بازتاب: در جریان این مذاکرات، رهبر ایران بر این نکته تاکید کرده برنامه هسته ای ایران همواره منحصرا برای مقاصد صلح آمیز بوده و هیچگاه در پی تولید سلاح هسته ای نبوده است. مقامهای ایران با این نکته توافق کردند که به اجرای طرح اقدام شتاب دهند.
كد خبر: ۶۹۰۰ تاريخ انتشار: ۲۲:۲۵ – ۰۳ اسفند ۱۳۸۶ تعداد بازديد: ۸۷۵

مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش اخیر 58 پاراگرافی خود فعالیت هسته ای ایران را صلح آمیز اعلام کرده و طبق مدالیتی رفع کلیه ابهام های موجود درباره پرونده هسته ای ایران مورد را تائید قرار داد.

به گزارش مهر، در متن گزارش منتشره البرادعی که به موضوع فعالیتها وارتباطات وهمچنین سوالات مطروحه به ویژه طرح همکاری ایران وآژانس به نام “طرح اقدام” پرداخته است، روند رو به اتمام مسائل هسته ای جمهوری اسلامی ایران مورد تاکید قرار گرفته است. متن کامل این گزارش که به صورت چند بخش تقدیم مخاطبان می شود، به شرح ذیل است:

– اجرای توافقات پادمانهای NPT و مقررات مربوط به قطعنامه های 1737 ( در سال 2006 ) و 1747 ( در سال 2007 ) شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره ایران تهیه شده توسط “محمد البرادعی” مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی

1- در 15 نوامبر 2007، مدیرکل، گزارشی را درباره اجرای توافقات پادمانهای NPT و مقررات مربوط به قطعنامه های 1737 و 1747 شورای امنیت درباره جمهوری اسلامی ایران به شورای حکام آژانس ارائه داد. این گزارش پیشرفتهای حاصل شده در این باره را پس از انتشار آن گزارش، پوشش می دهد.

2- در تاریخ 11 و 12 ژانویه 2008 مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در تهران با آیت الله “علی خامنه ای” رهبر جمهوری اسلامی ایران، “محمود احمدی نژاد” رئیس جمهور، “آقازاده” رئیس سازمان انرژی اتمی،”منوچهر متکی” وزیر امور خارجه و “سعید جلیلی” دبیرشورای عالی امنیت ملی این کشور دیدار کرد.

هدف از این سفر، مذاکره درباره راه و روشهای اجرای تمام مفاد قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل متحد همچون شتاب دادن به اجرای طرح اقدامی بود که در تاریخ 21 آگوست 2007 با هدف شفاف سازی مسائل و اجرای مسائل باقی مانده، به توافق ایران و دبیرخانه آژانس رسیده بود.

3- در جریان این مذاکرات، رهبر ایران بر این نکته تاکید کرده برنامه هسته ای ایران همواره منحصرا برای مقاصد صلح آمیز بوده و هیچگاه در پی تولید سلاح هسته ای نبوده است. مقامهای ایران با این نکته توافق کردند که به اجرای طرح اقدام شتاب دهند.

الف. اجرای طرح اقدام درباره مسائل باقی مانده

الف.1- منشاء آلودگی

4- در تاریخ 15 سپتامبر 2007، آژانس پرسشهایی را از ایران درباره آلودگی های ذرات اورانیوم که در برخی از تجهیزات یک دانشگاه فنی مشاهده شده بود مطرح کرد، پرسشهایی درباره ماهیت (منشاء) این تجهیزات، استفاده خیالی از این تجهیزات و نام و نقش افراد و نهادهای درگیر در آن، که شامل مرکز تحقیقات فیزیک ( PHRC ) بود (GOV/2007/58, para. 24). این تجهیزات توسط رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک که از اساتید این دانشگاه فنی نیز محسوب می شد، تهیه شده بودند. این شخص همچنین تهیه کرده و یا تلاش کرده بود که تجهیزات دیگری را نیز مانند ماشینهای تراز، طیف سنج، آهن ربا و تجهیزات بارفلورین را تهیه کند. تجهیزاتی که امکان استفاده از آنها درغنی سازی اورانیوم امکان پذیر بود. (GOV/2006/27, para. 25).

