خُسن آقا: صدها با گفته بودیم باز هم می گوییم: دیگر این برف را سر باز ایستادن نیست.
فرارو: روزنامه ی تایمز چاپ لندن که خبرنگارش برای پوشش انتخابات مجلس هشتم، با مجوز وزارت ارشاد به ایران سفر کرده است، طی گزارشی خاص به بررسی اوضاع اجتماعی ایران پرداخته است.

سرویس بین الملل فرارو خلاصه ی این گزارش را تقدیم خوانندگان گرامی می کند:

پليس اخلاق سعي دارد در ميان برخورد فرهنگي در ايران، اصلاحات را به عقب برگرداند.

زنان اغلب اوقات به خاطر بدحجابي، چكمه بلند، شلوار جين تنگ و لباس هاي رنگ روشن توسط پليس اخلاق متوقف مي شوند. مردان نيز به خاطر مدل غربي موي سر به درد سر مي افتند.

با فرا رسيدن تاريكي شب، گنبدها و مناره هاي پوشيده از نور مسجد بزرگ جمكران در نور سبز و فيروزه اي شروع به درخشيدن مي كنند. به زودي اتوبوس ها، اتومبيل ها و ميني بوس ها، بزرگراه چهار باندي را كه به مجتمع عظيم در بياباني در خارج از شهر مقدس قم منتهي مي شود، مسدود مي كنند. تا ساعت 10 شب شايد 200هزار زائر براي دو ساعت نماز و موعظه به داخل محوطه جلوي مسجد سرازير مي شوند . اين كار را هر سه شنبه شب انجام مي پذیرد. زائران، جوانان و پيران، مردان و زناني هستند كه در چادرهاي سر تا پا مشكي پوشيده شده اند. بسياري از آنها كودكان و بچه ها و فرش و غذاي پيك نيكي به همراه دارند. آنها از سراسر ايران آمده اند تا براي ظهور مجدد مهدي ، امام غايب و دوازدهمين جانشين پيغمبر دعا كنند.

زائران مسجد به تعداد بيشتر و بيشتري از راه مي رسند، تاسيسات آن، روز به روز گسترش مي يابد و مشهورترين بازديد كننده او رييس جمهور احمدي نژاد است كه گفته است ماموريت دولت او آماده كردن ايران براي بازگشت مهدي است.

زائران نشانه هايي را مشاهده مي كنند كه شايد آن لحظه نزديك مي شود ، جنگ در عراق و افغانستان ، حرص و طمع، بي عدالتي اجتماعي و فساد اخلاقي. آنها از فساد در شهرهايي مانند تهران ، آرايش ها، لباس هاي تنگ و روسري هاي كوچك ، شوكه شده اند. آنها تلاش احمدي نژاد را براي احیای مجدد آداب و رسوم اسلامي كه توسط دولت اصلاح طلب خاتمي بين سال هاي 1997 و 2005 آسان تر شده بود، مورد ستايش قرار مي دهند.

اين زائران افراد نجيب و دينداري هستند كه نظرات سنتي و محافظه كارانه آنها احتمالا مانند اكثر ايرانيان مي باشد. ولي آن نظرات غالبا با عقايد غربي از آزادي، و با نظر بسياري از ايرانيان شهرنشين در تضاد است كه دولت احمدي نژاد را به تحميل محدوديت هاي خفقان آور، سانسور و سركوب الهام گرفته از سياست و مذهب متهم مي كنند.

بارزترين نمايش اين جو تغيير يافته ، وجود “پليس اخلاق” است كه “گشتي هاي ارشاد كنند” آنها تقريبا حضوري دائمي در ميدان هاي شلوغ تهران دارند ، نه تنها در تابستان كه مردم به طور طبيعي لباس كمتري مي پوشند. آنها زنان را به خاطر بدحجابي، چكمه هاي بلند، شلوار جين تنگ يا لباس هاي رنگ روشن ، مردان را به خاطر مدل هاي موي نمايشي غربي، و زنان و مردان را به خاطر دست يكديگر انداختن، متوقف مي كنند.

ولي واكنش شديد عليه فرهنگ غربي فراتر از اينها مي رود. گاهي اوقات جزيي است ، به عنوان مثال، به يك رستوران زنجيره اي در تهران موسوم به آپاچي دستور داده شد اسمي اسلامي تر اتخاذ كند. گاهي اوقات مساله جدي تر است، مانند مورد موزه هنرهاي معاصر.

