فرارو: نشریه تایم نیز به مانند دیگر رسانه های غربی طی مطلبی به انتخابات ایران پرداخت.

به گزارش فردا، تایم می نویسد: لفاظی های دولت بوش درباره تغییر نظام در ایران و هزینه 75 میلیون دلاری نقشه ترویج دموکراسی، یک واقعیت تلخ را درباره ایران را هیچ گاه نمی بیند: ایران یکی از دموکرات ترین و آزادترین ملت های مسلمان منطقه است.

تایم سپس به مقایسه نظام ایران با شیوه حکومتی کشورهای منطقه می پردازد و می نویسد: یکی از هم پیمانان کلیدی آمریکا مانند عربستان سعودی که هیچ قانون گذار منتخبی از مردم ندارد، و در مصر – دیگر حامی پیر آمریکا – مردم هیچ صدای معناداری در مجلس ندارند. لبنان و فلسطین و عراق هم پارلمان های قول های بزرگ دارند، اما تمامی آنها بوسیله خشونت و تحزب به زیر سئوال رفته و یا به طور کلی ناکارآمد شده اند.

این هفته نامه آمریکایی در ادامه می آورد:«در تضاد با اینها، در ایران آخر این هفته، حدود 20 میلیون رای دهنده در انتخابات برای شرکت 290 نماینده پارلمان، مجلس شورای اسلامی، که ترکیب آن مطمئنا بر گفتمان آتی سیاست های خارجی و داخلی ایران و حتی آینده سیاسی رئیس جمهور محمود احمدی نژاد موثر خواهد بود. قانون اساسی، انتخابات رقابتی ای را در سطح ملی و محلی پیش بینی کرده است.

تایم در ادامه درباره ردصلاحیت ها می نویسد:«این حرکت، عصیان شدیدی حتی از سوی رئیس جمهور سابق، محمد خاتمی را موجب شد که این واقعه را «فاجعه» نامید.»

تایم درباره اهمیت انتخابات می افزید:«احتمال بازگشت اصلاح طلبان به قدرت و نحوه برگزاری این انتخابات، بیانگر اهمیت آن است. فارغ از اینکه میدانی برای رقابت اشخاص و احزاب مختلف خواهد بود، رفراندومی برای احمدی نژاد است؛ می تواند موقعیت وی را تحکیم کند و مبین امید و آرزوهای وی برای دومین دوره ریاست جمهور است.»

این هفته نامه در ادعایی سیاست ایران را پر کشمکش می خواند و می آورد:« احمدی نژاد بعنوان کسی که رقبای خود را مات و مبهوت می سازد مشهور است. سفر هفته گذشته وی به عراق نیز همین طور است که هم در خارج محبوبیت کسب کرد و هم در داخل مقبولیت.»

تایم با اشاره به شکست حامیان رئیس جمهور در انتخابات شوراها می نویسد:« اما ایدئولوژی و سبک بی پروای وی همان قدر که در خارج منتقد دارد، در داخل نیز دارد. وی با شعارهای معیشتی مانند نفت بر سر سفره مردم پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد، اما احتمال دارد که ناکامی وی در ارائه استانداردهای بهتر زندگی، وی را شکار کند. مدیریت اقتصای وی از سوی منتقدین بدلیل تورم دو رقمی که طبقه متوسط کشور را رنجور کرده است، سرزنش می شود. در انتخابات شوراهای گذشته نیز، حامیان احمدی نژاد در اقصی نقاط کشور، شکست سنگینی را متحمل شدند.»

این نشریه با برآیند فضای انتخاباتی کشور بویژه در میان اصول گرایان، عدم اتحاد اصول گرایان را مشکل احمدی نژاد می داند و در تحلیل خود می آورد:«نشانه مشخص مشکلات سیاسی احمدی نژاد در تصمیم وی برای عدم ورود جداگانه حامیانش و پیوستن آنها به جبهه متحد اصول گرایی جهت جلوگیری از شکست نمایان است. اما اختلاف نظر در میان مقامات اصول گرا کاملا آشکار است. ائتلاف رقیب جبهه متحد بوسیله افراد تاثیر گذار و مهمی مانند شهردار تهران، محمد باقر قالیباف و دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، علی لاریجانی و فرمانده سابق سپاه محسن رضایی شکل گرفته است؛ که این ائتلاف مشکل جدی ای برای احمدی نژاد است. دیگر چالش احمدی نژاد از سوی ائتلاف از هم گسیخته اعتدالیون و اصلاح طلبان به رهبری خاتمی، هاشمی و کروبی است. بنابر رد صلاحیت گسترده بسیاری از نامزدهای آنان، این جناح از اقبال کمی برای کسب اکثریت مجلس مواجه است. اما می توانند نتیجه خوبی در به چالش کشیدن یا شکست اهداف احمدی نژاد در سالهای باقی مانده کسب کنند.»

این نشریه در پایان می افزاید:«اگر جهت سیاست های اقتصادی و سیاسی برای رای دهندگان ایرانی در انتخابات 24 اسفند – و ریاست جمهوری آینده – یک دغدغه اصلی باشد، نتیجه انتخابات می تواند تاثیر شگرفی به دنبال دارد. انتخابات هفته آینده مجلس، آینده احمدی نژاد است.»