5- در تاریخ 10 و 12 دسامبر 2007، و در 15 و 16 دسامبر 2007، ملاقاتهایی در تهران میان مقامهای آژانس و ایران برگزار شد و در جریان این ملاقاتها، ایران پاسخهایی را به پرسشها و خواسته های آژانس برای شفاف سازیهای بیشتر درباره این تجهیزات،افراد و نهادهای مرتبط با آن، که این تجهیزات را درخواست کرده و آنها را دریافت کرده بودند و همچنین مکان استفاده از آنها در گذشته و حال ارائه کرد.در نامه ای که متعاقب آن در تاریخ 18 دسامبر 2007 از سوی ایران در اختیار آژانس قرار گرفت؛ تهران جزئیات بیشتری از این تجهیزات را ارئه کرد.

6- درتاریخ 3 ژانویه 2008، آژانس به ایران یادآور شد که تهران نیازمند آن است تا شفاف سازیهای بیشتری را برای ارزشیابی کامل منشاءآلودگی و فعالیتهای مربوط به تهیه این تجهیزات، انجام دهد.

7- در نامه ای در تاریخ 8 ژانویه 2008، ایران به پرسشهای اضافی آژانس که در تاریخ 3 ژانویه 2008 در نامه ای از تهران مطرح شده بود پاسخ گفت.

الف.1.1 . استفاده از تجهیزات و منبع آلودگی

8. به گفته ایران، تجهیزات خلاء در سال 1990 از طرف دانشگاه فنی از سوی رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک به دلیل تخصص وی در اجرای تدارکات و ارتباطات تجاری مرکز تحقیقات فیزیک تهیه شد. هدف از ارائه این تجهیزات، این بود که در بخش فیزیک دانشگاه فنی، برای آغشته کردن موارد از جمله آئینه های چشمی، لیزرهای چشمی،آئینه های لیزری،لایه های مقاومتی برای سلولهای خورشیدی و آئینه های برای استفاده در نمایشهای عملیاتی پزشکی استفاده شود.

9. ایران اعلام کرد به محض رسیدن تجهیزات در سال 1991 ، اطلاع داده شد که این تحویل ناقص بوده و اینکه برخی بخشهای ناقص تهیه شده است. بنابراین، این تجهیزات در این دانشگاه در انبار گذاشته شد. ایران بار دیگر گفت که چند نامه اعتراض آمیز برای شرکت تهیه کننده درایران،در این بین تا سال 1994 نوشته، اما سودمند نبوده است.

10. به گفته ایران، برخی قطعات اختصاصی این تجهیزات هم در داخل و هم در خارج دانشگاه در طول دوره 1994 تا 2003 در فعالیتهای تحقیقات،عملیات و نگهداری از جمله شرایط خلاء مورد استفاده قرار گرفت، اما بخشهای دیگر محموله هرگز مورد استفاده واقع نشد. ایران در توضیح خود درباره اینکه این آلودگی چگونه وارد شده است، گفت که در سال 1998،فردی که اجزای استفاده شده سانتریفیوژ از پاکستان را در آزمایشگاه میدان ونک برای AEOI (GOV/2004/34), para. 31 آزمایش می کرد، از سرویس خلاء دانشگاه خواسته بود تا بیاید و پمپ را تعمیر کند. ایران اعلام کرد که برخی موارد تجهیزات خلاء که در بالا به آن اشاره شد برای این فعالیت تعمیر مورد استفاده قرار گرفت و اینکه وقتی این آیتمها در نهایت به دانشگاه بازگردانده شد؛ آنها آلودگی ذره اورانیوم را پخش کردند.

11. برای ارزیابی اطلاعات تهیه شده از سوی ایران،آژانس با فردی از آزمایشگاه میدان ونک و تکنیسین خلاء از این دانشگاه که این تعمیرها را انجام داده بود، صحبت کرد. همچنین به آژانس، این پمپ که با استفاده از تجهیزات مربوطه تعمیر شده بود، نشان داده شد.