يكي از شگرف ترين كلكسيون هاي هنرهاي مدرن غرب كه توسط ملكه سابق ايران فرح پهلوي قبل از انقلاب اسلامي جمع آوري شده بود و اكنون بيش از 3 ميليارد دلار ارزش دارد، در زير زمين موزه دور از دسترس قرار داده شده است.

آنها براي آخرين بار درست بعد از روي كار آمدن دولت احمدي نژاد در سال 2005 به نمايش گذاشته شدند…ولي عليرضا سميع آذر كه پس از مشاهده رويه دولت جديد از سمت خود به عنوان مدير موزه استعفا داد، معتقد است نمايش مجدد كلكسيون مزبور بسيار غير محتمل است زيرا دولت آن را به عنوان “ترويج ارزش ها و فرهنگ غرب” مي بيند. او مي گويد ، در عوض، اين موزه در حال حاضر نمايشگاه هايي با موضوع هاي عقيدتي در مورد انقلاب اسلامي يا مقاومت اسلامي به راه مي اندازد. حبيب ا.. صادقي، جانشين آقاي سميع آذر در گذشته هنر غرب را به عنوان يك نيروي “متهاجم و سلطه جو” توصيف كرد كه بايد در برابر آن مقاومت صورت گيرد. تنها هنر غرب نيست كه سانسور مي شود. محصولات صنعت فيلم ايران كه شهرت جهاني دارد، رو به كاهش گذارده زيرا كارگردانان آنها نسبت به سرمايه گذاري در فيلم به خاطر نگراني نسبت به ممنوع شدن آنها، بي ميل هستند.

داريوش مهرجويي يكي از مشهورترين كارگردانان ايران به تايمز گفت كه چگونه وزارت ارشاد از نمايش آخرين فيلم او، سنتوري (در باره يك موسيقي دان كه معتاد به هرويين مي شود) درست سه روز قبل از اكران آن كه تبليغات زيادي برايش صورت گرفته بود، جلوگيري به عمل آورد.

او گفت : درست مثل اين است كه كشتي شما ناگهان غرق مي شود و اينها همه به خاطر سياست سانسور است. در 25 سال گذشته هرگز تا اين حد بد نبوده است… اينها افراد تندرويي هستند كه كوته فكرند … تفاوت بين دولت احمدي نژاد و دولت خاتمي180 درجه است. اين دولت فكر مي كند هر چه در دولت خاتمي انجام شد، ضد انقلابي بود.”

روزنامه هاي اصلاح طلب بسته شده اند. بقيه هر چه به آنها گفته شود انجام مي دهند. هيچ يك از آنها جرأت نكردند خبر پر سر و صدايي را در مورد يك مقام ارشد در تهران كه پس از ديده شدن با زنان روسپي، مجبور به استعفا شد، منتشر كنند. دو وب سايت مخالف اخيرا يك آيين نامه دولتي را كه به رسانه ها دستور مي دهد چگونه رويدادهاي سياسي را پوشش دهند، منتشر كرد.

در اين آيين نامه گفته شده است ” محكوميت برنامه هسته اي ايران توسط شوراي امنيت سازمان ملل بايد به عنوان \’مداخله در امور داخلي ايران\’ معرفي شود. در گزارش ها بايد گفته شود كه \’برنامه صلح آميز هسته اي ايران در خدمت دنياي اسلام خواهد بود\’ و \’غرب نمي خواهد دانشمندان مسلمان به فنآوري جديد براي صنعت انرژي خود دسترسي پيدا كنند.\’ آنها بايد اختلافات سياسي بين اروپا، آمريكا، روسيه و چين را مورد تاكيد قرار دهند.”

تعداد معدودي روزنامه نگار خارجي هنوز اجازه دارند به طور تمام وقت در ايران كار كنند.

زائران جمكاران مي توانند اطمينان داشته باشند كه آقاي احمدي نژاد آزاد سازي دوران اصلاح طلبان را به عقب بر مي گرداند. اين كه آيا آن نوع از جمهوري اسلامي كه او مجددا مي سازد از نوعي است كه آنها مي خواهند در آن زندگي كنند يا خير، موضوعي ديگر است.