين معامله همراه نشان داده و با فروخوردن اشک شکست تلخ خود در اين مرحله و مشاهده چرخشي ديگر از لاريجاني، چشم به تنشهاي مجلس آينده و رقابت ديدني دو محافظهکار بدوزد، رقابتي که در هر حال به انقراض محافظهکاران ختم شده و طومار دولت اقتدارگرايان را در هم خواهد پيچيد؛ تا خاتمي، يک سال بعد سربرآورد.
پیام برای این مطلب مسدود شده.