آژانس یک تحلیل مفصل از علائم آلودگی این تجهیزات ارائه کرد و آنها را با نمونه های گرفته شده از اجزای سانتریفیوژ در ایران که منبع آنها در پاکستان بوده، مقایسه کرد. آژانس به این نتیجه رسید که توضیح و سند سازی تاییدی تهیه شده از سوی ایران در رابطه با منبع احتمالی آلودگی از طریق اجزای اورانیوم در دانشگاه در تناقض با اطلاعاتی نیست که هم اکنون در اختیار آژانس است. آژانس این مسئله را دیگر در این مرحله،یک مسئله باقیمانده تلقی نمی کند و آن را پایان یافته می داند. با این حال، آژانس بر طبق رویه ها و اقدامهای خود برای جستجوی تایید یافته خود و راستی آزمایی این مسئله به عنوان بخشی از راستی آزمایی پایان اعلامیه های ایران ادامه می دهد.

الف.1.2: فعالیتهای تهیه شده از سوی رئیس سابق PHRC

12) بنا بر گزارش ایران،هدف هیچ کدام از تجهیزات خردیداری شده و مورد بازرسی قرار گرفته درباره رئیس سابق PHRC ، برای استفاده در غنی سازی اورانیوم با فعالیتهای مربوط به تبدیل چه برای تحقیق و توسعه و چه برای فعالیتهای آموزشی در این حوزه ها نبوده است. تلاشها برای تهیه و تدارک از سوی رئیس سابق PHRC به نمایندگی از افرادی ایرانی بوده است که در ذیل درباره آنها گفته خواهد شد.

13) ایران اعلام کرده است که تجهیزات خلاء از سوی رئیس PHRC هدفش برای اهداف آموزشی در آزمایشگاه تکنیکی خلاء دانشگاه، به ویژه برای استفاده در آزمایشها از سوی دانش آموختگان در تولید لایه باریک، استفاده در تکنیکهای خلاء و تبخیر، پوشش، و استفاده سیستمهای خلاء و بازرسی نشت در سیستمهای خلاء بوده است.

ایران برای تایید بیانیه های خود، آموزش دستی مربوط به آزمایشهای گوناگون،ارتباطات داخلی درباره تهیه تجهیزات و نقل و انتقال اسناد را ارائه کرد. بازرسان آژانس از آزمایشگاه تکنیک خلاء بازدید کرده و وجود تجهیزات را در آنجا تایید کردند.

14) ایران اعلام کرده است که برخی از مگنت ها به وسیله رئیس PHRC به نمایندگی از بخش فیزیک دانشگاه برای اهداف آموزشی در ” آزمایشهای لنز فارادی” خریداری کرده است.برای حمایت از این بیانیه، ایران چند سند ارائه کرد: آموزشهای دستی مربوط به آزمایشها؛ درخواستها برای سرمایه گذاری، که نشان می دهد تصمیمات به پیشنهاد رئیس PHRC به منظور خرید قطعات و صورت حساب برای خریدهای نقدی از تهیه کننده بوده است. ایران اعلام کرده است که مگنتها پس از اینکه مورد استفاده قرار می گیرند، دور انداخته می شوند.

15) به گفته ایران، رئیس PHRC دوبار – یکبار موفقیت داشته- تلاش کرده تا یک ماشین بالانس برای دانشکده مهندسی برای اهداف آموزشی، نظیر تدابیر نیروها و لرزشها در چرخش ترکیبات به سبب نبود توازن خریداری نماید. ایران برای حمایت از بیانیه خود، به آژانس شیوه های آزمایش آزمایشگاه، درخواستها درباره تهیه و تایید یک نامه تکمیل خرید داده را نشان داده. بازرسان آژانس از دانشکده مهندسی مکانیک بازدید کرده و وجود ماشینهای بالانس را در آنجا مورد تایید قرار دادند.

16) به گزارش ایران، رئیس PHRC همچنین تلاش کرد تا 45 سیلندر گاز هر کدام شامل 2/2 کیلو گرم فلورین به نمایندگی از دفتر روابط بین دانشگاهها خریداری کند. ایران اعلام کرده است که هدفش از خرید فلورین افزایش ثبات ظرفهای پلیمری بوده است. ایران برای دفاع از این بیانیه ها، درخواستی را برای خرید فلورین و یک ارتباط بین رئیس PHRC و رئیس دانشگاه درباره تهیه کننده پیشنهاد شده برای تحویل کالاها ارائه داده است.

17) ایران اعلام کرد که AEOI به خاطر اعمال تحریمهای بین المللی بر کشور با روند تهیه مشکلاتی داشته است و به این دلیل بود که AEOI درخواست کرده بود تا معاون دانشگاه در تهیه اسپکترومتر جرمی UF6 کمک کند. به گفته ایران در سال 1988 ،معاون دانشگاه به رئیس کارگاه مکانیک یک گروه صنعتی پیشنهاد کرده و از او خواسته است تا پروژه را اداره کند. به گزارش ایران، اسپکترومترهای جرمی هرگز تحویل نشده است.

18- آژانس به اطلاعات ارائه شده از سوی ایران توجه کرده و از مدارک ارائه شده از سوی تهران همچون اظهارت صورت گرفته از سوی رئیس سابق PHRC به آژانس را مورد حمایت قرار داده و اینطور نتیجه گیری کرد که یافته های آژانس با پاسخ های ارائه شده از سوی ایران درباره این تجهیزات همخوانی دارد. نقش و اشخاص PHRC در ادامه گزارش و در ارتباط با تحقیقات مرتبط توضیح داده می شوند.

الف.2 . مدارک فلز اورانیوم

19- در 8 نوامبر 2007، آژانس کپی یک مدرک 15 صفحه ای را که مربوط به شیوه های تقلیل UF6 به فلز اوارنیوم و تبدیل فلز اورانیوم به نیمکره ها که از اجزاء سلاح های هسته ای محسوب می شوند، از ایران دریافت کرد. ایران این نکته را تکرار کرد که این مدارک به همراه اسناد سانتریفیوژهای P-1 در سال 1987 در اختیار تهران قرار گرفته و ایران آنها را درخواست نکرده است. آژانس هنوز منتظر آن است تا پاسخ پاکستان درباره روند تحویل این اسناد به ایران را با هدف فهم کامل ماجرا و جزئیات این پیشنهاد که توسط شبکه در سال 1987 انجام شده بود را دریافت کند (GOV/2006/15, paras 20–22).

الف.3. پلونیوم 210

20- پلونیوم 210 بواسطه آنکه علاوه بر استفاده در مقاصد صلح آمیز ( از جمله باتریهای رادیو ایزوتوپ ) در ارتباط با فلز بریلیوم برای مقاصد نظامی همچون چاشنی های نیوترونی در برخی از مدلهای سلاح های هسته ای نیز مورد استفاده قرار می گیرد، یکی از محورهای مورد علاقه آژانس بود. در 20 و 21 ژانویه 2008 ملاقاتی در تهران بین مقامات ایران و آژانس انجام گرفت و در این ملاقات مقامات ایرانی به پرسشهای آژانس که در نامه این نهاد به تهران در تاریخ 15 سپتامبر 2007 که درباره تحقیقات پلونیوم 210 بود پاسخ دادند (GOV/2007/58, para. 26). پرسشهای آژانس درخواست برای دیدن نسخه اصلی مدارک پروژه را در بر می گرفت.

21- بر اساس گفته های ایران، در دهه 1980، به دانشمندان مرکز تحقیقات هسته ای تهران ( TNRC ) پیشنهاد شد تا فعالیتهای تحقیقاتی جدیدی را انجام دهند. نام این پروژه “تولید پلوتونیوم 210 بوسیله پرتو افکنی بریلیوم 209 در راکتور TNRC” بود که ارائه شد و در سال 1988 بوسیله کمیته مشورتی TNRC تصویب شد. این پروژه از تحقیقات اصولی در جهت بالا بردن آگاهیها درباره این فرایند تشکیل شده بود. بر اساس گفته های ایران، این برنامه در جهت یک برنامه مشخص فوری کاربردی نبود. هر چند که اگر استخراج شیمیایی پلونیوم 210 با موفقیت انجام می شد امکان استفاده بالقوه آن صرفا در باتریهای رادیوایزوتوپی امکان پذیر می شد. به این موضوع در طرح اولیه اشاره شده است.

22- ایران این موضوع را تکرار کرد که این پروژه بخشی از یک پروژه بزرگتر تحقیق وتوسعه نیست بلکه یک ابتکار شخصی از سوی مدیر پروژه است. بر اساس گفته های ایران، شیمیدانی که در این پروژه کار می کرد پیش از آنکه پردازش کامل شیمایی انجام بگیرد ایران را ترک کرده، در نتیجه پروژه عقیم مانده و نمونه های فاسد شده به عنوان زباله دور ریخته شده اند (GOV/2004/11, para. 30).

23- در مقام دفاع از این اظهارات، ایران کپی های بیشتری از اسناد و تحقیقاتی که به عنوان پایه های این درخواست و برای تائید پروژه مد نظر بودند ارائه کرد. ایران همچنین اسنادی را درباره طرح پروژه به آژانس ارائه کرد، مدارکی درباره تائیدیه کمیته مشورتی TNRC همچون نسخه ای از گزارش روزانه راکتور درباره دوره کاملی که در آن نمونه ها در راکتور وجود داشتند.

24- براساس محک اطلاعات ارائه شده ازسوی ایران، آژانس نتیجه گیری کرد که اظهارت مربوط به میزان آزمایش پلونیوم 210 از سوی ایران، با یافته های آژانس در این باره و با سایر اطلاعات موجود درباره آن مطابقت دارد. آژانس این نکته را مد نظر قرار داد که این پرسش برای مدت طولانی بدون پاسخ باقی نماند. هر چند آژانس بر اساس روشها و شیوه های خود این مسئله رابرای تائید یافته های خود و بررسی آن با این موضوع به عنوان بخشی از تائیده خود اظهارات ایران ادامه داد.

الف.4. معدن گچین

25. در 22 و 23 ژانویه سال 2008 ، دیداری در تهران بین مقامهای آژانس و ایران انجام شد که در این دیدار، ایران پاسخهایی را به سئوالات مطرح شده از سوی آژانس در نامه خود مورخ 15 سپتامبر سال 2007 ، (GOV/2007/58, para. 27) داد با این نگاه که یک درک بهتر از ترتیبات این مجموعه که بر اجرای گذشته و کنونی معدن و نورد اورانیوم گچین حاکم بوده (GOV/2005/67, paras 26–31) حاصل شود.

26. به گفته ایران، استخراج اورانیوم در معدن گچین و همچنین فعالیتهای فراوری سنگ معدن در نیروگاه اشباع سنگ معدن اورانیوم گچین (UOC) همواره وجود داشته و تحت مسئولیت AEOI باقی می ماند.

27. ایران اعلام کرد تا سال 1989 ، میزان ذخایر اورانیوم در ساغند در مرکز ایران با همکاری با کارشناسان چینی ایجاد شده است. درباره استحصال از این منطقه، قراردادی برای تجهیز معدن ساغند وطراحی یک نیروگاه فراوری سنگ معدن اورانیوم با شرکتهای روسی درسال 1995منعقد شد. بودجه ناکافی دربرنامه پنج ساله 1994تا 1998 دولت برای AEOI به منظور ادامه فعالیتها هم درگچین وهم درساغند اختصاص داده شد. ازآنجایی که اورانیوم بیشتری در ساغند نسبت به گچین وجود داشت، تصمیم گرفته شد تا بودجه های در دسترس برای ساغند مصرف شود.

28. به گفته ایران، در دوره 1993 تا 1998 ، وظایفی از جمله آماده کردن گزارشها و مطالعات فنی و برخی آزمایشهای شیمیایی سنگهای معدن در مرکز فراوری سنگ معدن AEOI در TNRC انجام شد. تمرکز بخشی از کار مستندات برای توجیه بودجه گچین در برنامه پنج ساله 1999 تا 2003 بوده است. این تلاشها موفقیت آمیز بود و بودجه برای اکتشاف و استخراج بیشتر در گچین دراین برنامه تصویب شد.تصمیم برای ساخت یک نیروگاه UOC در گچین با نام پروژه 15/5 در 25 آگوست سال 1999گرفته شد.

29. در طول دیدارهای 22 تا 23 ژانویه ، ایران همچنین برای آژانس، مستندات تاییدی را درباره این بودجه ، برنامه های پنج ساله، تماسها با شرکتهای خارجی و آماده سازی مطالعات و گزارشها ارائه کرد. آژانس به این نتیجه رسید که این مستندات برای تایید علاقه مندی مداوم AEOI و فعالیت در گچین در دوره 1993 تا 1999 کافی است.

30.درباره منبع ونقش شرکت کیمیا معدن(KM)، ایران گفت که OPC علاوه بر کارمندان خود، مشاوران و کارشناسان را برای پروژه های مختلف به خدمت گرفته است، ازجمله برای کارمربوط به گچین- وقتی که تصویب بودجه درسال 1999برای اکتشاف و استخراج در گچین داده شد، برخی کارشناسان و مشاوران ، شرکتی (KM) را تشکیل دادند تا قراردادی را از AEOI برای نیروگاه گچین متقبل شوند. مستندات تاییدی برای آژانس ارائه شد که نشان می داد KM بعنوان شرکتی درچهارم می سال 2000 ثبت شده است. ایران گفت که کارمندان محوری KM در حدود شش نفر شامل کارشناسانی بودند که قبلا برای OPC کار کرده بودند. این شرکت دراوج این فعالیت، بیش ازیکصد نفر را استخدام کرد. KM علاوه بر کارمندان خود ، از کارشناسان دانشگاهها و پیمانکارهای فرعی برای کار در این پروژه استفاده کرد.

31) به گزارش ایران، AEOI به KM (شرکت کیمیا معدن) اطلاعات طرح مفهومی ارائه شده شامل نقشه ها و گزارشهای فنی داده است. وظیفه KM انجام طرح مشروح، برای تهیه و نصب تجهیزات و قرار دادن آن در نیروگاه UOC گچین و راه اندازی است. توافق، موانع زمانی را تحمیل کرد و فشارهای زمانی منجر به برخی از اشتباهات شد که هم اکنون در حال انجام هستند . پس از تکمیل طرح مشروح ، تغییرات باید انجام و همین منجر به مسائل مالی برای KM شد.

32) ایران اعلام کرد که KM تنها یک پروژه داشته که یکی از آنها با AEOI برای ساخت نیروگاه UOC گچین بر اساس مقاطعه کاری بوده است،اما شرکت همچنین به تهیه برای AEOI به خاطر محدودیت های تهیه ناشی از تحریمها کمک کرده بود. (GOV/2006/15, para. 39).

سندی که موارد تهیه شده را برای UCF فهرست می کند به وسیله ایران تهیه شده است. به گفته ایران، به دلیل مسانل مالی KMشرکت کار خود را در پروژه گچین در ژوئن 2003 زمانی که توافق سه ساله با AEOI به پایان رسید، متوقف کرده است. ایران گفته است که KM به طور رسمی در 8 ژوئن 2003 از ثبت خارج شده و (تهران) سندی را در تایید آن فراهم کرده است. پس از توقف کار KM ، بار دیگر OPC کار را در ارتباط با نیروگاه UOC کارخانه گچین بر عهده گرفت.

33) ایران اعلام کرده است که KM قادر بوده است تا به سرعت از زمان ایجاد و تاسیس خود در ماه مه 2000 پیشرفت کند و اساس و بنیان هایی را برای نیروگاه UOC تا اواخر دسامبر سال 2000 به خاطر طرح مفهومی (تجسمی) برای نیروگاه انجام شده از سوی OPC نصب کند. این طرح مفهومی و دیگر دانش فنی برای KM فراهم شده بود که اطلاعات را برای طرح مشروح تجهیزات باز فراوری مورد استفاده قرار داد. بنابرین KM به سرعت قادر بود تا نقشه ها و مسئله سفارشات خرید را آماده کند. اسناد، دلالت بر این دارد که کارهای مفهومی صورت گرفته از سوی AEOI ، از طرف ایران به آژانس ارائه شد.

34) بسیاری از اطلاعات تائید کننده که از سوی ایران ارائه شده طی گفتگوهای گذشته درباره گچین به آژانس ارائه نشده بود. آژانس نتیجه گرفت که در اطلاعات و توضیحات ارائه شده از سوی ایران به طور مستند تایید شده که محتوایی هماهنگ با اطلاعاتی است که قبلاً در اختیار آژانس قرار گرفته است. دیگر ملاحظه آژانس در این ارتباط در این مرحله اهمیتی ندارد، اما آژانس بر اساس رویه و اقدامات خود به تایید یافته هایش و همچنین تایید این مسئله به عنوان بخشی از راستی آزمایی بیانیه های تکمیلی ایران ادامه خواهد داد.

الف.5. تحقیقات مرتبط

35- آژانس به درخواست از ایران همانگونه که شورای امنیت خواسته بود، برای بیان تحقیقات منتسب مربوط به تبدیل دی اکسید اورانیوم (UO2) به تترا فلوراید اورانیوم (UF6) (پروژه نمک سبز) آزمایشی با قدرت انفجار بالا و طرحی برای ورود موشک، که می توانست بعد نظامی داشته باشد و به نظر می رسید که دارای اتصالات داخلی اجرایی نیز هست و به منظور یافتن ارتباط آنها با مواد هسته ای، ادامه داد (GOV/2007/58, para. 28). به عنوان بخشی از طرح اقدام، ایران پذیرفت تا مدارک این تحقیقات منتسب را ارائه کند.

36- در 27 و 28 ژانویه 2008 و از 3 تا 5 فوریه 2008، در ملاقاتهایی در تهران، مقامهای ایران و آژانس درباره تحقیقات منتسب به بحث نشستند. در طی این ملاقاتها آژانس در جریان جزئیات این تحقیقات منتسب قرار گرفت و بر روی سایر موارد که درزمان اجرای طرح اقدام بروز کرده بودند، متمرکز شد، مواردی شامل نقش PHRC، KM، موسسه تحقیقات آموزشی ( ERI ) و موسسه فیزیک کاربردی ( IAP ) .

(GOV/2004/83, paras 100–101

37- آژانس مدارک مشخصی را که توسط سایر اعضا در اختیار این نهاد قرار گرفته بود؛ در اختیار ایران قرار داد. این مدارک مربوط به نمودار جریان مکان تبدیل UO2 به UF6 بود که از سوی ایران انجام شده بود. این مدارک توانایی تبدیل سالانه یک تن UF4 را نشان می داد. این نمودار جریان نشان KM را برروی خود داشت و مربوط به “پروژه 13/5 ” بود. این مدارک شامل مکالمات بین افراد شاغل در پروژه و و کارمندان یک شرکت خصوصی فعال در پروسه تجهیزات، بود. آژانس همچنینی مدارکی درباره روند تولید سالانه 50 تن UF4 دریافت کرد.

38- ایران اعلام کرد که این ادعاها در خصوص ارتباط این پروژه با مباحث موشکی بی اساس بوده و اطلاعاتی که درباره فعالیت ایران توسط سایر اعضا در اختیار آژانس قرار گرفته، ساختگی هستند. هر چند ایران موافقت کرد که پاسخهای خود در این زمینه را با ذکر جزئیات ارائه کند. در تاریخ 8 فوریه و 12 فوریه 2008 آژانس به صورت مکتوب درخواست خود برای شفاف سازیهای بیشتر را تکرار کرد. در تاریخ 14 فوریه 2008 ایران پاسخ گفت و اظهارات قبلی خود را تکرار کرده و عنوان داشت که این آخرین ارزیابی آنها درباره این موضوع است. ایران اعلام کرد که تنها سازمانی که در فعالیتهای چرخه سوخت حضور داشته AEOI بوده و این سازمان قراردادی با KM به منظور توسعه واحد UOC در گچین که تنها پروژه ای بود که KM از ابتدا درگیر آن بود، داشت. از دید ایران این نمودار، ساختگی و اتهامها بی اساس بودند.